- 009.

Hand in hand wandelde we het strandje op. Het strandje dat echt midden in het land lag, was dus behoorlijk nep en recent aangelegd, maar dat maakte niets uit. Het weer had besloten zijn regen en wind voor een dagje te laten gaan en het zonnetje scheen fel. We zochten een plekje uit en ik liet mijn handdoek daar neervallen. Net toen ik mijn schoenen uit had getrokken en plaats nam op het handdoek, schalde er een telefoon over het kleine strandje. Kyle greep meteen naar zijn broekzak en haalde zijn telefoon tevoorschijn. 'Owh, lieverd. Ik moet deze even nemen.'
Hij drukte een kus op mijn voorhoofd en wandelde toen een stukje weg, terwijl hij opnam. Ik bekeek hem even en zag hoe hij gefrustreerd met zijn armen zwaaide. Ik ving kleine woordjes op, maar toen hij zijn stem verhefde, kon ik hem duidelijk horen praten. Ook keek hij een aantal keer mijn kant op. Iets wat me duidelijk maakte dat hij of over me praatte, of dat hij me miste. 'Het kost tijd, begrijp dat dan!'
Hij had zijn stem weer verlaagd en ik kon nu helemaal niks meer horen. Ik liet me volledig neerzakken op het stukje stof onder me en genoot even met ogen dicht van het zonnetje dat fel op me scheen.
'Pas je wel op, straks verbrand je dat mooie huidje van je nog.' ik keek op. Kyle keek me glimlachend aan en legde ook zijn handdoek neer. Hij greep mijn tas, waar ik de nodige spullen in had gestopt, voor het geval dat en hij viste er een flesje uit. Ik was helemaal vergeten zonnebrand te smeren. 'Sta mij toe.'
Ik knikte. Hij deed wat spul op zijn handen en streek vervolgens het koude spul over mijn rug. Even huiverde ik, maar vervolgens werd al verwarmd door de zon en sloot ik mijn ogen. Hij smeerde alles in en drukte af en toe even een kusje in mijn nek. Een glimlach verscheen op mijn gezicht en hij had het door. Hij zette zijn armen in mijn zij en draaide me langzaam om. Vervolgens boog hij voorover. Hij glimlachte en drukte vervolgens zijn lippen op de mijne.
'Eul mama, moet je kijken. Die doen vet vies!' hoorde ik een kinderstem van dichtbij en ik duwde Kyle wat van me af. Een klein jongetje staat langs ons en wijst overdreven naar ons. Hij had echter niet door dat we hem aanstaarde, maar zodra hij dat doorkreeg, rende hij snel weg. Kyle streek wat haren uit mijn gezicht en glimlachte.
'Wat ben je toch mooi.' verzuchtte hij nu, voordat hij zich weer voor over boog om de kus te hervatten.

Ik zuchtte en draaide me weer even om. Kyle was even weg om naar de wc te gaan en wat eten voor ons te halen. In alle stommiteiten was ik dat net vergeten. Ik keek even op en zag dat het strandje al aardig vol was gelopen. Meer met jeugd, die hadden besloten hun huizen te verlaten en even een dagje nergens aan te denken.
Een groepje jongens liepen voorbij en groette me vriendelijk. Ik glimlachte terug en groette ze terug. Net op dat moment kwam Kyle aangelopen en ik zag aan zijn blik dat hij niet blij was. Hij kwam bij me aan, legde de spullen neer en keek me boos aan. Naja, niet echt boos, meer jaloers. 'Wie waren dat? Waarom praatte je met ze?'
Ik keek hem verbaasd aan. 'Kyle, kom op.'
'Niks Kyle kom op. Je hoort bij mij, dat weet je zelf ook wel heel goed en dat betekent dat je niet met andere jongens gaat lopen flirten. Heb een beetje respect voor me, ja.' siste hij nu.
'Ik was niet met ze aan het flirten, ze zeiden hoi en ik zei hoi terug. No big deal. En trouwens, ik heb heel veel respect voor je.' mompelde ik, terwijl ik opstond en een beetje zand van mijn benen afveegde.
'Waar ga je naar toe?' vroeg hij nu en ik zuchtte. Mijn bruine haren hingen nu over mijn schouders en ik stapte van de handdoek af.
'Ik ga even zwemmen, eet smakelijk nog.'

School is weer begonnen, dus maximaal 1 per dag <3.