Hoofdstuk zes: Here we go again • 6.2

Langzaam slofte Liam zijn appartement binnen. Met een mooi boogje in de lucht belandden zijn huissleutels op de tafel en bleven daar roerloos liggen. Hij duwde de deur achter zich terug in het slot zodat er vannacht geen ongewenste gasten binnen zouden komen. Zijn ogen waren niet gewend aan het donker waardoor hij dus ook niets kon zien.
Zijn hand gleed langzaam over de koude muur in een poging de lichtknop te vinden. Het duurde enkele seconden voordat het licht ook daadwerkelijk aansprong in de kamer. Zoals gewoonlijk zag alles er nog steeds hetzelfde uit zoals hij het had achtergelaten.
In een simpele beweging deed hij zijn jas uit en hing die vervolgens aan de kapstok. Het was wel vreemd om de stilte van zijn appartement weer te horen. Hij had namelijk een hele dag doorgebracht met schreeuwende meisjes en een vrouw die constant vragen stelde. Toch was het ook aangenaam.
Hij slofte verder in de richting van de woonkamer. Zijn laptop stond nog altijd netjes op het salontafeltje, onaangeraakt. Hij kon nog wel eventjes zijn Twitter enzo bekijken voordat hij naar bed zou gaan. Anders had hij morgen weer een overvloed een Tweets en dat soort dingen.
Met een zucht belandde zijn lichaam dan ook in de zetel die voor het tafeltje stond. De laptop plaatste hij op zijn schoot voordat hij hem open deed. Een vrolijke achtergrond begroette hem toen het licht van het scherm aansprong. Onmiddellijk ging hij naar de website van Twitter en meldde zich daar aan. Zoals verwacht had hij echt enorm veel Tweets. Met een zucht liet hij vluchtig zijn ogen over de vele woorden glijden. Op enkele Tweets antwoordde hij wat, zo had hij ook alweer een paar fans blij gemaakt.

Liam sloot Twitter weer af nadat hij het grootste deel wel vlug gelezen had. Hij besloot zijn mail nog even te checken en zou dan gewoon gaan slapen. Het was tenslotte een lange dag geweest. Hij klikte op het icoontje van zijn mailbox en wachtte geduldig tot het programma opstartte. Eenmaal dat gebeurd was zag hij een mail van Belle had.

Hi Liam,
Best stom dat ik je nu een mail moet sturen, maar ik ben vanochtend mijn gsm bij jou vergeten. Ik weet dat je vandaag niet thuis bent en deze mail waarschijnlijk ook niet meer gaat lezen. But anyway, is het goed als ik ‘m morgen even kom ophalen? Laat me maar iets weten..

X Belle

Liam bedacht zich dat haar gsm dan vast nog in de slaapkamer moest liggen. Hij typte vlug een antwoord met daarin dat ze morgen gerust langs kon komen. Hij verzond de e-mail en sloot toen zijn laptop weer af.
Het werd duidelijk tijd voor hem om naar bed te gaan. Zijn ogen begonnen zwaar aan te voelen en meer geeuwen volgden elkaar in een snel tempo op. Normaal gezien zou hij enorm opzien tegen dit moment, maar sinds hij die dromenvanger had was die angst verdwenen. Hij kon eindelijk weer rustig gaan slapen.