027. You had me

Soundtrack.

Liam POV
Jess loopt naar me toe. Haar hakken klikken op de grond. Ze kijkt naar me zoals ze vroeger ook altijd keek. Zo verleidelijk dat ik me nauwelijks kan bewegen. Ik weet dat ik aan Alica moet denken maar ik kan het niet als Jess zich op deze manier gedraagt. Ik moet hier weg maar mijn benen willen niet. Mijn hart en hoofd zegt wegwezen maar mijn lichaam luistert niet en is compleet in de macht van Jess. Ze kan me dit niet aandoen, maar ze doet het toch. Dat mens heeft geen hart. Ik haat mezelf voor wat ik Alica zal gaan aandoen. Ze zal me voor eeuwig gaan haten als ze dat al niet deed. Ik zal haar kwijtraken maar toch kan ik mijn lichaam niet dwingen om te bewegen. Ze zal recht de armen van Justin in rennen en die zal zijn overwinning vieren. Hij zal haar opvangen als ik niet meer in beeld ben, dat zal altijd zeker zijn. Misschien is Zayn er wel voor haar. Ik kan alleen maar hopen dat mijn beste vriend mij de rug toe zal keren en zich om Alica zal bekommeren. Hij zal haar geen pijn doen, daar ben ik zeker van. Dan gebeurt het en voel ik Jess haar lippen tegen de mijne. Ik zoen haar meteen terug. Mijn hart en hoofd schreeuwen maar mijn lichaam werkt nog steeds niet mee. Ik haat mezelf. Ik zie Alica haar gezicht en dan zie ik Zayn zijn gezicht. Ze draait zich om en loopt zo snel mogelijk van me vandaan. Dat zou ik ook doen als ik haar was. Ik maak me los van de greep van Jess. Ze blijft aan me plakken. Ik zie Zayn zijn blik. Hij is boos op me. Hij is hartstikke boos en gelijk heeft hij. Hij moet nu tegen me beginnen te schreeuwen. Wat hij nu doet, doet me nog meer pijn. Hij is teleurgesteld en dat doet me pijn. ‘Je vriendin ging ervandoor’ zegt hij dan zonder ook maar enige emotie terwijl hij naar de deur wijst. Ik ben nog steeds niet in staat om iets te doen. ‘Zou je niet eens achter haar aan gaan?’ vraagt hij kil terwijl ik hem alleen maar wanhopig aankijk. Ik duw Jess dan van me af en ga zo snel ik kan achter Alica aan. Ik zal later nog wel een preek van Zayn krijgen. Ik moet Alica overtuigen dat ik echt om haar geef en dan moet alles goed komen. Anders is mijn hele leven voorbij.

Alica POV
Ik loop de WC binnen en ga recht voor de spiegel staan. Mijn hele gezicht hangt vol met make-up. Ik zie eruit als een zombie en zo voel ik me ook. Nog nooit in mijn leven heb ik me zo gevoeld. Alles waar ik van hield is weg, Justin en nu ook Liam. Ik wil hem haten maar ik kan hem niet haten. Het is onmogelijk om hem te haten. Hij maakte mijn leven dan wel helemaal kapot maar hij heeft iets. Ik zal hem uiteindelijk wel vergeven alleen nu moet ik zorgen dat ik het niet meteen doe als ik hem aankijk. Hij moet weten dat hij zo niet met mensen om kan gaan. Ik zucht eens diep en veeg wat zwarte vegen van mijn gezicht af. Ik hoop dat Zayn zich aan zijn belofte gaat houden en dat ik hem mag gebruiken als schouder om op uit te huilen. ‘Alica?’ vraagt de bekende stem van Liam dan. Ik draai me om en zie heb in de deuropening van de toiletten staan. Ik draai me meteen terug naar de spiegel zodat ik hem niet hoef aan te kijken. Ik hoor zijn voetstappen naar me toekomen en dan voel ik zijn handen op mijn schouders. Ik zou ze weg willen slaan maar ik kan me er niet toe zetten. ‘Het spijt me, Alica’ fluistert hij dan. Ik draai me om en kijk hem alleen maar aan. Ik kan in zijn ogen zien dat het hem spijt, maar ik kan hem niet vergeven. Nu nog niet. ‘Alsjeblieft, Alica. Je moet me geloven’ smeekt hij me. Straks begint hij over die tape en dan moet ik hem wel gaan vergeven. Maar als hij dat zal doen dan is het helemaal niet waard. Dan ga ik gewoon weg en laat ik alles maar uitkomen. ‘Zeg wat’ smeekt hij me dan terwijl hij me aankijkt. Ik zucht zachtjes en voel zijn adem op mijn gezicht. ‘Ik kan het nog niet’ fluister ik dan zachtjes. Hij heeft me echt pijn gedaan. Zijn handen vallen van mijn schouders en hij doet een stapje achteruit. ‘Je moet me tijd geven’ zeg ik dan zachtjes. Hij knikt alleen maar. ‘Alles’ zegt hij dan gebroken. Ik glimlach zwakjes. ‘Ik ga dan maar’ mompelt hij dan. Ik knik en hij loopt langzaam de WC uit. Ik wil hem achterna rennen en hem zoenen maar ik doe het niet. Ik zucht diep en bekijk mezelf in de spiegel. Verse tranen banen zich een weg over mijn gezicht.