012.

Lucy pov.

De rest van de dag is gister gelukkig zonder verdere problemen verlopen vandaag hebben we zo goed als vrij van X-Factor omdat de kandidaten nog hun liedje moeten kiezen. We hoeven alleen van twaalf tot drie aanwezig te zijn voor reguliere danslessen. Het is nu half elf dus ik heb tijd zat om eerst nog lekker rustig te ontbijten. Gelukkig voel ik me een stuk beter dan gister, het enige wat me nog herinnert aan zaterdag en vandaag is paarse plek in mijn nek die vandaag er nog een paar kleuren bij heeft gekregen. Als ik mijn ontbijt op heb fiets ik naar het huis van Olivia, waar Sarah en Olivia samen zijn aangezien Sarah gisteren bij Olivia is blijven slapen. Als ik aankom vliegen ze me meteen om mijn nek.
‘Lucy!’ roepen ze blij in koor. ‘Zo, die plek in je nek is ook een kunstwerk geworden met die extra kleurtjes erbij.’’Schut up!’ roep ik lachend terug. We gaan vandaag met zijn drieën op de fiets naar de studios, het is wel zo’n twintig minuten fietsen maar we hebben besloten sportief te zijn.

Met dansen vandaag leren we gewoon een aantal choreografieën na elkaar van allerlei verschillende soorten dansstijlen. Dit moeten we doen zodat ze kunnen bepalen wie voor welk soort dansen geschikt zijn. Overmorgen zullen er lijsten komen te hangen welke dansers en danseressen bij welk nummer moeten dansen. Hoe meer dansen je krijgt, des te beter natuurlijk want dan heb je meer kans dat je door een groot iemand in de danswereld wordt opgemerkt. Als we om drie uur klaar zijn met dansen blijven ik, Olivia en Sarah nog een kwartiertje langer omdat Sarah nadat ze iets op haar mobiel had gelezen erop stond dat we langer bleven. Na dat kwartier besluiten om we ook naar huis te gaan. Meteen pakt Sarah haar mobiel weer, iets wat niets voor haar is want meestal heeft ze haar mobiel niet eens bij zich. Ze leest iets op haar mobiel en begint dan vrolijk te lachen. ‘Met wie zit je te praten?’ vraagt Olivia nieuwsgierig. Blijkbaar valt het mij dus niet als enige op. ‘Nothing, special why?’’Omdat je normaal amper met je mobiel zit en nu al twee keer in een kwartier en telkens als je iets leest zo moet glimlachen.’ antwoord ik nu. ‘Oh Okey, nou mag ik ook eens? Kom meiden we gaan.’ zegt ze en we gaan. Terwijl we weglopen hoor ik iemand de danszaal binnenlopen. Ik besteed er verder geen aandacht aan, vast een andere danser die nog iets vergeten is, en loop zonder te kijken achter de meiden aan, de danszaal uit.

Harry pov.
‘Hazza, jij wilde toch dat nummer van dat meisje hebben?’ vraagt Niall als we net klaar zijn met onze zangoefeningen. ‘Ja, why?’ omdat ze nu net klaar zijn met dansen en zij en haar vriendinnen nog een kwartiertje langer ofzoiets blijven.’’Hoe weet je dat nou weer Niall?’’De kracht van mobiele telefoons.’ zegt hij lachend terwijl hij met zijn Iphone zwaait. ‘Oke, oke.’ antwoord ik. Ik besluit nog even te wachten voor ik daarheen loop, het staat anders zo vreemd, en zo nodig hoef ik dat nummer nou ook weer niet te hebben. Na een minuut of tien loop ik dan toch richting de danszaal. Net als ik naar binnenloop zie ik de drie meisjes weggaan. Ik wil Lucy nog naroepen maar iets weerhoudt me ervan.


Als jullie veel reageren plaats ik vanavond nog 1 of 2 deeltjes