- 059.

Louis Tomlinson.
'Eyes on the road, babe.' glimlachte Amber me toe, terwijl ik even naar haar prachtige immitatie van Kelly Clarkson keek. Never again speelde op de radio en ze zong zachtjes mee. Hoewel ik mijn aandacht op de weg moest houden – zeker in Liam's auto – was mijn concentratie meer op Amber gericht dan op de auto's voor me. Ze had het door en probeerde me redenen te geven waardoor ik me weer op de weg zou richten, maar het werkte niet echt. Ze was prachtig en ik kon mijn ogen niet van haar afhouden. 'Louis, ik meen het, youre gonna get us killed.'
Mijn ogen schoten naar de weg en ik observeerde de situatie voor me even uitgebreid. Amber glimlachte en begon wat te spelen met knopjes van de radio. Iets wat tegen Liam's regels was, aangezien hij altijd maar een radio luisterde en niet wenste dat dat veranderd zou worden in zijn auto. Amber had er echter schijt aan en drukte vrolijk alle knopjes in, totdat we Capital FM vonden. Opgelucht haalde ik even adem. Dit was nog net iets beter dan de radio waar Liam een verslaving voor had. 'Got 2 love u' schalde nu door de auto en met een ondeugende blik keek ze me aan. Ik wist wel wat ze wilde. 'Ja, zet hem maar harder.'
We waren er bijna. Echt lang hadden we niet in de auto gezeten, anderhalf uur, meer niet. Amber had de hele weg geprobeerd te raden waar we heen zouden gaan, maar ik hield mijn mond stevig dicht en mompelde als maar dat ze het gewoon over zich heen moest laten komen. De tom tom gaf aan dat we de snelweg afmoesten en ik volgde die aanwijzing dan ook. Amber genoot van de muziek en haar voeten leunde tegen het dashboard. Ik wist niet of Liam wel zo blij zou zijn als hij zou horen hoe we zijn auto hadden behandeld. Het maakte me echter niets uit, ik was met Amber en de komende twee dagen zouden fantastisch worden. Ik keek even opzij, waarna ik gelijk een vinger tegen mijn wang voelde, die mijn gezicht zo draaide dat ik weer op de weg keek. 'Je bent streng voor me.'
'Nee, ik wil gewoon niet dat we verongelukken. Ik heb je liever bij me, terwijl we allebei ademen, snap je, lieverd?' glimlachte ze nu en ik knikte. Ze was zo ontzettend schattig..
Ongeveer 15 minuten later stonden we op de parkeerplaats van het schattig hotelletje en ik stapte uit. Amber deed hetzelfde en staarde even naar het gebouw. Ik duwde de deur achter me dicht en wandelde toen naar haar kant. Ze draaide zich meteen naar me toe en keek me lief aan. Ik sloeg mijn armen over haar schouders en ze trok me dichter. 'Dit is echt helemaal geweldig, Louis.'
'We zijn er nog maar net, schatje.' glimlachte ik nonchalant, terwijl ik even om me heen keek. Ik had haar nog steeds in mijn armen en ik kon even niet gelukkiger zijn dan nu. De omgeving waar het hotel zich in begaf was prachtig en ik zuchtte even. Helaas hadden we maar twee dagen..
'Ja, we zijn er net, maar ik ben hier met jou en niets maakt me dan gelukkiger.' glimlachte ze nu, terwijl ze even dichterbij kwam. Langzaamaan kreeg ik het gevoel dat ze me een kus zou geven, maar toen ze afweek naar mijn wang, zuchtte ik even teleurgesteld. Toen ze weer terug ging, zag ik van die prachtige twinkelingen in haar ogen en ik wist meteen dat ze me pestte. 'Wat is er nou?'
Ik keek haar even aan, pakte haar hand toen vast en trok haar zo dichtbij dat ik mijn lippen op de hare kon drukken. 'Dat is er nou. Laten we naar binnen gaan!'