• I welcomed you with open arms.

Ik keek op en Alex hielp me omhoog. Toen ik zijn hand in de mijne had voelde ik even allemaal kleine vlindertjes door mijn maagstreek fladderen. Toen ik door had dat we elkaar al een tijdje dom aan stonden te kijken besloot ik de stilte te verbreken. 'Bedankt dat je me van de grond af hebt gehaald, maar ik moet gaan, anders kom ik te laat voor Frans.' 'Jou wil ik altijd wel van de grond afhalen Whit', glimlachte hij. 'Ik spreek je nog wel', riep Alex me nog na toen ik al bijna de hoek om was.
Bij Frans had ik voor mezelf een mooi plekje achterin de klas uitgekozen, zodat ik lekker met mijn eigen gedachten bezig kon zijn in plaats van met 'de taal van de liefde'.

'Tu es l'air que je respire, le vent qui me caresse, la pluie qui me mouille, le soleil qui me chauffe, l'étoile qui me guide, la lune qui m'éclaire, mon univers.' Alex streelde mijn gezicht en ik keek hem grijnzend aan. 'Je ne parle pas la langue de l'amour.' Alex pakte mijn beide handen vast en keek me diep in m'n ogen. 'Je bent de lucht die ik inadem, je bent de wind die ik koester, de regen die me nat maakt, de zon die me warm houdt de sterren die me begeleiden, de maan die me licht geeft, mijn heelal.' Ik keek Alex glimlachend aan en ik vertelde hem in mijn beste Frans dat dat gevoel insgelijks was en toen zoende ik hem.

Toen de bel ging wist ik niet hoe snel ik weg moest wezen en ik liet me dan ook binnen enkele minuten in mijn autostoel wegzakken.
Voorzichtig reed ik de parkeerplaats van de school af en zette ik mijn autoradio hard aan. ''Psychic spies from China, try to steal your mind's elation. And little girls from Sweden dream of silver screen quotations. And if you want these kind of dreams, it's Californication.'' Met mijn vingers tikte ik mee op de maat van de muziek en ik genoot van de stem van Anthony Kiedis die mijn auto vulde.

'Mam ik ben thuis', riep ik toen ik de voordeur opendeed. Ik hoorde hoe mijn moeder iets terug riep, maar ik liep meteen door naar de keuken om wat drinken te pakken.
Met een glas water liep ik de woonkamer in, waar ik mijn moeder aantrof met mijn huilende broertje op haar arm. 'Whit, lieverd, fijn dat je er bent. Kan je Jay even van me overnemen? Hij huilt al de hele dag!' Klaagde ze. Ik zette mijn spullen op tafel en ik nam mijn broertje over van mijn moeder die zich uitgeput in een stoel liet zakken. Zelf ging ik op de bank zitten met mijn broertje op mijn schoot. Ik glimlachte naar hem en kietelde hem onder zijn kinnetje. Jay was pas 3 maanden, maar je kon nu al zijn dat hij op mij leek. Hij had mijn blonde krullen en mijn blauwe ogen en ik was helemaal weg van hem. Mijn ouders waren niet blij geweest met de onverwachte komst van Jay en mijn vader had erop gestaan dat ze abortus liet plegen, maar dat wou ze niet. Er zat dan wel meer dan 16 jaar tussen Jay en mij, maar ik hield zielsveel van die kleine jongen. Alleen die liefde was niet wederzijds, want Jay was alweer hard aan mijn haren aan het trekken.