Verlies - 65

DRIE JAAR LATER

Ik woonde nog steeds op het paleis van de Noordelijke Waterstam, samen met prinses Yue en Yle. Ik was als een tweede moeder voor Yle, nu ze geen vader had. Diana en Yue waren weer dichter naar elkaar toegegroeid. Katara en Yle speelden ook vaak samen. En het gebeurde wel eens dat de zussen samen iets gingen doen, en ik op de meisjes lette. Thomatio zei altijd lachend dat hij twee van die deugnieten niet tegelijk aankon.

Yle begon te huilen.
“Yle, wat is er?”, ik liep meteen naar haar toe.
“Stoute tafel”, huilde ze. Ze had haar hoofd gestoten. Sussend nam ik haar in mijn armen.
“Nu moet de tafel straf krijgen”, zei ik. “Wat moet ze nu doen voor straf?”
“In de hoek gaan staan”, zei de kleine Yle. Ze was een schat van een kind. Ik zette Yle weer op de grond en keek om me heen waar Katara zat. Soms kon ik Thomatio echt geen ongelijk geven.
“Katara, nee!”, schreeuwde ik geschrokken, toen ik zag wat ze deed. Ze was naar de haard gekropen, en een aantal vlammetjes waren er op de ene of andere manier uit gesprongen. Maar door mijn schreeuw keek Katara om en zette ze nog sneller haar handje neer. Ik rende naar haar toe, en verwachtte dat ze zou beginnen huilen. Tot mijn verbazing hief ze haar handje op en keek er verbaasd naar. Ze zette haar handje weer in het vlammetje. Toen ze haar hand een tweede keer ophief, was het vlammetje weg. Ik schrok enorm. Dit kon niet waar zijn! Zo snel ik kon haalde ik Katara weg van bij de haard en stuurde alle vlammetjes er weer in. Ik haastte me de kamer uit, en vroeg een van de bedienden van het paleis op de meisjes te letten. Ik moest Yue spreken, onmiddellijk.

“Ik laat de geestelijken komen”, zei Yue nadat ik haar alles verteld had. Ik knikte instemmend. De geestelijken zouden mijn vermoedens moeten bevestigen. En inderdaad, twee dagen later kregen we hun antwoord. Ik had me niet vergist. Maar Katara mocht het niet weten voor ze zestien was, tenzij ze er klaar voor was en het echt niet anders kon. Yue besloot het wel aan Diana te vertellen, maar aan niemand anders. Iedereen die de vuurnatie erover kon inlichten betekende een gevaar.