7.9 Justin Drew Bieber

Ook met de helikopter is het nog een lange vlucht naar New York en onderweg moeten we een aantal tussenlandingen maken om de tank te vullen. Ik wil het nogsteeds niet geloven. Het kan niet dat Mike neergeschoten is. Het kan niet dat Mike er straks misschien niet meer is. Want Mike is er altijd geweest, tenminste toen ik in Canada woonde. Hij was zeker een van mijn beste vrienden en toen ik Ali moest achterlaten was Mike er ook ineens niet meer. De eerste tijd mistte ik hem, maar dit werd steeds minder. Tot ik hem bijna vergeten was en ik geloof dat hij me dat meer dan Ali kwalijk heeft genomen. En hoewel hij niet altijd achter de relatie van mij en Ali stond heeft hij er toch mee om leren gaan. Ik denk dat er weinig betere broers dan Mike zijn in deze wereld. Even bedenk ik me hoe het voor haar moet zijn en zijn ouders. Maar al snel schud ik deze gedachte weer weg. Ik mag niet zo somber denken, ik moet er op dit moment voor Ali zijn en haar vertellen dat alles wel goed gaat komen. Dat kan ik alleen niet. Want mensen zeggen altijd wel dat alles wel goed komt, de waarheid is vaak dat het helemaal niet goed komt. Dat het vanaf dat punt alleen maar slechter gaat. Hoe graag ik ook zou willen dat ik haar kon beloven dat alles weer goed gaat komen, dan zou ik liegen. Ik kijk even naar Ali die diep in gedachten verzonken naar de grond staart. Misschien wel denkend aan precies hetzelfde als ik. Van haar gezicht is alle bezorgdheid af te lezen. Ik wens echt hevig dat ik alles weg kan nemen, dat ik er zelf voor kan zorgen dat het weer goed komt. Alleen maar voor haar.

'Ik ben klaar met jou! Je hoeft me niet langer voor te liegen! Het is over tussen ons!' Mike en ik luisteren beide met een half oor mee naar het schouwspel dat zich bij de deur afspeelt terwijl we met de andere helft naar de tv luisteren om niks te missen. Zodra de deur dicht slaat springen we allebei op van schrik en gaan daarna zo snel mogelijk weer zitten en doen alsof we helemaal verdiept zijn in Jersey Shore. Toch kan ik het niet laten om op te kijken als Alisha met betraande wangen de kamer binnenkomt. Naast me heeft ook Mike Jersey Shore gelaten voor wat het is en staat op van de bank. Sussend trekt hij Alisha tegen zich aan en slaat zijn armen om haar heen. Ze verdwijnt helemaal in zijn grote armen. Ik zit er wat onzeker bij op de bank. Het is nogal raar als het zusje van je vriend huilend binnenkomt omdat ze het waarschijnlijk net heeft uitgemaakt met haar vriendje. Het is nog veel raarder als je stiekem misschien een heel klein beetje een crush hebt op het zusje van je vriend. Laten we het er maar gewoon ophouden dat ze zeker wel knap is. Keep your mind focused Justin. 'Wat heeft ie gedaan', vraagt Mike en meteen ben zet ik mijn oren op scherp. 'Hij heeft Yente gezoend', snikt ze. Of dat is tenminste wat ik er uit op kan maken. 'Bieber opstaan', beveelt hij me en gelijk kom ik overeind. 'Hij kan nooit ver weg zijn', zegt hij nu ter verduidelijking. Achja, wat had ik ook anders van Mike kunnen verwachten. Iedereen die zijn zusje kwetst zal het weten ook. Samen lopen we naar de deur, Alisha nog altijd snikkend achterlatend.
Het duurt niet lang voor we de jongens verderop in een straat zien lopen. 'Hé jij daar', roept Mike meteen. De jongen kijkt geschrokken om. 'Ja, ik had het over jou'. Met grote passen lopen we op hem af en ik zie hoe het gezicht van de jongen vertrekt.

Ik ontwaak als ik voel dat we gaan landen. Terugdenkend aan de korte droom die ik net had. Ik weet niet eens waarom, maar die dag herinner ik me nog zo goed. Precies hoe Mike het altijd opnam voor Ali.

Ooh, ik kan Mike echt niet dood laten gaan. Mike hoort bij dit verhaal. Hij is de grote broer die ik altijd al wil hebben. Hoe stom hij soms ook is geweest. Toen hij Justin sloeg bijvoorbeeld. Oké, nu ga ik het volgende hoofdstuk schrijven!