02

De volgende ochtend wordt ik wakker geroepen door me moeder, omdat we bij het nieuwe huis gaan kijken. Dus ik maak me maar snel klaar, want stiekem ben ik best wel nieuwschierig hoe het huis eruit ziet. Al snel heb ik me ontbijt naar binnen gepropt en zitten we in de auto opweg naar Forks. Na 2 uurtjes rijden zijn we er gelukkig al, er is veel groen, niet dat het erg is, maar overdrijven kan ook. "Mam, het is hier zo groen! Daar kan ik toch niet in leven" zeg ik hysterisch. "Je zal er heus wel aan wennen kelsey, na een maandje weet je al niet meer beter" probeert me moeder me gerust te stellen. Niet dat het haar lukt, want ik kan seattle nooit vergeten! En al mijn vrienden daar. Volgensmij zijn hier echt alleen maar van die freaks. En zonder dat ik het wist had ik daar groot gelijk bij.