97-preparations...part 2

Jane PoV
Sinds Aro en Caius besloten hadden om een oorlog te beginnen tegen de CUllens om Elisabeth terug thuis te brengen, hadden wij onze handen vol. Aro wilde dat iedereen van ons klaar was om een heel leger aan te kunnen. We mochten ons meer en meer voeden; hij had een extra voordelige prijs voor Toscane kunnen regelen, waardoor er veel meer toeristen kwamen. Ik moest op iedereen mijn gave testen, soms op hetzelfde moment als ALec, om te kijken of we mekaar ongedaan konden maken. Zien of we elkaar konden beschermen.. Felix leek niet in zijn normale doen; hij bleef de sterkste, hij bleef immer geconcentreerd, maar toch was er iets anders.
'Denk je dat ze Elisabeth iets gaan aandoen als ze niet mee terug wilt, als ze daar wil blijven. Stel dat ze met de Cullens vecht?' hij klonk oprecht bezorgd toen hij me dat vroeg. ik wist niet wat te antwoorden.
'ik denk niet dat ik haar ooit iets zal aandoen, Aro zou op muiterij kunnen stuiten als hij Elisabeth kwaad wilt doen. Er zijn een heleboel mensen die haar aangenaam gezelschap vinden, die willen haar niet dood zien.' Het was het beste antwoord waarmee ik kon afkomen, maar het leek hem deels gerust te stellen. Ik wou niet toegeven aan de "angsten" die er ook bij mij waren. Caius zou Aro nooit aanzetten om Elisabeth te vermoorden, maar hij had zo'n schrik voor de Cullens dat die twee samen wel eens gevaarlijk konden doen. En dit keer was er geen Marcus om hen in te tomen. ik krijg steeds meer en meer het gevoel dat Marcus Aro kalm hield, dat hij Aro in toomde, al die jaren, nog van voor ik hier was. En nu was hij er niet meer, en samen met Caius, ontspoorde hij helemaal. Als..kippen zonder kop... Daar deden ze me aan denken, of kinderen te wisten dat de leerkracht er niet was, en daarom kattenkwaad uithaalden.

Marcus PoV
Tristan leek zeker van zijn zaak. Kira was naar huis gezonden, hier kon ze niet veel meer beteken, voor het moment niet. Hij zou haar komen halen als hij haar nodig had, dat had hij haar gezegd voor ze vertrok. Abel kwam terug met een vampierlegertje van 17 man- en vrouwvolk. Gregory, die later vertrokken was, kwam niet meteen terug. Abel was gestuurd naar de Clans in de buurt, Gregory ging de rest van Romenië af, op zoek naar vampiers die de dreiging van Volterra beu waren. Tristan zag het groots. Hij zocht een heel leger bijeen. Het deed me een beetje denken aan de Vampieroorlogen in Zuid-Amerika, alleen zonder de nieuwelingen. Hij wou een leger, geen groentjes die achter elke mens aan zouden kruipen. getrainde soldaten. Het maakte hem niet uit of ze gaven hadden of niet, maar die waren wel goed meegenomen.
Tristan en ik zaten in de troonzaal, toen we nieuwelingen roken.
'Stefan en Vladimir komen hen aanmelden voor het anti-Volturi leger.' Zei een van de twee oude Roemenen vleiend.
'Onder de leiding van de grote Tristan, de echte Vampirelord.' zei de ander. ik zuchtte, deze twee waren helemaal anti-Volterra, ze waren er ook bij toen Aro het in zijn hoofd haalde om de Cullens aan te vallen, maar niemand kende hen. Ze waren er gewoon bijgekomen.
'Ik merk niet veel loyaliteit op, het is jullie puur om Aro en Caius dood te doen, is het niet?' vroeg ik. Ze keken op alsof ze me nog niet gezien hadden. ik was pas achter hen binnengekomen.
'Hij, my lord, hij is een deel van hen..' zei de Vladimir. 'Diegene die we bevechten.' zei de Stefan.'Laat ons hem uitschakelen.' zei Vladimir weer. Tristan ontblootte zijn tanden en opende zijn vleugels; hij sloeg ze weg van mij.
'Mijn vader staat aan onze kant, oenen. Als je wilt vechten, ga oefenen. Ik neem enkel getrainden mee.' zei hij kwaad. Ze dropen af, lichtjes verbaast over de vleugels die Tristan uit het niets tevoorschijn gehaald had.
'Wanneer denk je te vertrekken?' vroeg ik zacht. Hij draaide zich naar mij om. Haalde zijn schouders op.
'Een paar dagen nadat Gregory terug is, dat de nieuwe kunnen wennen.' zei hij. hoe lang zou het duren eer Dimitri of Aro door hadden wat hier aan de hand was? Als Tristans plan slaagde, zou er waarschijnlijk niet veel overblijven van Volterra.
'Wat ben je van plan als je de Volturi in stukjes voor je hebt liggen?' vroeg ik, hij keek me aan. Het leek erop dat hij er nog niet aan gedacht had.
'Ik ben niet van plan om doden te maken als ze niet nodig zijn, maar minder macht zou sommigen onder hen beter staan.' zei hij kortaf.
'En Aro? Wat doe je met hem?' vroeg ik, herinnerend dat hij niet zo lang geleden geroepen had dat hij hem zou vermoorden, omdat hij met Tristans dochter, ELisabeth, gaan lopen was.

Een deeltje omdat me vandaag beziggehouden heb met verder schrijven...