Because i'm the fucking princess. That's why! ~4~

strip-poker???
We zitten nog altijd in de auto op weg naar het huis van tom en bill. Tom: “broertje, ik ben het kwijt Ik ben mijn sexappeal kwijt!” bill: “nou ga zoeken zou ik zeggen” Als tom met zijn bezopen hoofd de auto gaat doorzoeken liggen we weer dubbel. Als we bij het huis zijn lopen we allemaal naar binnen. Kate kijkt met open mond om der heen. Ze stoot me aan en vraagt: “vind jij het niet mooi en groot hier?” ik kijk om me heen. Het is inderdaad wel mooi. Maar ik ben toch nog groter en mooier gewend. “ja het is echt super mooi” lieg ik snel. We lopen de woonkamer binnen en kate en de jongens gaan zitten. Ook ik ga er snel bij zitten en vraag: “oke wat gaan we nu doen?” ik zie tom in me ooghoeken kijken en ik draai me naar hem toe. Hij kijkt me raar aan en likt over zijn lippen. Tom: “ow ik weet wel iets om te doen hoor” vragend kijk ik hem aan: “wat dan”ik hoor de andere jongens lachen. Georg: “tom wil altijd maar één ding doen met een meisje” ik denk even na. Ow ik snap hem al. Is het in dit land een gewoonte om zomaar met iedereen het bed in te duiken. Bij ons in rusland is dat heel anders. Nou bij ons in het paleis is het anders. Echt heel veel weet ik niet over het land waarvan mijn vader de baas is. Ik kom toch nooit buiten de paleispoorten. En als ik er dan buiten kom dan zit in een een pantser auto met mega veel beveiliging er om heen. Ik word uit me gedachtens getrokken als ik georg hoor praten.

Georg: “zullen we gaan pokeren?” tom: “oke is goed op één voorwaarden. Dat we wel strip poker spelen” ik hoor iedereen gelijk zuchten. Wtf is strip poker? Georg: “nou als niemand er iets op tegen heeft vind ik het best” iedereen knikt en als ze met zijn alle mij aankijken knik ik ook maar. Ik weet dus echt begot niet wat me te wachten staat. Iedereen staat weer op we we lopen naar de eettafel en we gaan weer zitten. Tom pakt wat kaarten en schud ze. Speelkaarten ken ik wel, altijd als ik me verveelde ging ik patience of zo. Andere spelletjes kon ik niet spelen wat die konden alleen met meerdere personen, en ik moest me altijd in mijn ééntje vermaken. Ik krijg een stapel kaarten voor me neus en draai ze om. “sukkel nou hebben we allemaal je kaarten gezien” zegt tom lachend. Ik kijk beschaamt weg. “sorry ik heb dit spel nog nooit gespeeld.” “dat gaat dan strippen worden meis”zegt tom weer. Gustav: “tom doe normaal dat is toch niet eerlijk, hier ik help je wel”. Gustav staat op en gaat achter mij op mijn stoel zitten. Met aan elke kant een been. Als tom weer nieuwe kaarten heeft gegeven houd gustav ze sneaky vast en sorteert ze voor me. “zo moet je ze vast houden” zegt hij met een knipoog. Ik neem de kaarten in mijn handen en gustav legt zijn handen over de mijne. Oke ik weet niet wat er met mij aan de hand is maar volgens mij voel ik me niet goed. Ik heb zoon ontzettend raar gevoel in me buik. Zoon gevoel heb ik serieus nog nooit eerder gevoeld. Het lijkt een beetje op een gevoel wat ik ook wel eens krijg als ik heel erg zenuwachtig ben, dat je buik dan zo raar aanvoel. Dat gevoel haat ik altijd, maar dit gevoel haat ik niet. Het voelt eigenlijk wel prettig. Maar waar het ineens vandaan komt weet ik niet.

Na een tijdje heeft bill verloren. Georg pakt de kaarten en schud nog eens. Ik weet nog steeds niet hoe het spel werkt gustav doet alles voor me. Ik schrik als bill ineens zijn trui uittrekt. Wtf waarom trekt hij zijn trui uit??? zal het vast wel warm hebben ofzo. Als gustav en ik verliezen trekt ook gustav zijn trui uit. Ik kijk verbaast naar kate die dan zacht zegt: “nu moet je ook een kleding stuk uit trekken. Tom: “wow yes! Eindelijk gaan er wat kleren uit bij der” Onee hé ik denk dat ik zojuist snap wat STRIP- poker is. Als ik had geweten dat ik ook echt moest gaan stippen had ik niet ingestemd op dit idiote spel. Ik heb alleen een jurkje aan en als ik die uit trek sta ik gelijk in mijn ondergoed. Gustav ziet dat ik het echt niet leuk vind en zegt: “hé anne en ik spelen samen met 1 stel kaarten dus nu ik al iets heb uitgetrokken hoeft zij dat toch niet meer te doen” bill: “daar zit wat in” ook georg knikt alleen tom jammer dat het niet eerlijk is enzo. Tom: “en ik had me er nog zo op verheugt” zegt hij met een zielig gezichtje. Na een lange tijd zit bill in zijn boxer, georg in boxer+hemd, tom nog in zijn broek ( en boxer duhh), kate en ik in onze beha( we hebben gewoon het jurkje naar beneden getrokken zodat de rest nog wel bedekt is) en ook gustav zit in zijn boxer. Eerst wou ik echt niet gaan 'strippen' maar omdat tom nog wat alcohol voor ons heeft ingeschonken heb ik eigenlijk niet zo heel erg door wat ik doe.

Bill gaapt en zegt: “ik begin toch best wel moe te worden” georg: “inderdaad, ik kan volgens mij elk moment in slaap vallen” tom: “NEE niet eerlijk we zijn nog niet klaar met het spel! De meiden hebben allen hun beha pas laten zien en ik had toch wel verwacht nog meer te zien vanavond” bill geeft tom een klap tegen zijn hoofd en zegt: “jij gaat echt nooit veranderen hea” “auw vind ik niet lief van jou”zegt tom op een kinderlijke oon en trekt er een onschuldig gezicht bij. Bill: “maar dames is het niet beter als jullie vanavond gewoon hier slapen want ik laat jullie nu echt niet meer over straat gaan het is bijna half 5” ik kijk naar kate met een blik dat zij maar moet beslissen, daar ben ik nu echt te moe voor. Kate: “ik denk dat het wel beter is ja, en ik heb morgen toch vrij. Ik weet niet of jij morgen iets moet doen anna?” “nee ik hoef morgen niks te doen” bill: “nou dat is dan geregeld” georg: “bill vergeet je niet iets, er zijn in dit huis maar vier bedden” tom: “ow ze mogen wel bij mij slapen hoor” weer geeft bill tom een klap tegen zijn hoofd. Bill: “in je dromen ja, nee um even denken ik denk dat er wel iemand bij mij kan slapen want ik heb het grootste bed. En met spijt in mijn hard heeft ook tom een tweepersoonsbed dus moet er wel iemand bij hem slapen” tom: “YES!!” kate: “nou dan slaap ik wel bij tom, ik ben wel wat gewend. Dan kan anna bij jou slapen” ze kijken mij vragend aan en ik knik maar. Hoe sneller ik kan slapen he beter ik ben echt zo moe!

We lopen naar boven en gaan alle naar onze slaapkamer. En ik loop maar een beetje achter bill aan. Als ik in zijn kamer kom sta ik toch wel even met een open mond. Zijn muren zijn zwart en rood. Zijn kamer is zo anders dan de slaapkamers die ik gewend ben, het is zo anders waardoor ik het super mooi vind. Bill loopt naar zijn kast en haalt er wat kleren uit. Dan loopt hij terug en geeft mij de kleren. Bill: “hier daar kan je in slapen, de badkamer is door die deur dan kan je je om kleden” ik loop door de deur gevolg door bill. Hij pakt wat spullen en zet ze voor me neer. “dit is make-up remover, een handdoek en wat zeep als je wat nodig hebt roep me maar” zegt hij met een knipoog. Ik was mijn gezicht, haal mijn make-up resten eraf en droog mijn gezicht af. Dan pak ik de kleren die ik van bill heb gekregen. Het is een grote joggingbroek en een t-shirt. Ik trek het aan en bekijk mezelf in de spiegel. Net leken die kleren niet zo groot. Maar ja als je bill met mij vergelijkt is hij toch zeker wel een kop groter als mij. Ik loop de badkamer weer uit en ga bills kamer weer in. Ik zie dat bill al is aangekleed en net naar het bed wou gaan. Ik loop ook naar het bed en ga naast bill zitten. Ik voel me niet echt op mijn gemak en weet dus ook niet goed wat ik moet doen. Ik heb nog nooit mij kamer gedeeld, en al helemaal niet met een jongen! Bill: “ga maar liggen hoor, dan doe ik even het ligt uit” bill staat weer op en loopt naar het lichtknopje. Ik ga liggen en niet veel later gaat het ligt uit. Ik voel het bed naast me wat inzakken en niet veel later voel ik een warme adem ik mijn nek. Oke net was ik super moe maar nu twijfel ik of ik wel in slaap ga komen. Na een tijdje hoor ik zachte snurk geluidjes naast me wat mij verteld dat bill slaapt. Op één of andere manier voel ik me gelijk iets meer op mijn gemak. Als ik bijna in slaap ben gevallen voel ik nog dat bill een arm om me heen slaat en me wat dichter naar me toe trekt. Normaal zou ik nu gaan gillen of zoiets maar daar heb ik nu de energie niet voor dus ik laat het maar. En trouwens hij slaap toch dus wat kan hij doen. Wil hij me gaan dood knuffelen ofzo. Bij die gedachte moet ik toch wel even in mezelf lachen, waarschijnlijk ook omdat ik het echt al helemaal voor me zie. Ninja bill die me even komt dood knuffelen. En met die gedachtens val ik in een diepe slaap.

Ik word wakker door de zingende vogels. Ik open langzaam mijn ogen en wrijf er eens goed in, ook gaap ik eens goed. Als ik naast me kijk schrik ik even. Owja ik lag bij bill in bed. Dan kijk ik op de klok die naast hem op zijn nachtkastje staat: 9.48 geeft die aan. Ik ben het gewend om vroeg wakker te worden ook al heb ik weinig geslapen. Vroeger huilde ik wel eens bijna de hele avond en werd ik de volgende ochtend weer vroeg gewekt voor het ontbijt. Als ik wil opstaan om te kijken of er beneden al leven is lukt het niet. Ik trek de deken een stukje van me af en zie dat me me heel erg stevig vasthoud. Oke en hoe ga ik uit deze houdgreep komen. Ik probeer alles om mezelf tussen zijn armen uit te wurmen maar niks lukt. Jezus die kerel zet wel veel kracht in zijn slaap. Naja dan is er maar één manier, ik moet hem wel wakker maken. Want om hier nog een paar uur zo te liggen vind ik ook niks, dan verveel ik me dood. Zachtjes prik ik in bill zijn buik, maar nee hoor geen reactie. Dan prik in in zijn wang nog steeds niks. Even knijp ik bill zijn wangen bij elkaar wat er echt grappig uit ziet. Oke even serieus hoe ga ik die gast wakker krijgen. Ik kijk naar bill zijn armen en krijg een idee. Zo kan ik het ook spelen. Ik pak bill vast en knuffel hem zo hard dat hij volgens mij geen lucht meer kan krijgen. Na een paar minuten geef ik ook dat plan op. Ik wou dit eigenlijk niet doen omdat ik dan misschien ook de andere wakker maak maar ik heb echt geen keus. Ik verplaats mijn mond naar zijn oor en begin kei hard te gillen. Bill zijn ogen schieten open en hij kijkt me verbaast en vragend aan. “goedemorgen, wat toevallig dat je ook wakker bent” zeg ik met een lach op mijn gezicht. “nou zo toevallig vind ik het niet als je in mijn oor gilt” mompelt bill. “nou kijk ik had een vraagje maar ik kreeg je niet wakker” “wat dan?” “nou zou ik misschien mezelf terug mogen hebben”bill kijkt me niet begrijpend aan. Ik wijs naar zijn armen en gelijk laat hij me los. “sorry”mompelt hij terwijl hij beschaamt wegkijkt. “maakt niet uit”zeg ik en sta op ik loop naar de badkamer want ik moet toch best wel nodig plassen. Als ik terug in bill zijn kamer kom zie ik dat hij alweer in slaap gevallen is. De slaapkop. Ik loopt naar de naar beneden en als ik daar aankomt is het nog muis stil. Natuurlijk is er nog niemand wakker hoe kon het ook anders. Ik loop naar de keuken en zet de waterkoker aan. Nu zul je wel denken 'hebben ze in het paleis dan ook een waterkoker' nou natuurlijk hebben we dat, maar normaal gesproken weten wij van keizerlijk bloed niet hoe zoiets werkt. We weten überhaupt niet hoe we moeten koken, dat doen andere mensen voor ons. Bij mij is dat iets anders. Zie omdat ik mij altijd zo erg verveelde liep ik altijd een beetje rond in het paleis. Op een dag kwam ik een meisje tegen die even oud als mij was. Zij werkte samen met haar moeder als kokkin. Nou het meisje natuurlijk niet echt, maar die ging altijd mee om haar moeder te helpen. Ze vond het altijd zo leuk in het paleis. Nou ik kon me daar dus niks van voorstellen, ik vond het afschuwelijk in het paleis. Ik leerde het meisje van alles over prinses zijn. Ik leerde haar netjes lopen, we wisselde vaak van kleding en ik leerde haar heel bekakt te spreken. Het meisje en haar moeder leerde mij koken, als een 'burger' te praten en te lopen. Daarom dat niemand mij nu waarschijnlijk herkend. Ik wil graag voor de jongens en kate wat te eten maken. Om de jongens te bedanken voor het slapen en om kate te bedanken dat ze er gewoon voor me is. Maar zo goed kan ik nou ook weer niet koken. Ik weet alleesn hoe ik pasta, aardappels en rijst moet koken. Ja ik was ook nog maar een kind toen ze me dat leerden. Je kan moeilijk een klein kind leren hoe ze een vijf gangen maaltijd maakt. Oke dan moet ik iets anders verzinnen. Natuurlijk dat ik daar niet eerder op ben gekomen. Ze hebben vast wel een bakker hier in de buurd, en echt haast heefd het toch niet wat die mensen slapen volgens mij nog wel even. Ik loop weer zacht bill zij kamer in en pak mij jurkje weer. Ik kan moeilijk iets anders aan trekken ik heb verder geen kleren bij me. En om in bills kleren over staat te gaan denk ik nog niet aan. Je ziet nauwelijks dat ik een mens ben, ik lijk meer op een wandelend hoopje kleren. Ik verzuip hier gewoon in.

Als ik me jurkje weer aan heb pak ik mijn tas en loop weer naar beneden. Ik kijk even rond en zie dan bill zijn auto sleutels liggen. Ik loop naar de deur en kijk of het past. En ja hoor het past. Ik ga de deur uit en loop de straat in. Oke even kijken welke kant zou ik opgaan. Iene miene mutte.. die kant. Ik ga links en loop een tijdje door, maar ik zie nog niks. Dan komt er iemand langs gelopen. “pardon mevrouw, ik ben hier niet bekend. Kunt u mij misschien vertellen waar de bakker zit”de vrouw lacht vriendelijk en zegt: “ tuurlijk kan ik dat vertellen, dan moet je hier rechtdoor lopen en dan bij de eerste rechts. Daar om de hoek zit de bakker” ik bedank de vrouw en loop er na toe. Ik ga naar binnen en loop naar de toonbank. Bakker: “wat kan ik voor u doen mevrouw?” “umm doe maar 6 croissantjes en 6 pistoletjes” “komt er aan” de man geeft me een tasje aan. Ik betaal, groet de man en loop weer naar buiten. Als ik buiten ben zie ik dat er naast de bakker ook een groenteboer zit. Ook daar loop ik even naar binnen. Ik haal wat sinaasappelen, aardbeien en nog wat ander fruit. Als ik klaar ben en weer op weg ben terug naar het huis van bill en tom merk ik dat ik verdwaalt ben. Ik zie een groepje meisjes aan de andere kant van de straat lopen. Ze meeste hebben een t-shirt aan met een foto van tokio hotel er op. Die weten vast wel waar ze wonen. Ik ren snel de straat over en loop dan op de meisjes af. “pardon maar jullie weten vast wel waar tom en bill kaulitz wonen” “umm ja natuurlijk we lopen wel even met je mee, we wouden toch al naar ze toe gaan” “kent je ze?” “ja wij kennen hun wel, maar hun ons niet.” antwoord het meisje. Ik loop achter ze aan en begin alles steeds meer te herkennen. Als we zijn aangekomen bedank ik de meisjes. Ik pak de sleutel en open de deur. Fan-meisje: “WTF! Hoe kom jij aan de sleutel van hun huis?” ow kut! Um ik moet snel iets verzinnen. Ineens denk ik weer aan het meisje in het paleis. “umm ik werk voor de jongens. Vandaag is mijn eerste dag dus wist ik de weg nog niet zo goed. Maar bedankt voor het wijzen van de weg”snel loop ik naar binnen en trek de deur dicht voordat ze ook maar iets kunnen zeggen. Wat ben ik soms toch ook een muts.

Ik loop naar de keuken en drop de boodschappen. Ik pak een kopje koffie en ga op een stoel zitten. Als ik de koffie op heb dek ik de tafel en leg op ieder bord een croissant en een pistoletjes. Dan kijk ik in de kast of ze een sinaasappel pers hebben. En ja hoor helemaal ergens achter in de kast onder het stof vind ik er dan één. Ik was hem af en pers de sinaasappels. Ik giet het in een kan en zet die in de koelkast. Dan was ik de aardbeien en snij ook de kontjes er van af. Ik doe ze in een bakje en zet het in de koelkast. Ik ben nou toch wel weer moe geworden. Ik loop weer naar boven en laat me op het bed vallen. Ik hoor wat gekreun en een zachte auw onder de dekens vandaan komen. Owja shit bill lag er ook nog. Hij komt met zijn hoofdje onder de dekens vandaag en vraagt: “ben je al weer terug, der is zeker nog niemand wakker?” “nee en ik verveelde me dus ik dacht laat ik bill eens irriteren” bill lacht even en zegt dan: “vind je het gek dat niemand wakker is, welke debiel staat er dan ook zo vroeg op” “ik”antwoord ik vrolijk. Bill schud even zijn hoofd en klopt naast zich op het bed. Ik was alweer gaan zitten omdat ik van bill schrok, die ik even was vergeten. Ik ga naast hem op de dekens liggen en sluit mijn ogen. “zie je bent wel moe”zegt bill. “helemaal niet”zeg ik eigenwijs terug. Hij rekt zich uit en gaapt nog eens. “naja dan zal ik er ook maar uit gaan, anders ga je me waarschijnlijk toch blijven irriteren” ik knikt en bill zucht nog eens. Hij staat op en loopt naar de badkamer niet veel later komt hij er weer uit en lopen we samen naar beneden. Bill gaat gelijk op de bank liggen en zet de tv aan. Ik rol opvallend met mijn ogen. “wat?”zegt bill. “Ben je eindelijk uit je nest ga je net zo hard hier weer liggen.” “Je mag er wel bij komen liggen, want je bent wel moe ik zie het aan je” “hou nou eens op ik ben niet moe”zeg ik lachend.

Niet veel later komt de rest ook naar beneden. “goedemorgen”zeggen ik en bill vrolijk. De rest mompelt maar wat terug. Ik sta op en zeg: “kom”en ik wil naar de keuken lopen maar merk dan dat niemand komt. “kom nou”zeg ik met een zeurstem. En langzaam komen ze aanstrompelen, behalve bill want die is zo vrolijk als wat. Maar ja die is ook al even wakker. Als ze de keuken binnen komen kijken ze allemaal met een open mond naar de mooie gedekte tafel. “val aan zou ik zeggen”dat laten ze zich geen tweede keer zeggen. Allemaal schrijven ze aan tafel en ik pak de aardbeien en de sinaasappelsap uit de koelkast. De aardbeien zet ik op tafel en de sinaasappelsap schenk ik in de glazen die naast het bord staan. Allemaal eten ze hun buikje rond en ik kijk tevreden toe. Als iedereen klaar is bedanken ze me allemaal. Bill geeft zelf een kusje op mijn wang. Aahhhh wat lief! Ik stapel de borden op elkaar maar gelijk word het weer uit mijn handen getrokken door georg. “ow nee jij gaat echt niet afruimen, je hebt het al allemaal klaargezet voor ons” ik kijk hem dankbaar aan. Georg duwt de borden voor tom zijn neus en zegt: “tom ruimt het wel op” ook tom duwt het naar gustav die het weer naar bill duwt. Ik sta op en pak alsnog de borden. Kate staat ook op en pakt het bestek. Zo staat iedereen op en ruimt iets op. Als alles klaar is gaan we weer naar de woonkamer en gaan nog wat tv kijken.