025. The flood

Soundtrack.

We lopen de bus in. Het is doodstil en helemaal donker binnen. ‘Volgens mij slaapt iedereen al’ fluistert Liam dan zachtjes. Ik knik langzaam. Dat denk ik ook. Hij laat mijn hand los en sluit de deur dan achter ons en draait hem goed op slot tegen inbrekers. Vroeger zou Justin op de bank gezeten hebben en nu de oren van mijn hoofd afgezeurd hebben over details van de date. Maar hij zit er niet en er is ook niemand nieuwsgierig naar wat er is gebeurt. Het voelt alsof mijn hele leven opeens niet meer is wat het vroeger was. Alles is anders geworden en ik ben er alles behalve blij mee. Ik wil weer terug naar vroeger en dit alles vergeten. Liam pakt mijn hand weer en trekt me dan mee in de richting van de bunks. Dan blijft hij stilstaan en kijkt me ongemakkelijk aan terwijl hij op zijn hoofd krabt. ‘Wil je misschien bij mij slapen?’ vraagt hij dan zachtjes terwijl hij naar de grond staart. Ik blijf even stil. ‘Ik snap wel dat je liever alleen wilt zijn nu’ zegt hij dan snel terwijl hij opkijkt. Zijn ogen staan hoopvol en hij kijkt me alleen maar aan. ‘Ik slaap wel bij jou’ zeg ik dan. Ik voel me ook gewoon veiliger als ik bij hem ben, maar dat kan ik nu nog niet toegeven. Er verschijnt een brede glimlach op zijn gezicht en hij pakt mijn hand weer beet en trekt me dan mee naar de bunks. We beginnen ons stilletjes om te kleden om niemand wakker te maken. Als we Justin per ongeluk wakker zouden maken, dan hebben we de poppen aan het dansen. Dan zal waarschijnlijk de derde wereldoorlog uitbreken. Ik hoor Louis zachtjes in zichzelf praten. Het klinkt best grappig maar ik negeer het zo goed als ik kan om niet in lachen uit te barsten. Liam is sneller dan mij en ligt al in het bed. Ik maak me snel verder klaar en kijk dan met een raar gezicht naar de uitgestoken arm van Liam. Ik duw zijn arm weg en kruip dan naast hem in het bed. Het is hartstikke smal dus ik lig dicht tegen hem aan. Niet dat ik het erg vind om zo dicht bij hem te zijn. Zijn lichaam is warm en ik heb het best koud. Liam slaat zijn armen stevig om me heen en lijkt me nog dichter tegen zich aan te trekken. Ik sluit mijn ogen en val dan snel in slaap.

Ik rek me uit en merk dan dat het bed helemaal leeg is. De plek naast me is hartstikke koud. Ik zucht eens diep en rol me dan even op. Dan besluit ik om het bed maar eens uit te komen en opzoek te gaan naar Liam. Ik vraag me af waar hij is en wat hij aan het doen is. Nu voel ik me net een stalker. Ik stap het bed uit en kijk om me heen. Alle bunks zijn al leeg dus iedereen is al wakker. Ik ben blijkbaar weer eens een ontzettende slaapkop. Ik zucht eens diep en trek dan wat kleding uit mijn koffer zonder te kijken wat het precies is. Het kan me niet veel schelen wat ik zo meteen aandoe. Ik ben toch te moe om wat te doen. De deur van de bunk area wordt opengegooid en Zayn komt naar binnen gewandeld. Hij sluit de deur achter zich en laat zich dan op mijn bed zakken. Ik kijk hem vragend aan en hij kijkt net zo vragend terug. ‘Ik wil me even omkleden’ zeg ik dan. ‘Gaan we dat gesprek nu alweer voeren’ grapt hij dan. Ik rol mijn ogen naar hem en zet mijn handen in mijn zij. ‘Ik wil alleen maar weten hoe het was gisteren. Liam zegt geen woord dus nu kom ik jou lastig vallen’ lacht hij vrolijk waarna hij languit op mijn bed gaat liggen. Hij vouwt zijn armen onder zijn hoofd en ik zucht eens diep. Zayn moet nu niet degene zijn de op mijn bed ligt, dat hoort Justin te zijn. Ik ga op Liam zijn bed zitten en trek mijn benen onder mijn lichaam. Zayn gaat rechtop zitten en loopt dan langzaam naar me toe waarna hij zich naast me op Liam zijn bed laat vallen. ‘Wat is er?’ vraagt hij dan voorzichtig terwijl hij een arm om me heen slaat. ‘Hij heeft toch niets gedaan wat je niet wilde’ zegt hij dan geschrokken. ‘Het heeft niets met Liam te maken’ zeg ik dan terwijl de tranen vechten om een weg naar buiten te vinden. Het lukt ze en al snel stromen ze over mijn wangen. Zayn trekt me dicht tegen zich aan en houdt me stevig vast. ‘Als dit over Justin gaat’ begint hij. ‘Die draait wel bij, maar tot die tijd ben ik je beste vriend’ voegt hij er dan aan toe. Ik kijk op en glimlach dan. ‘Dank je, Zayn’ fluister ik.