021

Ik zie dat hij twijfelt. Dumbledore kijkt naar mij. Ik kijk terug met een als-je-iets-zegt-vermoord-ik-je blik. Dus zegt hij maar nee.
'Maar... Professor. Hij zat vroeger toch op je school, was hij toen verliefd op een meisje ofzo?' Vraagt Harry.
'Jawel, hij was samen met Zoé. Het was een mooi meisje, ze zat in Griffindor.' Ik kijk geschrokken.
'Is ze dood?' vraag ik snel. Hij schudt zijn hoofd.
'Dat weet niemand, toen Tom verdween is ze zelf ook verdwenen en ze is nooit meer hier in Engeland gezien. Maar nu is Tom terug en misschien komt ze ook wel terug.' Zegt hij.
'Waarom is het zo belangrijk dat ze gevonden wordt?' vraagt Harry. Nu kijkt Dumbledore weer naar Harry.
'Omdat ze,' Hij twijfelt wat hij nu gaat zeggen. 'slechte dingen heeft gedaan.'
'Zoals wat?' Vraag ik. Ik kijk hem aan.
'Zoals jullie weten zijn de oma, opa en vader van Tom vermoord. Tom heeft zijn oma en opa vermoord. Maar niet zijn vader.' Mijn adem stokt in mijn keel. 'Zoé heeft zijn vader vermoord.'
'Ma-, Maar waarom?' Vraag ik stotterend.
'Dat weten we niet omdat we het haar ook nooit hebben kunnen vragen.' Er komen tranen in mijn ogen maar ik ga niet huilen. Dan moet ik van alles gaan uitleggen.
'Professor, het gerucht gaat dat Tom en zijn vriendin een kind hadden,' Mijn hart mist een paar slagen. Ze mogen het nooit te weten komen. 'Is dat echt waar?' Vraagt Harry. Dumbledore aarzelt even.
'Dat kan kloppen. Maar dan zou diegene waarschijnlijk bij haar moeder wonen, of geadopteerd zijn.'
'En als dat nou zou kloppen, dan zou dat kind even oud als ons zijn, toch?' Ik zie dat Harry nu hard nadenkt. 'Misschien wilt diegene mij ook wel vermoorden.' Ik slik. Ik wil Harry helemaal niet vermoorden.
'Ik-' Begin ik. Iedereen kijkt me nu aan. 'Ik denk helemaal niet dat diegene je zou willen vermoorden.'
'Het kan altijd, maar denken jullie dat ze wel echt bestaat?' Hermione aarzelt even maar zegt uiteindelijk toch ja. Ron denkt ook dat "ik" besta. Dumbledore zegt niets en ik knik enkel.