Part 33

~Melody Hope Turner

Met een klap smeet ik mijn koffer dicht. Het had een halfuur geduurd om al mijn spullen bijeen te zoeken en ze daar in te proppen, maar het was me dan toch gelukt.
De deur vloog open en Harry kwam binnen. "Do you really wanna go?"
Hij had een trieste blik in zijn anders zo vrolijke ogen. Ik knikte licht. "I'm sorry."
Hij sloeg zijn armen om me heen in een vriendschappelijke omhelzing.
"I'm gonna miss you."
"Me too", fluisterde ik zacht waarna ik hem losliet.
Ik tilde mijn koffer op en droeg hem naar beneden terwijl Harry me volgde.
Daar stond Zayn en kwaad keek ik de andere kant uit. Waar de rest was, wist ik niet.
Een zachte zucht verliet zijn mond. "Melody..."
"What?!" Ik keek hem kwaad aan.
Zijn ogen schoten naar de grond. "I.. I'm sorry."
Ongelovig keek ik hem aan."Yeah right."
"Really", mompelde hij zacht. "I was stupid. I mean, after all, we could have been friends."
Zijn gezicht stond ongelukkig. Meende hij dat nu echt? Kwam hij daar nu mee af?
Onzeker keek ik hem aan. "We still can..."
Zijn hoofd veerde omhoog en zijn ogen zochten de mijne. "You stay?"
Vanuit mijn ooghoek zag ik Harry naast me hevig knikken.
Ik dacht even na en richtte me dan weer tot Zayn.
"No more jokes?"
Hij glimlachte. "No more jokes."

Misschien komt er nog 1tje vandaag?