11

"niall doe alstjeblieft open."mijn stem klinkt smeken en zachtjes klop ik op de deur van de afgesloten wc.
"nee."
Hoor ik een norse stem zeggen en even moet ik toch lachen. De altijd vrolijke Niall.
"kan ik a.u.b met je praten?"
"waarom?"
"om uit te leggen wat er zojuist gebeurde."
Ik hoor een snik en weet meteen dat hij heeft gehuild."oke dan Liam."
Ik hoor een klikje en dan gaat de deur open.
Niall staat met een rood gezicht in de opening. Zijn ogen zijn waterig en hij tovert een onzeker glimlachje op."ga je gang." zegt hij en ik zucht even.
Ik haatte hem om hem zo te zien.
Ik had het tenslotte veroorzaakt.
Verbijstering verschijnt in Nialls ogen als ik mijn mond opendoe om te praten, maar voordat ik iets kan zeggen slaat hij zijn armen om me heen.
"oh Liam."snikt hij en het breekt mijn hat.
Zijn lichaam staat tegen het mijne aan en ik voel zijn warme adem in mijn nek.
"het spijt me zo."zegt Niall zacht.
"waarom werd je zo kwaad?" probeer ik voorzichtig.
We staan nog steeds in omhelzing en het voelt geweldig...
"ik weet het niet. V-verwarring."
Ik zucht. Wat heb ik hem in godsnaam aangedaan?
"je had natuurlijk niet verwacht dat ik homo zou zijn."
Ik laat Niall zachtjes los en ik zie de jongen verlegen naar me kijken.
"dat ook..." zegt hij, bijna fluisterend.
"wat dan nog meer?" zeg ik zachtjes. Mijn handen trillen van de zenuwen. Ik moest hem dalijk echt gaan vertellen hoe ik over hem dacht.
"i-ik wist niet wat ik moest doen toen..."Niall komt niet uit zijn woorden en een traan rolt over zijn wang.
Ik kijk hem geconcentreerd aan.
"t-toen ik merkte dat het helemaal nog niet zo'n slecht voelde."
Even is het stil en ik moet het tot me laten doordringen.
Had Niall dat nou zojuist gezegd?
Dat hij het Niet eens zo slecht vond?
Ik kan niks anders doen dan glimlachen.
Vond hij mij dan ook leuk?
"i-ik begrijp het niet, denk ik." ik wrijf door mijn haren en Niall doet een stap naar voren.
"Ik begrijp het ook niet goed. Een jongen heeft mij nog nooit gezoend. Ik heb er uberhaupt nog nooit over nagedacht dat ik... "het is even stil."dat ik het fijn zou vinden."
Ik kijk hem onzeker aan."ik vind je echt leuk Niall..."ik zucht."het spijt me, maar ik ben al heel lang verliefd op je."
Niall's ogen beginnen te twinkelen en ik zie dat hij zich geen raad weet.
"oh."
Het is weer stil en ongemakkelijk schuif ik heen en weer.
"ik vind jou ook leuk."
O god.
Geschrokken kijk ik op en zie Niall staan, met nog steeds betraande ogen, maar met een glimlacht.
"m-meen je dat?" vraag ik ongelovig.
Niall pakt mijn hand."j-ja.Ik d-denk dat ik het al die tijd heb ontkend. Of het gevoel gewoon niet herkende."
Hij zucht even."maar ik weet het nu."
Onze hoofden zijn slechts millimeters van elkaar verwijderd als ik in zijn prachtige ogen kijk."ik weet niet wat ik moet zeggen."fluister ik.
"je hoeft ook niks te zeggen."glimlacht niall zachtjes."laat mij maar even."
Voor dat ik het weet voel ik Nialls zachte lippen op de mijne.
Teder streelt hij mijn lippen en ik laat mijn tong naar binnen glippen.
Onze handen verkennen ieder hoekje van elkaars lichaam en ik langzaam friemel ik met vingers aan de lusjes van zijn jeans.
Ik kan gewoon niet in woorden beschrijven wat er nu door me heen gaat. Niall streelt mijn gezicht en ik glimlach door het zoenen door.
Van alle mogelijke eindes die ik had bedacht, had ik dit toch niet zien aankomen.
Langzaan haalt Niall zijn lippen van de mijne en even moet hij realiseren wat hij zojuist had gedaan.
Dan zie ik dat hij weer huilt.
"hey, is dit niet w-wat je wilt soms?" vraag ik voorzichtig maar Niall legt zijn vinger op mijn lippen."dit zijn tranen van blijdschap Liam.Ik ben verliefd op je."