Achtenzestig|•|

Ik tikte ongeduldig met mijn nagels op het aanrechtblad. Jasper was dit weekend wezen jagen met Emmett en Edward, en ik miste hem verschrikkelijk erg. Het waren maar twee dagen, maar ik kon niet wachten tot hij terug was. Alice zat aan de lange glazen tafels met een grote map, de planning voor de bruiloft van Edward en Bella van volgend weekend. Die van mij en Jasper zou nog wel even duren. Ik heb Alice geen datum gegeven, ze moest maar kijken, ik had altijd wel tijd. We hadden alleen maar één deal, ik zou mijn eigen trouwjurk ontwerpen, Alice zou hem maken, want dat kan ik nog niet. Ik keek de kamer rond. Esmé was de bloemen water aan het geven en Rosalie staarde geïrriteerd naar mijn tikkende nagels. Meteen stopte ik. Ze keek me dankbaar aan en richtte zich weer op de tv. Ik zuchtte en keek naar mijn ring. Meteen dacht ik weer aan de dag dat Jasper me vroeg en kreeg ik automatisch een glimlach op mijn gezicht. Ik ging recht staan en liep naar de achterdeur. ‘Ik ga even naar Giada.’ Esmé draaide zich naar me toe. ‘Veel plezier lieverd.’ Ik glimlachte en verliet het huis. Je was er een uur geleden ook al. Ik haalde mijn schouders op en ging weer tegen een boom aan zitten. ‘Ik kan ook wel weer gaan als jij wilt.’ Dat hoeft niet, maar heb je niets te doen? Ik schudde mijn hoofd. ‘Jasper is er nog steeds niet.’ zuchtte ik. Dan ga je je jurk toch ontwerpen? ‘Dat kan, maar ik heb nog geen idee hoe ik hem wil.’ Ze liep naar me toe en legde haar kop weer op mijn knie. Ik streek over haar vacht. ‘Je bent mooi, weet je dat?’ ‘Jij ook.’ Geschrokken keek ik op. Verderop zag ik Jasper staan, glimlachend met zijn armen over elkaar. Ik sprong op en rende naar hem toe. Hé! Hij opende zijn armen en ik nam zijn uitnodiging aan. Ik legde mijn armen in zijn nek en drukte mijn lippen op de zijne. ‘Voortaan neem je me mee.’ Hij grinnikte. ‘Natuurlijk lieverd.’ Ik glimlachte en drukte nog een keer kort mijn lippen op de zijne. Giada gromde zacht en stond op. ‘Sorry Giada.’ Ze mopperde nog boos tegen me maar ik luisterde niet. Plotseling tilde Jasper me op. Vragend keek ik hem aan en hij haalde zijn schouders op.