Zeventig|•|

Ik had Lilly alles verteld, mijn hele leven. Ze vond het niet erg dat ik een vampier was en ze wou graag Giada ontmoeten. Ik vond het raar dat zo’n jong beestje alles al begreep. Pepijn snapte er niets van toen hij net bij mij kwam. ‘Je mag meestal ook wel vrij lopen en je hebt een goed gehoor, dus als je me hoort fluiten dan is het de bedoeling dat je komt.’ Ze begreep het. Ik zette haar op mijn bureau en zelf ging ik op de stoel zitten. Ik pakte een potlood en keek naar het grote blad wat al een tijdje op het bureau lag. Langzaam begon ik de basislijnen van de jurk te schetsen. Maar zodra ik bij de vorm aankwam stopte ik. Wat word het? Ik keek naar Lilly. ‘Mijn trouwjurk, maar ik weet nog niet echt wat ik wil.’ Je kan mooi tekenen. Ik glimlachte. ‘Dankje.’ Ik keek nog een keer naar de tekening en stond toen op. Ik liet Lilly vanaf mijn hand naar mijn schouder klimmen en liep de kamer uit. Rustig liep ik de trap af naar beneden. Meteen kwam Alice op me af en keek naar Lilly. ‘Wat een schatje!’ Ik grinnikte en haalde Lilly van mijn schouder en zette haar op Alice’ hand. ‘Alice dit is Lilly.’ Alice glimlachte en aaide Lilly voorzichtig. Ik liep langs Alice heen naar Jasper die tegen de muur aangeleund stond. Ik drukte mijn lippen op de zijne. ‘Hoe kwam je erop?’ vroeg ik terwijl ik naar Alice keek die van alles zei tegen Lilly, die van alles terug zei, maar dat hoorde ik alleen. ‘Je was zo verdrietig over Pepijn en Giada kan je niet overal mee naartoe nemen. Dus toen Edward en Emmett gisteren ochtend nog even gingen jagen ben ik naar de eerste stad in de buurt gerent. En toevallig hadden ze een eekhoorn.’ Ik glimlachte en legde mijn hoofd op zijn borst. Hij sloeg zijn armen om me heen. ‘Ze mag Alice.’ Jasper grinnikte. ‘En Alice mag haar.’