Because i'm the fucking princess. That's why! ~5~

dierentuin!
We zitten op de bank tv te kijken als de bel gaat. Bill staat op en loopt naar de deur. “andreas wat leuk je weer te zien” hoor ik bill zeggen. Als die andreas de kamer binnen loopt kijkt gelijk iedereen hem aan. Kate met haar mond open en de rest geeft hem een hand of schouderklopje ofzo. Maar ik kijk juist de andere kant op. Ik kijk naar de tv waar mega groot een foto van mij verschijnt. Nieuwsmensje: “Nog steeds is er geen spoor van de Russische prinses Anastasia Romanov die 2 dagen geleden spoorloos verdween....” ik kijk snel om me heen, om te kijken of ik de afstandsbediening kan vinden. Ja ik zie hem. Hij ligt naast gustav op een tafeltje. Op de bank zaten eerst gustav dan bill en dan ik, omdat bill nu weg is kan ik best wel een sprong maken denk ik. Ik doe het gewoon, ik heb geen keus. Ik spring en beland half op gustav. Ik probeer me nog wat uit te rekken omdat ik er net niet bij kan. Hebbes ik heb hem. Zo snel ik kan zet ik de tv uit. Opgelucht zucht ik. Ik kijk weer op en zie dat nu iedereen mij aankijkt. Tom: “waar heb jij last van?” “umm het is natuurlijk niet gezellig voor die jongen om hier een beetje tv te gaan kijken, dat kan die thuis ook wel. Zullen we wat leuks gaan doen?” verzin ik snel met een schijnheilige lach op mijn gezicht.
Ik steek me hand naar de jongen uit en zeg: “ik ben trouwens anna” “haai ik ben andreas” we schudden elkaars hand terwijl ik lief naar hem lach. Die zal waarschijnlijk denken dat ik één of andere gek ben ofzo. Bill: “lijk me wel leuk om weer eens iets te doen, we zitten altijd maar binnen” tom: “oke maar wat gaan we dan doen?” “zullen we naar de dierentuin gaan” zeg ik. Ja ik wou altijd al een keer naar de dierentuin. Met een opgetrokken wenkbrauw kijkt tom me aan. Tom: “hoe oud was jij ook alweer?” “ik ben 16, en ik wil daar gewoon een keer heen. Ben nog nooit in een dierentuin geweest” bill kijkt me met grote ogen aan en zegt: “ben jij nog nooit in een dierentuin geweest? Dat kan niet!” ik haal me schouders op en gelijk zegt bill vastbesloten: “nou dan gaan we naar de dierentuin”

Met een mega smile loop ik terug naar de kamer van bill gevolgd door kate. Kate: “en hebben bill en jij gister nog iets gedaan?” “umm ja geslapen..” dom kijk ze me aan. “niets meer?” “nee wat dan?” ze kijkt even naar de grond en zegt dan: “vroeg ik me gewoon af” “hebben jij en tom dan iets gedaan?” betrapt kijkt ze me aan. Mijn mond valt open en gelijk begint kate weer: “ik wou het eigenlijk niet maar... eigenlijk wou ik het ook wel en en en …..” ik leg mijn hand op haar schouder. “rustig je kan het me wel vertellen alleen geen intieme details graag” ze lach even en gaat dan verder: “ik wou het eerst niet maar toen het zeg maar gebeurde maakte het me niet zoveel uit. Hij is een lieve jongen en ik had best veel alcohol op. En van het één kwam het ander” even slik ik. Ja ik weet toch ook niet hoe ik hier op moet antwoorden. Ik ben zelf nog maagd. En normaal praten mensen niet met mij over zulke dingen. “umm vind je hem leuk?” “ja ik denk het wel” “dan moet je gewoon wat met hem nemen” weer kijkt ze me raar aan. “denk jij dat dat zo makkelijk gaat. Hij is een rockster die gebruikt meisjes als mij gewoon voor de sex. Hij wil geen relatie met mij. Hij wil helemaal geen relatie. En als hij dat wel zou willen heeft hij zat andere mooie meisjes om voor te kiezen. Zoals van die mooie slanke perfecte modellen” zegt ze hysterisch en met tranen in haar ogen. “kate jij bent een mooie slanke meid en niemand is perfect. Trouwens ik denk niet dat alle rocksterren zo zijn. Ik bedoel het zijn toch vrienden van ons.” “nee, we zijn geen vrienden van ze. Ze gebruiken ons gewoon omdat ze niks betters te doen hebben. Als ze het weer druk krijgen bellen ze heus niet hoor.” ik kan niet geloven wat ik hoor. Deze mensen kennen de echte ik. Deze mensen zijn voor mij mijn beste vrienden. En dan hoor ik dat ze niet om mij geven, dat kan niet waar zijn. Ik ren de kamer uit, de trap af en de woon kamer in. hijgent kom ik de woonkamer in en gelijk kijkt iedereen me weer aan. Oke en nu. “bill zou je misschien heel even mee willen komen” bill knikt en samen lopen we de keuken in. “bill ik weet niet hoe ik je dit moet vragen maar, geef jij om mij?” “natuurlijk geef ik om jou, wat is dat voor rare vraag?” ik haal me schouders op en bill geeft me een knuffel. Dan gaat de telefoon. Bill laat me los en neemt op. Bill: “met bill...ja is goed.....we komen er gelijk aan.....doeg” en hij hangt weer op. “moeten jullie weg?” “ja er is iets dringents onze maneger wil ons spreken” “dus we kunnen niet naar de dierentuin?” vraag ik met een zielig gezichtje. “doen we volgende keer oke” “oke” ik loop weer naar boven waar kate nog altijd is. Ik kom binnen en zie dat ze heeft gehuild. “sorry dat ik zo reageerde, ik meende het allemaal niet. Ik was gewoon wat overstuur” “maakt niet ook gekkie” en ik geef haar een dikke knuffel. “aan de andere kant, ik denk niet dat rocksterren zomaar mensen in hun huis laten slapen” “daar heb je helemaal gelijk in”zeg ik weer. “helaas kunnen de jongens niet mee naar de dieretuin omdat ze naar hun maneger moeten, maar wij kunnen wel gaan” vraag ik met een hoopvol gezicht. Kate lacht even en zegt dan: “dat lijkt me heel erg gezellig”

we trekken onze jurkjes weer aan omdat we geen andere kleding bij ons hadden. Daarna doen we onze haren en make-up. Ik loop de kamer van bill in en zie ik dat bill er ook staat. Met alleen een handoek om zijn middel. WOW die is niet verkeerd. Ik kijk naar zijn bovenlichaam. Ik schrik als hij zich omdraait. Ik kijk hem aan en glimlach maar naar hem. Ik denk niet dat ik nu nog iets nuttigs kan zeggen. Ik pak mijn tasje en loop weer naar beneden waar kate ook al is. Ik ga naast haar op de bank zitten en kijk naar de tv. Dan komen ook de jongens aangekleed en wel naar beneden. Kate en ik geven de jongens een dikke knuffel en bedanken ze voor het slapen en alles. Als kate bij tom aankomt zie ik dat ze niet weet wat ze moet doen. Ze geeft tom snel een kus op zijn wang en loopt dan weer naar mij toe. Met zijn allen lopen we de deur uit. De jongens lopen naar hun auto en wij naar het hek. Bill: “ik bel jullie nog wel” gelijk sta ik stil en denk weer aan wat kate zei. Dat ze ons heus niet gaan bellen. Ik denk dat ze gelijk heeft. Ze kunnen ons niet eens bellen. Ze hebben niet eens onze nummers. Ik wil me terug omdraaien naar bill als ik hun auto ineens langs zie rijden. Kate zwaait nog vrolijk naar ze. Ik tik haar aan en zeg: “je heb gelijk, ze gaan ons niet bellen” “anna doe rustig, wat ik toen zij meende ik niet” “maar ze kunnen ons toch niet bellen, ze hebben onze nummers niet eens” ik zie het vrolijke gezicht van kate veranderen in droevig.


Sorry dat ie niet zo lang is maar ik mag niet te lang op de pc van mijn ouders omdat ik weer bijna een examen heb. Ouders wat moet je ermee