|| Twenty Six

Het was vrijdagochtend, en het feest was vanavond. Elke dag waren we vroeg opgestaan om alles voor te bereiden. Er was zo veel te doen en Jules, Hailey en ik moesten ook nog het animatieprogramma draaien. Gelukkig hadden we Aiden om te helpen.
Ik glimlachte bij de gedachte aan Aiden. Doordat ik hem ontmoet had, werd ik afgeleid van Jace. Aiden maakte me aan het lachen en elke keer als ik hem zag kreeg ik meer vlinders in mijn buik.
Ik schrok op van een duwtje tegen mijn schouder.
“Lekker aan het dromen?”
Verbaasd keek ik op. Jules stond naast me en zwaaide met zijn hand voor mijn ogen. Ik stak mijn tong uit en sloeg zijn hand weg.
“Laat haar toch!” riep Hailey en ze huppelde op ons af. “Ze is verliefd!”
Ik gaf Hailey een stomp tegen haar arm en Jules liep glimlachend weg om een sliert lampjes op te hangen.
“Ik ben niet verliefd” zei ik.
“Welles.”
“Niet.”
Hailey zuchtte dramatisch. “Kom op Soof, het straalt er vanaf.”
“Nou….” Ik zocht naar iets goeds om te zeggen.
“Kijk” zei Hailey en ze stak een vinger op. “Ik ben ook verliefd, maar ik geef het tenminste toe.” Ze huppelde op Jules af en gaf hem een kus op zijn neus.
“Zie je wel!” riep ze.
Ik glimlachte hoofdschuddend en ging verder met het opblazen van zilveren ballonnen.
“Boe” klonk er achter me en op dat moment legde iemand zijn handen voor mijn ogen.
Snel draaide ik me om. “Ik schrok me dood!”
Aiden trok een scheve grijns.
“Dat hoop ik niet” zei hij. “Want dan zou ik voor niets gekomen zijn.”
“Huh?” was mijn briljante reactie.
“Ik wou namelijk iets vragen. Wil jij vanavond mijn date zijn, voor het feest?” Zijn bruine ogen glommen en ik voelde het aantal vlinders vertienvoudigen.
“Ja!” riep ik. “Natuurlijk!”
Aiden glimlachte en omhelsde me. “Dat is mooi, ik hoopte al dat je dat zou zeggen” fluisterde hij in mijn oor.
Ik bloosde en sloeg mijn ogen neer.
“Ahum” klonk het achter Aiden.
We lieten elkaar los en draaide ons om.
“Hoi Kyle” zei Aiden. “Wat is er?”
Kyle negeerde Aiden en keek me strak aan.
“Hoi Sophie” zei hij minachtend.
“Hoi” zei ik zachtjes. Dit was de eerste keer dat ik Kyle sprak na wat er gebeurd is. Het was me min of meer gelukt om hem te ontlopen deze week. Lees: snel in bosjes duiken als hij aan kwam lopen en daarbij pijnlijke schrammen oplopen.
Toen wendde Kyle zich tot Aiden.
“We gaan lunchen” zei hij. Hij draaide zich om en liep weg.
“O.. Ik denk dat ik moet gaan” zei Aiden.
Hij legde zijn hand even op mijn schouder en liep toen weg. De plek waar zijn hand mijn schouder had geraakt brandde nog.
Hailey kwam op me aflopen. “Heeft hij je ten huwelijk gevraagd?” vroeg ze.
Ik glimlachte. “Zoiets.”