Five.

Geluidloos liep ik achter een jongen aan. "Dit is jou kamer", hij duwde een deur open. De deur ging langzaam en krakend open. Een rilling ging over mijn rug. Ik wist het al zeker; ik was morgen weg! "Dankje", knikte ik naar de jongen. Hij gaf een vage knik terug als antwoordt. Hij liep langs me door, terug naar de deur. Vlug draaide ik me om. "Ik ben Ryan", zei ik vlug. Ik hoorde hem grinniken. "Is dat geen jongensnaam?", ik glimlachte ongemakkelijk. "Kidding, ik ben Niall", Niall glimlachte en schudde mijn hand. "Niall?", hij knikte. "Aparte naam", grinnikte ik. Niall begon te lachen en gaf me een stoot. "Nu staan we wel gelijk, eah", ik knikte grijnzend. "Om half 6 gaan we eten", ik knikte. "POTATO!", krijste hij blij. Ik trok een wenkbrauw op. "Po-wa-to?", vroeg ik verbaasd. "Niks hoor", grinnikte hij. Ik glimlachte. Er viel een kleine stilte tussen ons. "Dan, uh, zie ik je straks", Niall ging ongemakkelijk met zijn hand door zijn haar. "Jep, is goed", Niall knikte langzaam, maar al snel liep hij weg. Ik schudde mijn hoofd. Ze zijn.. Ik trok een peinzend gezicht. Ze zijn, apart. Ik gooide mijn koffer op het bed en ritste hem open. Ik zuchtte en liet me achterstevoren op het bed vallen. Ik ging met mijn handen over mijn ogen. "Knock, knock", geschrokken keek ik op. Er stond een jongen bij de deur. "Hoi", zei ik vlug. "En, bevalt het je?", vroeg de jongen verlegen. "Ja, het is wel.. Uhm, oke", glimlachte ik voorzichtig. "Ik ben Louis", de jongen liep naar me toe. "Ryan", ik schudde zijn hoofd. "Ik had gehoord dat je bijna weggegaan was", ik keek hem met grote ogen aan. "Van krullie-boy?", Louis begon hard te lachen. "Van hem ja", lachte hij. "Ik heet Harry", bromde iemand. Ik grijnsde. "Dus krullie-boy smeekt me niet alleen om hier te blijven, maar luistert me ook af?", ik trok grinnikend een wenkbrauw op en liep naar hem toe. "Ik, uh, was, uh, in de buurt", zei hij blozend. Ik glimlachte. "Jaja", grijnsde ik. "Ik luisterde niet af!", verdedigde Harry zich. "Jaja", bleef ik grijnzen. "Uhm, guys, ik laat jullie weer alleen", Louis propte zich tussen Harry door. Toen hij uit de kamer was, gaf hij Harry een klein duwtje. "Oepsie", zei hij onschuldig. Harry viel tegen mij aan, zodat we allebei uiteindelijk op de grond belandde. Ik begon te kuchen. "Ga van me af, ik stik!", mekkerde ik boos. "Ik zit vast!", schreeuwde Harry. "Aan wat?!", schreeuwde ik terug. "Mijn voet!", krijste Harry. "GA VAN ME!", "IK PROBEER JA!", al gauw stond de hele gang vol met iedereen. Allemaal gelach hoorde ik uit de gang komen. "Help eens, ja!", schreeuwde Krullie-boy kwaad naar de anderen. "Ja, we komen al", Louis en een andere jongen, die een getinte huidskleur had, tilde Harry omhoog. "Eindelijk", bromde ik. Ik stond vlug op en klopte mijn broek af. "Team work", grinnikte de getinte jongen en gaf Louis een schouderklop, waardoor Louis kleurde. Ik maakte een 'mmm' geluid.
Their are here more problems then I thought.