O45.

Harry verlaat na het ontbijt weer de kamer, zodat ik me kan omkleden. Ik staar in de spiegel die van top tot teen Harry's deur bekleed. "Tomlinson" knik ik naar mezelf. Ik zag er afschuwelijk uit, mijn ogen waren gezwollen dankzij de ochtend. Mijn stem was ook nog niet op en top, om maar te zwijgen over de staat van mijn haar. Ik haal snel mijn haar er door, maar het staat al snel weer in dezelfde onmogelijke pose. "Klote" mompel ik onder mijn adem. Ik raap mijn broek van de grond naast het bed, het was een rode tot net op mijn enkels, ik wissel snel mijn shirt en schiet mijn Toms aan om dan naar de En-Suit-Badkamer te gaan en mijn gezicht in een andere spiegel te zien.
Ik poets mijn tanden snel snel en doe dan een aantal verwoede pogingen om mijn haar te temmen. Na enkele keren ligt het al wat beter en besluit ik het maar op te geven en naar beneden te gaan, waar Harry ondertussen aangekleed en wel op de zetel zit. Anne, zijn moeder, zit op de zetel over hem en ik kom dus maar verlegen naast Harry zitten.
Hij legt meteen zijn hand op mijn knie en ik grijns naar hem, hij voelt me zo goed aan.
Ik druk een kusje op zijn wang en daarna leg ik mijn hoofd op zijn schouder, ik ben nog veel te moe om erover na te denken dat zijn moeder in dezelfde ruimte zit en ik normaal dus hem niet eens zou durven aanraken. Ik zat nog in een roes van de ochtend, maar niet al leen dat. Ook van een zoen, die ik gedeeld had met de jongen aan mijn zijde.
"Ben je nog moe, babes?" vraagt hij met zijn hese stem, terwijl hij zijn hand door mijn haar haalt en met zijn andere hand over mijn knie wrijft. Een soort veel te intens geluk raast door mijn lichaam als hij dat doet en ik lijk plots écht klaarwakker te zijn, maar toch blijf ik liggen en knik ik als een mak schaapje, zodat ik nog wat langer op die plek kan blijven liggen.