Hoofdstuk zestien: A new song • 16.1

Hoofdstuk zestien: A new song


Enkele weken streken traag voorbij in Engeland. Het was inmiddels echt helemaal herfst, er was niets meer te bekennen dat op een warme zomer wees. De bomen werden kaal en de grond was nu bezaaid met talloze kleurrijke blaadjes. Sommige kinderen vonden het leuk om met die blaadjes naar elkaar te gaan gooien. Andere mensen liepen met een grote boog om de gemaakte hoopjes heen.
De jongens van One Direction hadden, net zoals het weer, helemaal niet stilgezeten in die weken. Ze hadden keihard liggen werken aan hun eerste single, en die was dan eindelijk af. Het zou dan ook niet lang meer gaan duren voordat hij voor het eerst te horen zou zijn. Nog beter zelfs: vandaag was de dag dat de fans beloond zouden worden voor hun geduld. Het had iets langer geduurd dan verwacht, maar ze waren klaar.
In die tijd was Liam Belle ook gewoon blijven zien. Hij lapte alles wat Simon tegen hem had gezegd aan zijn laars, en het was hem gelukt. Als hij iets wou dan kon hij er ook echt voor gaan, dat had hij nu wel bewezen. Simon wist natuurlijk niet dat hij Belle was blijven zien, en dat hoefde hij ook helemaal niet te weten. Het was goed zoals het was nu en dat wou hij liefst ook gewoon zo houden.
‘Ik ben zenuwachtig.’ Mompelde Liam opeens uit het niets. Hij kon er niets aan doen, dat gevoel zat er vandaag echt al de hele dag in. Straks zou hij naar Radio 1 moeten gaan voor de single. Dat zou de plek zijn waar ze hem als eerste zouden gaan draaien. Natuurlijk hoorde daar dan ook een interview bij, en dat maakte het juist nog spannender.
‘Het komt wel goed.’ Stelde Belle hem gerust. Haar slanke vingers streelden door zijn bruine haar heen. Zijn hoofd ruste op haar schoot en zijn benen bungelden wat over de rand van de zetel. Hij sloot zijn ogen eventjes toen haar vingers door zijn haren gleden.
‘Ik hoop het, want anders hebben we een probleem.’ Antwoordde Liam, gevolgd door een diepe zucht. Als het liedje niet zou aanslaan waren ze gewoon gejost. Dan zou al hun werk gewoon voor niets zijn geweest en zou de motivatie waarschijnlijk tot onder nul gaan zakken. Het zou dan uiteindelijk gewoon gaan resulteren in één grote flop.

‘Ik ga in ieder geval wel luisteren.’ Verzekerde Belle hem ervan. Tot nu toe had ze nog steeds helemaal niks kunnen ontfutselen. En daarbij had ze ook helemaal geen idee wat ze van het liedje kon verwachten. Liam was een persoon die erg goed zijn mond kon houden wanneer dat nodig was. Dat had ze nu wel ondervonden.
‘Dat is je geraden ook.’ Zei Liam lachend. Ze had ondertussen al verschillende pogingen ondernomen om iets bij hem los te krijgen, maar het was haar niet gelukt. Het zou hem dan ook spijten als ze de première van de single zou gaan missen. Het was wel jammer dat ze niet met hem mee kon gaan, maar dat was nu eenmaal gewoon niet mogelijk. Hij zag het al voor zich hoe sommige fans compleet gek zouden gaan worden. Dat wou hij haar helemaal niet aandoen.
Belle grinnikte zachtjes en keek naar hem. Ze moest toegeven dat hij er al veel beter uitzag. De wallen die tot voordien permanent onder zijn ogen logeerden, waren zichtbaar minder duidelijk geworden. Het leek er ook op dat hij zich veel vrolijker voelde en wat meer actief was. Het was in ieder geval wel een hele vooruitgang.