*37*

Zayn was degene die als laatste sliep en ook weer als eerste wakker was met het excuus 'ik had al genoeg geslapen'. Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik hem lachend aan. 'Uhu', zeg ik lachend. 'Dus jij kan gaan slapen', zegt hij met een grote grijns. Ik rol met mijn ogen en schudt dan mijn hoofd. 'Hoezo niet?' vraagt hij verbaasd. 'Ik kan toch niet slapen', zeg ik. 'Ik zou het maar doen. Nu heb je de kans nog', zegt hij met een knipoog. Ik twijfel even en kijk verlangend naar Harry. Louis hangt als een aapje om hem heen, waardoor ik in de lach schiet. 'Je wil naar hem toe, hè?' vraagt Zayn. 'Joh', reageer ik bot. Hij lijkt het echter niet erg te vinden en blijft me rustig aankijken. 'Ik blijf wel gewoon wakker', besluit ik dan. 'Maar je ogen vallen dicht', reageert Zayn met een opgetrokken wenkbrauw. Ik glimlach even waterig naar hem. Dan begint hij zachtjes te zingen. Ik kijk hem even kwaad aan, maar alsnog werkt zijn plannetje wel. Langzaam vallen mijn ogen dicht en hoor ik alleen nog maar het gegolf van water en Zayn zijn mooie stem. Toch open ik eigenwijs mijn ogen weer, keer op keer. 'Ga nou gewoon slapen', zegt Liam die wakker is geworden. Ik schiet in de lach als zijn twee fonkelende bruine oogjes naar me op kijken. 'Ik kan toch niet slapen', zeur ik. 'Je viel net bijna al in slaap', merkt Zayn op. Ik haal koppig mijn schouders op en voel de warmte wegtrekken wanneer Liam van mijn schoot afgaat en naast Zayn gaat zitten. 'Ik heb een idee', zegt Liam en hij fluistert wat in Zayn zijn oor. 'Je doet je best maar', zegt Zayn met een blik op de slapende Niall die tegen hem aangeleund zit. Liam kruipt voorzichtig over het kleine dak naar Harry en Louis en pakt Louis voorzichtig vast. Hij tilt de jongen van Harry zijn rug af en sleept hem voorzichtig een eindje weg. Hij legt Louis op zijn schoot en kijkt daarna mij met een grote grijns aan. 'Nu kan jij ook slapen', zegt Liam met een blik op de eenzame Harry. Ik schud even lachend mijn hoofd en kruip dan dankbaar naar Harry toe. Zijn haar is inmiddels al een stukje opgedroogd, net als zijn kleren. Ik kruip dicht tegen hem aan en voel hoe hij zijn armen om mij heen slaat. 'Slaap zacht, mijn liefste', fluistert hij slaperig in mijn oor. Een glimlach speelt rond mijn mondhoeken als ik merk dat hij helemaal niet wakker is. Ik leg mijn oor tegen zijn borstkas en val in een diepe slaap.

'Wakker worden!' dreunt Niall zijn paniekerige stem mijn oren binnen. Ik open gelijk mijn ogen en kijk geschrokken om mij heen. 'Wat is er aan de hand?' vraagt Harry die ook wakker is geworden. 'Het water wordt steeds wilder', zegt Zayn. 'Maar het stijgt niet?' vraag ik gelijk. Hij schudt zijn hoofd. 'Maar we moeten wel wakker blijven voor de zekerheid', zegt hij. Ik knik begrijpend. Iedereen kruipt dicht tegen elkaar in het midden. Harry slaat beschermend zijn armen om mij heen en houdt me stevig vast. 'Zolang het water niet stijgt is er niets aan de hand', probeert Liam ons gerust te stellen. Toch kijkt iedereen angstig om zich heen en als er hard gekraak klinkt, pakt Niall naar de rugzak. Ik heb je ondertussen ook wel door, dat wanneer hij zenuwachtig is, hij eten nodig heeft om rustig te worden. Hij graait in de zak, maar laat die geschrokken vallen, wanneer er een hard gekraak klinkt. 'Ik pak hem wel even', zegt hij en hij kruipt naar de zijkant van het dak. Hij buigt voorover en op het moment dat ik zeg 'doe voorzichtig, Niall' kukelt hij voorover. Ik zie hem langzaam meedrijven met het water en zonder te twijfelen sta ik op uit Harry zijn armen en spring het water in, voordat de jongens het nog maar beseffen. Wat ik echter niet besefte, is dat ik Niall nooit had kunnen inhalen. Ik had hem nooit kunnen redden, aangezien ik in de stroming terecht zou komen, net als hij. 'Yara!' klinkt een hartverscheurende wanhopige schreeuw van Harry boven het gekolk van water uit. Ik voel hoe ik onder water wordt getrokken door de stroming en hoe alles om mij heen donker wordt. Als ik bovenwater kom, hap ik wanhopig naar de lucht en kijk om mij heen. In de verte zie ik hoe Liam en Louis samen Harry moeten tegenhouden om mij niet achterna te springen. Niall is nergens meer te bekennen en wanneer er een harde tak tegen mijn hoofd slaat, weet ik zelf ook niet meer waar ik ben. Ik wordt onderwater getrokken en voel hoe het water mijn longen instroomt. Mijn longen beginnen te branden, terwijl alles om mij heen donkerder en donkerder wordt...