There, with a bunch of spectators, it finally happens

Ik pak Jasy's hand vast - hopend dat ze het enorme temperatuur verschil tussen onze huid niet merkt - en sleur haar naar de tafel waar de Cullen familie zich heeft verzameld.
Ik ga op een bank zitten waar nog plaats is en gebaar dat Jasy naast me moet komen zitten.
Ik zie haar nog steeds naar Edward gluren. Edward doet net of hij het niet in de gaten heeft en houdt Bella's hand vast.
Jasy blijkt het echter niet te zien.
'Jasy, dit is mijn familie. Alice, Jasper, Rosalie, Emmett en Bella en Edward ken je al,' stel ik haar aan iedereen voor.
Jasy kijkt ons allemaal een voor een aan.
'Nessie,' begint Jasy en ik hoor mijn moeder zachtjes grommen. Het is echter zo laag dat het onmogelijk is om voor mensen oren te verstaan.
'Nessie zei dat jullie allemaal familie zijn,' gaat Jasy verder. 'Maar jullie lijken totaal niet op elkaar.'
Jasper haalt zijn schouders op en Alice neemt het woord. 'We zijn eigelijk allemaal geadopeert, door Carlisle en Esme'
Maar Jasy was nog niet klaar.
'Maar, jullie hebben wel allemaal dezelfde kleur ogen, en zien er toch ongeveer hetzelfde uit. Jullie zijn allemaal, zo mooi..' sluit Jasy blozend af.
We kijken elkaar een beetje zenuwachtig aan. Normaal waren de mensen niet zo wantrouwig of scherpzinnig.
Nu haalt Edward zijn schouders op en kijkt Jasy recht aan. 'Mensen zeggen dat wel vaker, en we hebben eerlijk gezegd geen flauw idee hoe dat komt.'
Jasy bloost alweer.
Gedraag je papa. Je weet dat ze op je valt Edward kijkt me onschuldig aan.
'Emmett, kun je Edward een schop geven?' fluister ik Emmett toe.
Aan een sissend geluid te horen neem ik aan dat Emmett gedaan heeft wat ik vroeg.
'Bedankt,' murmel ik snel, zodat Jasy me niet hoort.
Alice stapt over op een luchter onderwerp en ik laat mijn blik door de cafetaria gaan.
Ik zie Tom bij een groep vrienden staan en zwaai naar hem.
Hij glimlacht en zwaait terug.
De bel kondigt aan dat het tijd is om naar spaans te gaan.
Deze les heb ik met Edward en Bella samen.
Ik loop naast Edward, die me grijnsend aankijkt.
'Wat?' vraag ik hem
'En dan ben ik vals,' grijnst hij nog steeds.
'Waar heb je het over?'
'Die jongen was totaal weg van je!'
Bella geeft hem een por, maar Edward vervolgt zijn plagerij.
'Laat Jacob dat maar niet horen!'
'Edward, gedraag je niet zo als een.. vader!' bijt ik hem chagerijnig toe, en ik been er vandoor.
Tom komt naast me lopen, en moet zijn best doen om me bij te houden.
'Hey Renesmee, welk vak heb je nu?'
'Spaans,' mompel ik chagerijnig.
'Oh,' hij kijkt teleurgesteld en stopt. Ik loop gewoon door.
'Ik zie je later wel!' hoor ik hem vrolijk roepen, maar ik kijk niet op of om. Ik weet dat ik me onredelijk tegen hem gedraag, maar ben nu echt niet in de stemming.
Tijdens Spaans zit ik alleen.
Bella en Edward zitten voor me, en ik zag verschillende jongens in de richting van de lege stoel naast me kijken. Maar iets aan mijn blik, misschien was het het vampier-gedeelte in me of was het mijn puberale chagerijnigheid, het zorgde ervoor dat ze niet in de buurt kwamen.
Een hele tijd later, nadat ik me veronschuldigd had tegen Tom en nog wat met Jasy had gepraat, kondigt de bel aan dat het tijd is om naar huis te gaan.
Als ik de schooldeuren achter me laat stop ik abrupt. Jasy, die achter me liep, botst tegen me op.
'Nessie, wat is er?'
Ik hoor haar van verre, want voor het plein staat een figuur met alleen maar jeans tegen een zwarte motor geleund.
'Dat is Jake!' roep ik in haar oor.
'Wie?'
'Kom Jasy!'
Ik grijp haar weer bij haar hand, me geen zorge makend over wat ze er van vindt, en ren richting Jacob.
Als ik voor hem sta laat ik Jasy's hand los, en kijk even naar haar. Ze staat te puffen, maar probeert er nog waardig uit te zien.
Ik lach even om haar en richt mijn aandacht dan op Jake. Hij benam me de adem.
Het leek een eeuw geleden dat ik hem zag, in plaats van een dag.
Hij leek gegroeid, gespierder en knapper dan ooit.
'Hey Nessie!' zegt hij vrolijk tegen mij en slaat, ongetwijfeld om me dwars te zitten, een arm om me heen. 'En natuurlijk Nessie's vriendin.' Hij knikt naar Jasy en steekt zijn vrije hand uit.
Jasy schudt hem. 'Jasy,' stelt ze zich voor.
'Ik ben Jacob.'
Ik laat hem nauwelijks uitpraten.
'Jake, wat doe je hier?!'
Hij kijkt me vrolijk aan. 'Jou ophalen natuurlijk!'
Jasy kijkt van Jacob naar mij. 'Zijn jullie een stel?' vraagt ze aan mij.
Ik doe mijn mond open om te antwoorden, maar Jake is me voor. Niet dat hij antwoordt geeft, tenminste niet in woorden.
Hij drukt zijn lippen op die van mij en een zwerm vlinders welt in me op.
Daar, op een druk schoolplein en met als toeschouwers mijn familie, Jasy en ongetwijfeld ook Tom, krijg ik mijn eerste kus.
Ik maak me nog even zorgen over wat iedereen van me zou denken, en hoe Tom zich zou voelen maar dat vervliegt allemaal in een seconde.
Jake doet me de hele omgeving vergeten.
Het enige wat telt is onze kus.
Zijn lippen op die van mij.
De lippen van een weerwolf en van een half-vampier.