6. Harry's Book

Ginny Weasley

Een paar dagen later liep ik langs de Griffoendortafel tijdens het avondeten. Hermelien en Ron leken, weer, ruzie te hebben en dit keer keek Harry ook niet bepaald vrolijk naar Hermelien. 'Hij heeft alleen andere instructies opgevolgd dan wij,' hoorde ik Ron fel zeggen. Hermelien keek nog steeds kwaad. Harry haalde een boek uit zijn tas en legde het op de tafel. Instructies uit een boek? Mijn ademhaling versnelde even. De zwarte vlekken in gedachtes, het kippenbloed op mijn gewaad, de angst en de... verslaving, om toch iedere keer dat boek weer terug te halen. Ik knipperde een paar keer met mijn ogen om mezelf uit de trance te halen die mijn herinneringen opwekte. Ik moest Harry koste wat het kost voor datzelfde lot beschermen. Ik ging naast Harry zitten en keek wantrouwend naar het boek. 'Hoorde ik dat goed? Heb je de aanwijzingen opgevolgd die iemand in een boek heeft geschreven, Harry?' Ik was best wel boos, hij wist beter dan wie dan ook hoe erg het was om met iemand als Voldemort in je hoofd te zitten, hoe kon hij dan zo dom zijn om toch hetzelfde te doen als ik? 'Het is niets,' antwoordde hij zachtjes en geruststellend. Hij streek even zachtjes over mijn arm, een vriendschappelijk gebaar weliswaar maar toch sloegen de vlinders weer op hol. 'Het lijkt niet op, je weet wel, dat dagboek van Vilijn. Gewoon een oud schoolboek waar iemand wat in gekrabbeld heeft.' 'Maar je doet wat het boek zegt?' vroeg ik nog steeds wantrouwend. 'Ik heb gewoon een paar tips in de kantlijn uitgeprobeerd. Echt Ginny, er is niks vreemds-' Ik hoorde niet op welk excuus Hermelien nu weer gebruikte uit jaloezie, ik was te druk met genieten van de manier waarop mijn naam klonk uit zijn mond. Ik hoorde Hermelien nog een of andere vage spreuk gebruiken maar er gebeurde niets.
De dagen daarna hoorde ik weinig meer over het boek. Alleen dat Ron 's avonds een keer door Harry's spreuk aan zijn enkel was opgetild en dat ze het allebei geweldig vonden dat ze hele lessen konden praten zonder dat iemand het hoorde.
Ik zat in de leerlingenkamer van Griffoendor mijn ellenlange verslag voor Bezweringen af te maken toen ik opeens een warme hand op mijn schouder voelde. 'Oh, hey Harry,' begroette ik hem toen ik doorhad dat het niet Daan was. Die viel me nogal graag lastig tijdens mijn huiswerk, iets waar ik meestal geen probleem mee had, maar nu was ik niet in de stemming. 'Ehm , ik weet niet of je dit jaar mee wilt doen, aangezien al je huiswerk, maar de Zwerkbal try-outs zijn over 2 dagen, vrijdag om 4 uur op het veld,' informeerde hij me. 'Oké, captain,' antwoordde ik lachend, 'En natuurlijk wil ik weer meespelen dit jaar, geen huiswerk kan op tegen Zwerkbal.' Hij glimlachte naar me en na een knipoog van mij liep hij weer weg. Hmpffff, nu dit verslag nog afkrijgen.