Hoofdstuk zes: Here we go again • 6.1

Hoodstuk zes: Here we go again

Vijf tienerjongens in één auto. Je zou verwachten dat dat nooit goed zou kunnen aflopen, en meestal was dat dan ook wel zo. Alleen was het deze keer anders. Iedereen was moe van een lange dag gek doen om leuke foto’s te hebben, en dan ook nog eens een hoop vragen beantwoorden voor een interview. Maar dat hoorde er nu eenmaal bij als je een muziekcarrière wou en honderden meisjes wouden weten waar je iedere seconde van de dag mee bezig bent.
‘Dus vertel eens Liam.. Hoe kwam die interviewster er in godsnaam bij dat jij en Belle iets hebben?’ Louis keek de jongere jongen nieuwsgierig aan en wachtte op een antwoord. Hij vond het maar raar. Liam was niet het type dat plotsklaps verliefd werd op iemand. En als hij verliefd was, dan zouden ze dat al lang gemerkt moeten hebben.
Liam zuchtte een keer diep toen Louis het weer niet kon laten liggen. Hij had al heel wat moeite moeten doen om die vrouw van het tegendeel te overtuigen. Wat hem dan uiteindelijk ook gelukt was.
‘Ze heeft waarschijnlijk gewoon die foto op het internet gezien waar ik Belle een knuffel geef.’ Legde hij voor de zoveelste keer uit van vandaag. Hoe vaak ging hij dit nog moeten doen voordat iedereen het eindelijk zou begrijpen?
Louis knikte kort, hij geloofde Liam wel. Het zou echter veel moeilijker zijn om die roddel te laten verdwijnen.. De fans zouden het namelijk ook niet leuk vinden als nog één van hun idolen bezet zou zijn. Maar die foto’s kon je jammer genoeg ook niet gewoon even verwijderen..
‘Ze zal nu vast wel van haatmails enzo gaan krijgen.’ Verzuchtte Louis na een tijdje stilte weer. Het klonk vanzelfsprekend, maar het was wel de waarheid. Soms was het gewoon zo irritant om bekend te zijn. Je had gewoon geen privacy meer.
‘Ik weet het Lou.’ Mompelde Liam met een zachte stem. Hij was moe en wou het liefst zo snel mogelijk in zijn bed kruipen. Hij had namelijk nog heel wat slaap in te halen van de voorbije weken. En nu dat eindelijk kon wou hij er ook gebruik van gaan maken. Het probleem van Belle zou hij morgen wel gewoon aanpakken.

De auto kwam langzaam tot stilstand en niet veel later stopte het ronkende geluid van de motor ook. Dit was het teken dat ze terug in Londen waren aangekomen. Liam ging wat rechter zitten en probeerde zich een beetje uit te strekken. Zijn benen begonnen namelijk best wel pijn te doen na zo’n lange rit.
Net toen hij wou opstaan om de auto te verlaten merkte hij Zayn op. Die had het zich gemakkelijk gemaakt en lag rustig te slapen. Hij had geen besef van de dingen die er rondom hem heen gebeurde. Het leek Liam toch wel handig hem even wakker te maken zodat hij thuis in zijn eigen bed verder kon gaan slapen.
‘Zayn, we zijn er.’ Liam duwde zachtjes tegen de schouder van de slapende jongen. Het duurde dan ook niet lang voordat hij slaperig zijn ogen opende.
‘Hmm?’ Zayn wreef langzaam door zijn ogen heen in een poging wat beter te kunnen zien. Hij was liever nog wat blijven liggen, ookal was het dan in een oncomfortabele auto met vier andere jongens die ieder hun plaats nodig hadden.
‘We zijn terug in Londen.’ Verduidelijkte Liam vlug voor zijn beste vriend. Als hij nu niet tegen hem bleef praten zou hij weer terug in slaap vallen.
Zayn zuchtte een keer diep en besloot toen om toch maar gewoon uit de auto te stappen.