99. Ginny's gone mad!

De kat krabte Theodoor op zijn wang en Olette pakte vlug de kat van Theodoor af. Hij stribbelde tegen en kraste haar armen en vlug rende ze naar de andere kant van de leerlingenkamer toe en duwde ze hem in Patty's handen. Patty grijnsde en Olette liep boos terug naar Theodoor. 'Blijf zitten, ben zo terug.' Vlug rende ze naar boven toe en pakte uit haar koffer die onder haar bad had gelegen het flesje met vuurbloemsap. Gelukkig had ze die meegenomen. Ze stopte het in haar zak en rende de trap weer af. Ze liep vlug naar Theodoor toe en trok aan zijn arm. 'Kon je even mee?' Hij knikte niet begrijpend en Olette sleurde Theodoor mee uit de leerlingenkamer.

'Hier zitten.' Zei Olette toen ze volgens haar ver genoeg weg waren. Theodoor deed was ze zei en Olette pakte haar flesje uit haar zak waarvan ze het dopje eraf haalde. 'Mond open.' Hij keek fronsend haar het flesje. 'Je weet toch dat dit' Hij wees naar zijn wang. 'Niets is? Ik bedoel, je bent nog steeds niet geheeld en je zou dit juist kunnen gebruiken om jezelf nu te helen.' Ze schudde haar hoofd. 'Nou mond open anders help ik wel even.' Theodoor hield zijn mond dicht en Olette deed grijnzend de dop op het flesje. 'Je vraagt er zelf om.' Snel stopte ze het flesje in haar zak en duwde hem zo dat hij op het bankje zou zitten. Vlug pakte ze het flesje, maakte het dopje los en deed een druppel in zijn mond. Theodoor stribbelde wel tegen natuurlijk, alleen hij was net niet snel genoeg. 'Zo.' Olette deed de dop op het flesje en stopte hem opnieuw in haar zak. 'Moest dat echt?' Vroeg Theodoor terwijl hij rechtop probeerde te zitten. Ze knikte vrolijk en ging naast hem zitten. 'Laten we verder gaan met het gesprek dat we hadden vóór de kattenaanval.' Zei ze alsof er niets was gebeurd. Hij keek haar verward aan. 'Over de tijd en plek, weet je nog?' Hij maakte een O met zijn mond. 'Euh... Morgenavond om 9 uur, bij het meer.' Olette knikte en stond vrolijk op. 'Oké dan! Het avondeten begint zo dus ik ga maar even het laatste deel van mijn huiswerk afmaken. Zie je later.' Vlug liep Olette weg en gaf een opgeluchte zucht, zo erg was het niet.

Tijdens het avondeten kon Olette geen hap door haar keel krijgen, ze had niet echt honger. Ze stond op en liep naar de tafel van Griffoendor. Veel mensen keken haar verbaasd aan maar dat negeerde ze. Ze wurmde zich tussen Ginny en Hermelien in. 'Hey!' Zei ze vrolijk. Ginny keek haar vol verwachting aan en Hermelien slikte net iets door. 'Hey, hoe is 't?' Ginny keek haar boos aan. 'Hermelien. hoe kun je?! Je moet niets onzinnigs vragen zoals 'Hoe is 't'! Je moet vragen; Wat zei hij.' Zei Ginny zachtjes. Olette grinnikte. 'Nou, ik denk dat het niets betekend, maar hij zei morgenavond om 9 uur bij het meertje.' Ginny stond gillend op en de hele zaal keek haar verbaasd aan. Hermelien kwam meteen in actie en legde haar hand op Ginny's mond die nog steeds zat te gillen. 'Niets aan de hand mensen! Ze zag alleen maar, euh... Een rat die in haar kleren probeerde te kruipen! Kom Ginny, dan gaan we even naar buiten.' Ginny stuiterde vrolijk en zat nog steeds te gillen. Hermelien en Olette liepen de grote zaal uit maar Hermelien had nog steeds niet haar hand van Ginny's mond gehaald. 'Niets aan de hand!' Herhaalde Olette en voor ze de zaal uitliep zag ze Perkamentus grinniken 'Ik heb de stakker al!' Riep Hagrid. Olette keek verbaasd maar toen ze weer naar Perkamentus keek zag ze dat hij haar een knipoog gaf. Ze knikte dankbaar en liep vlug naar Hermelien toe die Ginny had opgesloten in de kast. 'Zo koelt ze even af.' Legde ze uit.
Toen Ginny na een half uur nog steeds niet was gestopt met gillen lieten Olette en Hermelien haar maar uit de kast. Ginny sprong vrolijk uit de kast en pakte Olette's polsen vast en begon rondjes te springen. 'Ginny?' Vroeg Olette voorzichtig. 'Is het zo erg dat je niet meer normaal te krijgen bent?' Ginny schudde blij haar hoofd. 'Wil je echt weten wat het is?' Olette knikte. 'Echt?' Ze knikte nog harder. 'Het is een Date!' Ze keek haar stomverbaasd aan. 'Ik dacht dat het niet zo erg was, blijkbaar had is het fout.' Ginny bleef vrolijk springen en Hermelien keek naar Ron en Harry die verbaasd naar de verwarde Olette en de over-blije Ginny die nog steeds rondjes zat te springen met haar.

Nog voor ik het vergeet, sorry voor het zo weinig posten!! Ik heb ook zo'n pech de laatste tijd. Nu ben ik degene die in de lessen inslaap valt:O Zijn jullie ooit ook tijdens de les inslaap gevallen? En zijn jullie toen betrapt? (gelukkig lieten de docenten me slapen, al hadden ze wel door dat ik niet aan het opletten was ) Anway... Kudo? Reactie?