12 - Match

Een het veld vult zich om me heen na Liam had geroepen dat er een feestje bij ons thuis zou plaats vinden. Ik wordt op schouders gedragen, net als de rest van het team. En ik kan me enkel voorstellen dat het een wilde avond zou worden.
Na een half uurtje ons klaar te hebben gemaakt laten we het feestje van onze voortuin, naar binnen verhuizen. Onze vrienden stromen binnen. Het was het team, Danielle, Loria en nog een paar cheerleaders.
Iedereen maakt het zich knus in onze leefruimte. Een groot deel van het team maakt het zich gezellig rond de keukentafel, de rest nestelt zich in de zetel. Ik zet me bij in de zetel. Uiteindelijk was de match goed geëindigd. Het was gelijkspel geworden dankzij mij en daar was iedereen best blij om. Beter dat dan totale ondergang.
Ik zet me naast Louis en bedank hem nog eens. "Ik had er zo naar uit gekeken om te spelen." zucht ik tegen hem. Hij grijnst en knikt, "Ik weet het, Nialler."
De avond begint met enkele biertjes en gezellig geklets. Al gauw wordt het wat licht in onze hoofden en iemand stelt voor om een spelletje 'draai de fles' te spelen. Zayn maakt iedereen de spelregels duidelijk en is de eerste om te draaien, daaruit vervolgt er enkel een korte zoen tussen hem en een cheerleader die ik nog niet veel vaker had gezien dan deze ene keer. Al snel komt het spel opgang en deel ik enkele kussen met meiden die ik niet ken, ze leken het wel leuk te vinden.
Eentje waagde het zelfs op een tong zoen en in de staat die ik nu ben, kon ik geen nee zeggen. Of in ieder geval, mijn mond kon dat niet.
Het is Louis' beurt, iets wat hij luid verkondigd. En tot nu toe was er nog niets vreemds gebeurt, maar iedereen voelt dat Louis zoiets in een wip kan laten gebeuren. Hij draait het groen kleurige bierflesje snel in het rond. Het draait hevig rond en uiteindelijk begint hij zachter en zachter te draaien.
Iedereen kijkt in spanning naar de punt van de fles en dan naar louis en weer terug naar de punt van de fles. De cheerleaders hopen dat zij het zijn, de jongens hopen van niet.
uiteindelijk stopt hij. Liam zit met zijn ogen dicht geknepen, in de hoop dat zo het fleje niet bij hem kan stoppen.
Iedereen hapt naar adem, want daar is exact waar ie stopte. Ik zie Louis even vanuit zijn ooghoek naar mij kijken. Ik deins een beetje achteruit, wat had dit met mij te maken? Uiteindelijk haalt hij zijn schouders op en loopt hij door de cirkel heen om recht voor Liam te gaan zitten.
Liam's ogen waren nog steeds dicht, hij had niets door. Louis plaatst zijn hand onder Liam's kin, waardoor deze zijn ogen meteen open vliegen. "Nee.." fluistert hij meteen ontzet. Louis prevelt iets, iets zo zacht dat niemand verstaat, maar Liam bloost al gauw, maar zegt dan dat dat niet kan. "Verpest het nu niet, Liam.." zegt Louis droogjes. Dan kijkt hij mijn kant op, weer voel ik me enorm aangesproken, wat doe ik toch fout? Ik sta hier toch helemaal buiten.
Liam's hoofd staat naar beneden gericht, maar hij kijkt door zijn wimpers ook mijn richting uit.
Louis heft de jongen zijn hoofd op, sluit zijn ogen en zoent hem inning. De half-dronken Liam geeft zich over, legt zijn armen losjes om Louis heen en zoent hem terug. De cheerleaders piepen meisjesachtig en ik hoor vage woorden als. "Zo schattig!" en "Ik ship het!" of zo iets.
Een knoop vormt zich in mijn maag en ik krijg een onbehagelijk gevoel over me heen als ik hen zie kussen, bijna alsof ik jaloers zou zijn, maar dat kan niet. Ik had die avond toch al genoeg zoenen gehad. Ik kijk van het 'stel' weg, naar mijn blikje bier en focus me daar helemaal op.