All you need is love - 8.3

Olivia’s vingers gingen over haar lippen heen. Nog steeds kon ze niet geloven dat het het gedaan had, dat ze gedurfd had om Niall te kussen. Het verbaasde haar ook dat hij haar terug gekusd had, iets waar ze natuurlijk zeer blij om was.
      “Olivia, ga slapen” Louis lag al half in slaap en bekeek zijn beste vriendin met één open oog.
      “Dat ga ik direct doen, slaapwel Lou”
      “Slaapwel, little Olive” natuurlijk wist Louis dat Olivia Niall ging kussen. Maar of het goed gegaan was of niet wist hij niet, natuurlijk ging hij haar nu niet uit horen aangezien Harry ook nog bij hen op de kamer lag. Iets wat misschien gênant kon worden als Niall Olivia af gewezen had. Louis ging daar niet van uit, maar ja je kon nooit zeker zijn. Een zucht verliet zijn lippen toen hij zich omdraaide. Harry’s mond hing een beetje open en een paar snurkgeluidjes kwamen er uit. Louis moest even glimlachen tot hij Harry zo zag liggen, het deed hem denken aan een paar oude herinneringen. Met deze glimlach viel Louis in slaap.

      “Waar is iedereen?” Olivia kon nog net een gaap onderdrukken toen ze de keuken binnen wandelde.
      “Ze zijn buiten aan het voetballen” Niall was bezig met het eten op de tafel uit te stallen. “Goede morgen”
      “Goede morgen, goed geslapen?” stiekem pikte Olivia een koffiekoek en nam er een hap van.
      “Heel goed,” een rode blos verscheen op zijn wangen net zoals een glimlach op zijn gezicht, “jij?”
      “Ik heb goed gedroomd” Olivia had zich neer gezet op een van de keukenstoelen en bestudeerde Nialls bewegingen. Beide durfden niets meer te zeggen, bang om hun hart te breken en een blauwtje te lopen.
      “Dus” Olivia verbrak de stilte en keek Niall aan.
      “Dus” zuchte deze.
      “Wat nu?”
      “Hoe bedoel je?”
      “Wel, wat gaan we nu doen?” Olivia’s ogen waren op haar vingernagels gericht en ze durfde Niall niet aan kijken.
      “Ik weet het niet” Niall durfde Olivia wel aan kijken, aangezien ze toch weg keek. Ze moest eens weten hoe geweldig hij zich gisteren gevoeld had. Dat geweldige gevoel was helemaal verdwenen en de zenuwen raasden door zijn lichaam heen.
      “Ik ook niet” een klein zuchtje verliet Olivia’s lippen, de lippen waar Nialls ogen op gefixeerd waren. Zonder het te beseffen stond hij recht, pakte Olivia’s hoofd vast tussen zijn handen en drukte zijn lippen op die van haar. Hetzelfde gelukzalige gevoel trok door zijn lichaam heen. Dit was wat hij wilde. Olivia had dit helemaal niet zien aan komen maar legde toch haar handen in zijn nek en trok hem dichter.
      “Je hebt geen idee hoe graag ik dit wou doen” prevelde Niall tegen haar lippen, waardoor Olivia’s wangen langzaam rood werden.
      “Ik heb zo wel een vermoeden” heel erg langzaam keek ze omhoog, recht in Nialls fel blauwe ogen, hier kon je niet anders dan verliefd op worden?
      “Hey, tortelduifjes” met een schok lieten ze elkaar los en keken naar de deuropening waar Louis en Zayn stonden. “Zie je wel, ik win” Zayn gaf Louis zuchtend een briefje geld waardoor Olivia haar wenkbrauw op trok.
      “Lou?”
      “Ja?” met een lief gezichtje keek Louis Olivia aan.
      “Waarom geeft Zayn je geld?”
      “Omdat wij een weddenschap hadden”
      “En waar ging die weddenschap over?”
      “Of jullie weer aan het kussen waren of niet. En aangezien jullie inderdaad aan het kussen waren heb ik gewonnen. Dus dank je” Louis nam een koffiekoek van de schaal en keek Olivia en Niall glimlachend aan “En?”
      “En wat?”
      “Zijn jullie nu, eindelijk, samen?” op de wangen zowel Olvia en Niall verscheen een rode kleur. “Nog niet gevraagd? Doe het dat idioot” Louis gaf Niall een duwtje.
      “Louis, zouden we ze niet beter alleen laten?” Olivia wierp een dankbare blik in Zayns richting, die Louis de kamer mee uit trok.
      “En toen waren we weer alleen” glimlachend keek Niall Olivia aan. Hoe kon hij ooit aan haar vragen of ze zijn meisje wilde zijn? Wat als ze hem zou af wijzen? Oké, ze had hem gekust maar dan nog.
      “Vraag het dan” Olivia’s stem was eerder een fluistering maar toch kon Niall de woorden perfect verstaan, misschien omdat hij ze wel zo graag wou horen.
      “Olivia,” voorzichtig hief Olivia haar hoofd omhoog zodat ze weer recht in Nialls prachtige blauwe ogen kon kijken, “wil jij mijn meisje zijn?” het was redelijk kinderachtig. Maar toch vond Olivia het geweldig dat Niall het zo aan haar vroeg.
      “Natuurlijk” een grote glimlach verscheen op Nialls gezicht en hij drukte zijn lippen op die van Olivia, nooit had hij gedacht dat hij zich zo gelukkig zou kunnen voelen.
      “Kijk hoe schattig!”
      “Louis” toen Olivia op keek zag ze nog net hoe Harry Louis een tik tegen zijn achterhoofd gaf en hem mee trok richting de tuin, weg van het keukenvenster.
      “Let maar niet op hem” Olivia had haar hand op Nialls, rode, wang gelegd en draaide zijn hoofd in haar richting. “Hij is een idioot”
      “Dat dacht ik al” Niall drukte zijn lippen nog eens op die van haar, een glimlach verscheen rond Olivia’s lippen waardoor Niall ook moest glimlachen. Nu ze eenmaal zijn meisje was kon hij niet anders dan haar te blijven kussen.
      “Kunnen jullie geen kamer huren ofzo?” Niall liet Olivia pas los toen Greg de kamer binnen gewandelt kwam.
      “Ik wist niet dat er nog iemand anders thuis was” breed grijnzend keek Greg Niall aan.
      “Dat dacht ik al, proficiat trouwens. Je hebt een goede smaak” Greg wees eens op Olivia. “En ik heb medelijden met jou, dat jij met hem uit gaat” Greg kon nog net een appel ontwijken, die Niall naar zijn hoofd smeet, en wandelde toen lachend de keuken uit.
      “Luister maar niet naar hem, hij weet niet hoe geweldig je bent” Olivia gaf Niall nog een snel kusje en wandelde toen naar buiten. Ze ging eens met haar rechterhand door haar haren heen en keek met een glimlach voor zich uit. De minuten die net gepasseerd waren herhaalde ze steeds opnieuw in haar hoofd. Ze had zich op het trapje, dat het terras van het gras scheidde, neer gezet en keek naar de jongens die aan het voetballen waren.
      “Hey” ze keek pas op toen Danielle naast haar kwam zitten. “Wat is er nu tussen jou en Niall? Sorry als ik nieuwsgierig ben” breed grijnzend keek het meisje Olivia aan.
      “We hebben iets”
      “Proficiat. Ik vind jullie wel schattig samen. Je hebt een goede keuze gemaakt”
      “Dank je” Niall was ook naar buiten gekomen en Louis was al op zijn rug gesprongen, waardoor Niall lang uit in het gras viel.
      “Het zijn soms toch maar idioten”
      “Dat zijn ze zeker, maar wel lieve idioten. Vind je niet?” Danielle knikte en keek glimlachend naar Liam. Het waren zeker idioten. Maar Olivia had gelijk, het waren lieve idioten.

Dit hoofdstuk is speciaal voor Unusual omdat ze vandaag jarig is (: Gelukkige verjaardag!!
Ah beuh, ik begin vrijdag met mijn examens ... Geschiedenis en Duits, hier kom ik (:
Ps: Als er iemand jarig is ofzo mag je het altijd melden en dan draag ik een hoofdstukje op speciaal voor jou ^^