54~ Nog een beetje wachten...

Nog voor ik het goed en wel besefte lag ik op een dokterstafel, een hele nieuwe ervaring voor mij. ik had, buiten Carlisle, nog nooit een dokter gezien. Toen Carlisle in Volterra woonde had hij zijn studies al afgerond, en zijn thesies gewoon een paar keer herhaald. Dus er waren een heleboel vampiers rond me die in een ziekenhuis konden gaan werken, was het niet dat er dan niet erg veel patiënten over zouden blijven. Ik kwam heel even tot de gedachte dat het wel erg stil was om een ziekenhuis te zijn, toen ik geschreeuw hoorde. Mijn kleintjes voelden het ook, ze spartelden als visjes op het droge. En wat Carlisle ook mocht vermoeden, dit kon geen werk zijn van een tweeling. tenzij er iets mis was en ze elk 3 of meer benen hadden. Of waren dat hun handen die ze tegen mijn buik duwden? Blijkbaar hadden ze de reflex om hun handen over hun oortjes te houden nog niet helemaal onder controle, in plaats daarvan wilden ze waarschijnlijk de oorzaak van het geluid aanpakken. Iets wat ik hen niet zou laten doen, het waren Rose en Jake, maar ook andere mensen die aan het ruzieën waren. 'No way, uit de weg hond!' hoorde ik Rose zeggen. 'Ja, dat zei je vorige keer ook, en ik weet dat je niet vergeten bent wat er toen gebeurd is.' zei Jake, en ergens hoorde ik een zachte lach in zijn stem. Natuurlijk vond Jake het geweldig dat hij Rose kon weghouden van de plaats waar ze wou zijn. Ik had nooit eerder gelet op zijn sadistische kantjes. 'Laat haar, Jakie! Er zijn genoeg vampiers om haar tegen te houden.' zei ik, ik bedoelde het half te roepen, maar ik kon alleen een kraken. zo klonk het toch. Leah stond bij me. 'Als die ook niet in de ban van je bloed raken.' zei ze mompelend. Ik keek rond, voor zover ik dat kon met die ballon in het midden van mijn zicht. Carlisle was zijn instrumenten aan het nemen, mesjes, spuiten... ik zag het al aankomen, dit zou geen pretje worden. Edwards ironische stem deed me naar hem opkijken. 'Had je dat dan verwacht?' Hij schudde zijn hoofd en legde zijn vingers weer over zijn slapen. Wat is er met je? Ben je iets van plan? dacht ik. Edward keek op, en er was niets grappigs aan zijn stem. 'Zou je alsjeblieft willen stoppen met denken? Ik heb daarnet mogelijk iets gehoord, dus misschien kan ik horen hoeveel het er zijn, maar ik kom steeds weer bij jou terecht. Of bij mezelf, wat nog vreemder overkomt.' zei hij. Jezelf horen denken moest inderdaad wel raar overkomen. Leah kneep in mijn hand, maar plots zag ik een andere persoon binnen komen. 'Er is nog iets waar jullie niet aan gedacht hebben.' zei Sam. 'Wat nu weer?' vroeg Jane verveeld. 'Geen van de CUllens mag een mens bijten.' zei hij met een kleine, korte blik op Jane. Hij huiverde, maar ik was niet zeker of het om haar geur, haar blik, of het feit dat ze zo dicht bij hem stond kwam. 'Echt, Sam. Noem je dat een probleem?' vroeg ik uitdagend. 'Het verdrag...' begon hij mompelend. 'Het verdrag geldt voor de CUllens, niet voor de Italianen.' zei Leah verdedigend. Ik keek haar verbaast aan, en ik had het gevoel dat Sam dat ook deed. 'Alles went.' mompelden Jake, Seth en Leah. Quil en Embry keken elkaar heel even aan -hoe kwamen die weer hier?- en knikten. Sam keek verbaast, en hij had moeite om zijn pokerface op te houden. 'Wel, ik denk dat Jacob me wel verteld wie haar uiteindelijk veranderd heeft, en hij zou er goed aan doen om niet te liegen.' zei Sam opstandig. 'Wat ga je dan doen, Sam?' vroeg ik, maar hij negeerde me. Dus ik was al een vijand? Wel, voor hem was ik het altijd al geweest sinds hij me met Felix zag. Sam beende het huis uit, en ik denk dat hij meteen iets ging opzetten wat mij zou doen denken aan een groepje soldaten die een fort verdedigden. Alleen ging het nu om een dorp, en om wolven. Ik keek wie er allemaal rond me was. Leah stond naast me, en Edward legde zijn handen nu op mijn buikje. Carlisle zocht zijn materiaal, Bella stond een beetje verlegen bij de deur, alsof ze iets wou zeggen, maar het niet durfde, Esmee stond met twee zuigflessen vol een rode vloeistof. Ik vroeg me af of ze echt gedaan had wat ik vroeg en ze met dierenbloed had gevuld. Natuurlijk wel, ik zou mijn kinderen opvoeden op mijn manier, de Cullan manier. En ik hoopte dat Aro mijn gedachten nooit te weten kwam. En natuurlijk zou Esmee doen wat ik gevraagd had, ze was veel te lief en vriendelijk om niet te doen wat ik haar vroeg. Jane stond niet te ver van Carlisle, en ze keek mee over zijn schouder, ik vroeg me af of ze hier zou blijven, voor mij, of dat ze zou weggaan, voor mij. Aro en Marcus stonden in een hoekje, eerst dacht ik dat Caius er niet was, maar toen zag ik een flits de hele tijd van de ene naar de andere kant lopen. Het viel me pas op toen Aro zijn arm ophief om hem tegen te houden. 'Rustig, Caius, mijn broeder. Carlisle is een goeie vriend, en hij is dokter, hij weet wat hij doet. En Edward heeft dit al eens gedaan.' mompelde Aro, in een poging om de altijd zorgenmakende Caius te kalmeren. Ik herhaal, een poging. Marcus zou eigenlijk de enige zijn die hem zou kunnen laten stoppen, omdat Caius veel respect had voor de oudste, maar Marcus irriteerde zich niet zo snel aan Caius' gedrag. Rose en Jake waren nog steeds aan het bekvechten, en Embry leek zich graag aan Jakes zijde te voegen. Seth stond bij Bella, zachtjes mompelend. Nogal een volle bende. EN toen wandelde Nessie zachtjes binnen, ze trippelde tussen iedereen door. Ik zag haar in jakes armen springen, en ik herinnerde me zijn verhalen over hoe hij eerst niet bij Bella weg kon blijven. En toen bedacht ik me iets, iets wat eigenlijk wel belangrijk kon zijn. Ik keek naar Edward, en ook al vroeg hij me om niet na te denken. Hij hoorde waaraan ik dacht. Hij keek naar mij en knikte. GIng even naar Carlisle en Begon dan tegen Quil, Embry, Seth en Jacob te duwen. ze keken allemaal verbaast op toen Edward ze zonder enig probleem de kamer uit zwierde. 'Carlisle en ik hebben besloten dat dit voor wolven verboden gebied wordt, tot Lilly volledig getransformeerd is.' zei Edward vlak voor hij de deur toe deed. 'En leah dan?' mompelde Embry zacht terwijl hij de deur weer opende. 'Wel, dat ligt anders.' zei Edward zacht, maar ik besefte dat het precies hetzelfde was. Maar ik wou eigenlijk niet dat Leah weg ging. maar aan de andere kant, Leah was niet op een rare manier tot mij aangetrokken. Dus dat kon geen kwaad. Seth keek naar mijn gezicht. 'Ze denkt dat het minstens 1 meisje is, en ze wilt wat Bella niet had.' mompelde Seth. Bella glimlachte bij de herinnering aan haar woedeaanval. 'Een dochter die nog helemaal van haar is.' mompelde Jake terwijl hij Nessie oppakte. Hij grijnsde en knikte. 'En dan nog,' mompelde Quil. 'Jake en ik..' zei hij zacht. 'ze kunnen hen nog steeds zien op het moment dat jullie in wolven veranderen.' zei ik zacht toen ik naar Leah kijk. 'Wel, dan beloof ik om ...hier...minstens 3 dagen te zitten.. zonder in een wolf te veranderen.' mompelde ze zacht. 'Ik heb je belooft om te blijven, en daar hou ik me aan.' Ik glimlachte zwak, maar ik wist wat voor offer ze eigenlijk gaf. 3 dagen met alleen maar vampiers rond haar, Hell in de minder warme vorm.