XVII

Peter Pettigrew

Als we het kasteel binnen komen, lopen we meteen door naar onze slaapzaal. James en Sirius besluiten de eerste uren over te slaan om nog even wat slaap te krijgen, maar Remus en ik frissen ons wat op, waarna we naar de Grote Zaal faan. Echt niet dat ik mijn blokuur Kruidenkunde oversla. Kruidenkunde is misschien wel het enige vak waar ik ook echt goede cijfers voor haal en vanaf de eerste les is het mijn lievelingsvak geworden.
Als ik net mijn eerste broodje op heb, stoot Remus me aan. Als ik naar hem kijk zie ik dat hij naar de lerarentafel kijkt. Als ik zijn blik vold zie ik dat de lerares van Astronomie woedend naar me kijkt en niet veel later opstaat om in mijn richting te komen. Ik voel dat ik rood word en kijk snel weer naar mijn bord.
'Pippeling.' Hoor ik niet veel later haar strenge stem schuin achter me.
Ik kijk even naar haar op. 'Ja, mevrouw...' Ik probeer me haar naam te herinneren, maar als dat niet lukt laat ik het maar bij mevrouw.
'Ik verwacht jou na je lessen in mijn lokaal. En neem Zwarts en Potter ook mee.' Dan richt ze zich tot Remus. 'Ik heb de reden van jouw afwezigheid mogen vernemen, maar ik zou het toch waarderen als je het voortaan zou melden als je van plan bent niet op te komen dagen.'
Remus knikt even en, na nog een woedende blik op mij te hebben gericht, loopt ze de Grote Zaal uit. Ik kijk Remus, die me vol
medelijden aankijkt, even aan. 'Ik ga alvast naar Kruidenkunde.'
Hij knikt. 'Ik zeg wel even tegen Sirius en James dat ze zich moeten melden vanmiddag.'

Als ik bij de kassen aankom, zie ik dat ik een van de eersten ben. Maar nadat ik mevrouw Stronk gedag heb gezegd, da ik toch vooraan zitten. Normaal zou ik van de kans gebruik maken om zo ver mogelijk achteraan te gaan zitten en niet op te vallen. Kruidenkunde is niet alleen mijn lievelingsvak, maar ook mijn beste vak en dat wil ik graag zo houden...