Hoofdstuk twee: Nice to meet you • 2.1

Hoofdstuk 2: Nice to meet you

‘Harry alsjeblieft, zit eens een keer stil!’
Liam werd gewoon zenuwachtig door zijn heen en weer geloop. De jongen liep nu al zeker een kwartier zenuwachtig rond, wachtend op Felicity. Blijkbaar had hij het wel zwaar te pakken voor dat meisje. Maar hij maakte de rest wel gek met zijn zenuwachtige gedoe. Harry stopte eventjes met lopen en keek naar de andere jongens.
‘Ze zou er nu toch ongeveer moeten zijn?’ Negeerde hij de eerdere opmerking. Dat leverde hem enkele geïrriteerde zuchten op.
‘Relax curly, ze komt zo wel..’ Probeerde Louis. Zelfs hij begon het irritant te vinden, en dat terwijl hij zich normaal gezien nooit ergerde aan Harry. Zo ver zat het dus al. Harry wou net antwoord gaan geven toen de deur langzaam open ging. Vijf hoofden draaiden zich in de richting van het meisje dat de ruimte binnen kwam lopen.
Liam’s ogen gleden weer naar Harry die nu een brede glimlach op zijn gezicht had staan. Het koste hem slechts enkele seconden om bij haar te geraken. Hij moest toegeven dat ze best wel schattig waren samen.
In de deuropening stond echter nog een meisje dat wat onwennig rondkeek. Niemand van de jongens had haar al eerder gezien. Liam kon niet anders dan naar haar kijken. Haar bruine haar dat in vrolijke krullen om haar gezicht hing. Een gele muts paste perfect bij de rest van haar kleding. Haar zachtroze lippen vormden een kleine glimlach waardoor het nog moeilijker werd om weg te kijken. Een paar bruine kijkers leken zijn ogen in hun macht te hebben. Hij was gewend om nachtmerries te zien, maar dit kon niet anders dan een prachtige droom zijn.
Haar verschijning was echter voor de anderen ook niet onopgemerkt gebleven. Niall kuchte zachtjes waardoor hij ook de aandacht van Harry en Felicity kreeg. Zijn vinger wees in de richting van het onbekende meisje. Ze wouden natuurlijk allemaal weten wie ze was.
‘Oh, ik hoop dat jullie het niet erg vinden dat ik nog iemand heb meegebracht?’ Een verontschuldigende blik was in Felicity ’s ogen af te lezen.
Liam had er helemaal geen problemen mee, maar hij wou weten wie ze was. Hij wou weten wat haar naam was. Eigenlijk wou hij gewoon alles over haar weten. Hij had geen idee waar die plotselinge drang opeens vandaan kwam. Normaal gezien was hij veel te moe om zich daarmee bezig te houden. Dit meisje leek alles weer even klaar duidelijk te maken voor een moment.

‘Wel, dit is dus One Direction!’ Felicity gebaarde met haar arm in de richting van de jongens. Het andere meisje knikte begrijpend en de glimlach op haar gezicht werd al iets breder. Het leek Liam een nogal rustig type te zijn. Of zo deed ze zich tenminste toch voor. Hij hoopte maar dat het niet weer zo’n hysterische fan ging zijn. Daar had hij op dit moment echt geen zin in.
‘Dat is Liam.’ Zayn had wel door dat Liam weer een stond te staren en had hem dan maar voorgesteld aan het meisje. Anders had ze daar nog wel een tijdje kunnen staan. Liam herstelde zich echter al vlug en kwam tot de conclusie dat hij de voorstelronde gemist had. Het meisje had haar hand wel nog naar hem uitgestoken.
‘Belle.’ Haar stem klonk hem als muziek in de oren toen ze haar naam zei. Hij had ondertussen haar hand aangenomen en schudde die lichtjes. Zijn hand tintelde, net alsof hij net een lichte stroomschok had gekregen.
Belle glimlachte geruststellend naar Liam. Hij leek er naar haar mening niet echt bij te zijn. Alsof hij helemaal niet doorhad wat er rondom hem heen aan het gebeuren was.