~005
Met zijn alle zitten we in het busje op weg naar een restaurant dat ik niet ken. Ik zit bij Tom opschoot en zing zachtjes mee met de radio die opstaat. Als The A team van Ed Sheeran komt verschijnt er een kleine glimlach op mijn gezicht, cos we’re just under the upperhand, and go mad for a couple grams, and she don’t wanna go outside, tonight, and in a pipe she flies to motherland, or sells love to another man, it’s too cold outside, for angels to fly. Zachtjes zing ik de songtekst mee, totdat Nathan me boos aankijkt. Ik hou gelijk op met zingen, omdat ik geen zin heb in nog meer ruzie. Voor de rest van de autorit kijk ik uit het raam. Het verwondert me toch steeds weer hoe het landschap er van het een op het andere moment er anders kan uitzien. Vogeltjes die rustig in de bomen zitten te slapen of te tjilpen. En dan komen de elektriciteitsdraden die er boven staan het weer verpesten. “Wil je van mijn schoot afgaan” hoor ik Tom lachend vragen al we er zijn. Ik had niet eens door dat we er al waren doordat ik zo zat te dromen. Ik ging snel van Tom’s schoot af en liep met gebogen rug het busje uit, zodat ik mijn rug niet zou gaan stoten. Ik liep achter de jongens aan het restaurant in. Max praatte wat met een ober en daarna werden we naar onze plek ergens achter in het restaurant –zodat hun fans ze niet zouden kunnen zien- geleid. Ik kreeg de menu kaart meteen in mijn handen geduwd door iemand en ik begon die dus maar een beetje door te kijken. Na een tijdje naar alle vreemde namen die op de menu kaart stonden gekeken te hebben, gaf ik het maar gewoon op en vroeg wel een ober of ik gewoon patat of zoiets kon krijgen.
Na het eten liepen we allemaal weer naar het busje toe, om naar huis te gaan. Ik zat weer bij Tom opschoot en voelde gewoon dat ik zo in slaap ging vallen, aangezien ik mijn ogen bijna niet meer open kon houden. Ik liet mijn hoofd tegen Tom’s schouder zakken en sloot mijn ogen.
Ik voelde hoe iemand me zachtjes, net zoals een bruid altijd doet, me oppakte en langzaam het huis in liep om me in bed te gaan leggen. Ik hoorde hoe iemand, ik dacht dat het tom was, op het bed met me ging liggen en begon te neuriën. Een hese, zachte, maar warme en diepe stem klonk weer en ik besefte dat Tom nooit zo’n stem heeft gehad, hij zong altijd meer ruw. Ik opende mijn ogen langzaam en zag dat het Nathan was, maar hij had niet door dat ik hem zag. Ik sloot mijn ogen weer, omdat ik wist dat als Nathan zag dat ik wakker was, hij zou stoppen met zingen. Ik voelde hoe iemand de dekens zorgvuldig over me heen legde en daarna een kus op mijn voorhoofd drukte.
“Why does Tom always get all the nice girls” was het laatste wat ik hoorde voordat ik in slaap dommelde.
Hebben jullie nog opmerkingen ofzoiets om mijn schrijfstijl?
En wat vinden jullie van het verhaal tot nu toe?
Reageer (7)
NATHAN IS LIEF LIEF LIEF <333333
1 decennium geledenZIE JE NATHAN. IK HAD GELIJK. NATHANNATHANISEENBEETJEVERLIEFD. JAJA.
1 decennium geledenEN IK VIND HET FGOED. EN JE SCHRIJFT OOK SUPER GOED. EN OMA HESTER FANGIRLT WEER EENS KEIHARD.
GOED HE, LEUK HE. VIND IK OOK. JA JA.
DUS NOU WORD ZE S MORGENS WAKKER EN ZIT NATHAN NAAST HAAR EN DIE KIJKT HAAR HEEL LIEF AAN EN DAN GAAN ZE ZOENEN. -okay ik stop al-
ja weer capslock he. het spijt me haahhaa.
x Verder Joëlla want jij bent immers nu.
ja okay? kbye. En de groetjes van jullie oma. : D