005 : Planned

'Layla?' Verveeld en nog steeds geschrokken, kijk ik op in Bill's perfect opgemaakte gezichtje. Ik heb me altijd al afgevraagd, hoe hij dat zo netjes en precies op zijn ogen krijgt, zonder ook maar 1 enkel doekje te gebruiken. Daarbij komt de vraag, waarom hij zo totaal anders ingesteld is als zijn broer en toch hetzelfde lijkt. 'Wat?' blaf ik nog steeds balend over het feit. 'Heb je echt serieus Tom's nieuwe kleren gemold?'


Kreunend val ik achterover in het krappe bedje en raak net niet de muur. Zijn die kleren ook nog eens nieuw! 'Dat meen je toch niet!' en sla het kussen op mijn hoofd. Ik ben ook zo'n klungel. 'Je bent me er eentje, en dan nog als hij zo, net binnentreed in jou huis, ik vind het maar geweldig dat jij zo'n plannetjes in jou hoofd kan projec...'


Ik neem mijn kussen van mijn hoofd en werp het netjes in zijn vlakke gezicht. Hij blijft ook maar ratelen en ratelen en ... ja ratelen hé! Ik wil er niet over praten, toch niet als eerste gesprek tegen elkaar.
'Hoi Bill, jij ziet er ook weer zo fantastisch uit, ja ik heb jou ook gemist, en ja ik vind jou nieuwe haar ook schitterend.' Hij kijkt me droogjes aan en ik haal mijn schouders op. 'Ik kon het proberen.' Hij grinnikt en schuift naast me op bed. Ongewild snuif ik dezelfde axe geur op, maar dit keer zonder ice tea. Het is iets anders, iets wat hem Bill maakt. Hij komt in beweging en mijn lichaam neemt de gevoelens van een steen aan, als ik een slanke arm om mijn schouder voel. Bill, doe dat niet please!Waarom raakt iedereen me aan? Ik durf haast niet opzij kijken, maar voel dat hij dichter komt. hij gaat me nu toch niet...


Angstig draai ik mijn gezicht toch maar opzij en schrik me zowat te pletter. 'Ehm..Bill, wat doe je?' stotter ik. Hij trekt zijn wenkbrauw op en schiet plots hysterisch in de lach. 'Great.' Chagrijnig kruip ik in het uiterste hoekje van mijn bed, ver weg van hem.
'Je dacht toch niet dat ik..hahahahaa..je ging zoenen?' Ik rol mijn ogen en krijg toch een rode kleur op mijn wangen. 'Echt niet!' brom ik betrapt en hij steekt zijn hand uit. Hij trekt me weer naast hem en zijn ogen staan weer zo geamuseerd. Ze blinken in het licht en staren me glazig aan. Soms lijkt hij net een speelse puppy. 'Dus,...vertel me hoe je erop kwam om die Ice Tea zo perfect over zijn hoofd te kieperen.' Hij onderdrukt een klein lachje en ik zucht geïrriteerd.


'Ik heb dat niet bedacht, Georg liet me zo hard schrikken dat die fles door de lucht vloog. Het is allemaal zijn schuld en nu is hij kwaad om iets waar ik niets aan kan doen!' Bill wrijft door mijn haar en staat op. 'Mij maak je niet wijs, dat het niet gepland was!' Verontwaardigd kijk ik naar zijn rug. 'Bill! Ik meen het serieus!' Lachend loopt hij de kamer uit en ga ik koppig onder mijn dekens kruipen.
'Waarom ben ik een Listing en geen Spears?'

Sùper bedankt voor de Réacties!