|| Thirty

Jules liet me los en keek me ernstig aan. Het viel me nu pas op dat zijn kleding onder het roet zat, mijn jurkje nu trouwens ook.
“We weten niet precies wat er gebeurd was, maar het komt er op neer dat er brand is uitgebroken.”
Ik staarde naar de rookpluimen die uit het huis kwamen.
“Soof, je hebt zo veel geluk gehad” zei Jules.
Ik trok mijn wenkbrauwen op en keek hem verbaasd aan.
“Waarom?” vroeg ik.
“De brand is begonnen in jouw kamer. Als je gewoon hier had geslapen, weet ik niet hoe het was afgelopen.” Jules’ stem brak en ik sloeg mijn armen om zijn middel.
“Het is al goed” suste ik. “Ik was gelukkig niet thuis.”
Jules kneep me even fijn en liet me toen weer los. Ik zag nog net hoe hij een traan wegveegde.
Eigenlijk viel me toen pas de chaos op.
Overal liepen brandweermannen, die probeerde de brand te blussen. Mensen stonden in hun pyjama’s toe te kijken en maakte foto’s met hun mobieltjes.
Op dat moment kwam mijn tante op me afgerend. Ze droeg een roze badjas en haar haar leek op een vogelnest.
“Sophie! Ma Cherie!” riep ze en ze omhelsde me. “Je bent ongedeerd!”
Ik wurmde me los uit mijn tantes greep. “Is iedereen veilig uit het huis gekomen?” vroeg ik beangsigend.
Jules knikte en ik liet een zucht ontsnappen. Mijn tante rende al weer weg om iemand anders te omhelsen.
“Zou iemand het aangestoken hebben?” vroeg ik beangstigend.
Jules haalde zijn schouders op. “De politie gaat het nog onderzoeken.”
Toen voelde ik een hand op mijn schouder.
“Is alles goed Sophie?”
Ik draaide me om naar Aiden en knikte.
“Ik moet denk ik alleen een nieuwe slaapplaats vinden” zei ik bedenkelijk.
“Dat zoeken we later wel uit” zei Jules en hij liep weg om Aiden en mij wat privacy te geven. Niet dat het veel uitmaakte tussen alle mensen in hun pyjama’s.
“Moet ik vandaag hier blijven?” vroeg Aiden. “Mijn ouders vinden het vast niet erg als ik niet mee ga.”
Ik schudde mijn hoofd. “Ga maar, ik red me hier wel.”
“Weet je het zeker?”
Ik knikte.
“Oke, dan ga ik maar. Mijn moeder zal wel ongerust zijn” zei Aiden en hij bleef even twijfelend staan. Toen gaf me een kus op mijn voorhoofd en liep weg. Overrompeld stond ik hem na te kijken en met mijn vinger raakte ik mijn voorhoofd aan. De plek waar Aiden’s lippen mijn huid geraakt hadden brandde net zo hard als het huis achter me.