015. And the boys.

Soundtrack.

Liam trekt zich boos los uit de armen van Zayn en loopt dan met grote passen het toilet uit. Zonder erbij na te denken loop ik achter hem aan. Ik weet dat het er goed uit ziet dat ik nu meteen achter hem aan ga maar dat is niet de reden dat ik achter hem aanga. Ik doe het eigenlijk helemaal vanzelf. Ik maak me zorgen om hem. Ik maak me gewoon meer zorgen om hem dan om die jongen die ik al jaren ken en met wie ik al jaren bevriend ben. Er is zo goed als niets van onze vriendschap over na wat hij me aan heeft gedaan. Hij heeft het voor elkaar gekregen om me hartstikke veel pijn te doen. Ik had nooit verwacht dat hij me tegen een muur aan zou duwen en dan mijn polsen fijn te knijpen. Het doet nu nog een beetje pijn. Ik kijk om me heen en zie Liam op een muurtje zitten. Hij heeft een chagrijnig gezicht en ziet er heel moe uit. Ik ga naast hem op het muurtje zitten. ‘Waarom ben je hier?’ vraagt hij dan. Zijn stem klinkt nog steeds boos. ‘Dat deden mijn benen vanzelf’ mompel ik. ‘Dat is niet goed voor je vriendschap met Justin’ zucht hij dan. Ik staar voor me uit en voel zijn ogen op mijn gezicht branden. ‘Ik weet niet of ik bevriend wil zijn met iemand die me pijn doet’ mompel ik dan. Ik kijk op en kijk recht in Liam zijn ogen. Hij kijkt me verontschuldigend aan. ‘Bedankt dat je hem van me af hebt gehaald’ mompel ik dan zachtjes. Liam knikt even kort en staart dan weer voor zich uit. Ik slaak een diepe zucht en kijk naar de jongen naast me op het muurtje. Ik weet niet hoe het kan maar ik voel me steeds meer tot hem aangetrokken. ‘Ik ben gewoon zo boos’ zucht hij dan. ‘Je hoeft nergens boos over te zijn’ zeg ik dan zachtjes. Ik sla mijn armen om hem heen trek hem iets meer naar me toe. Zijn hoofd rust op mijn schouders. ‘Het spijt me’ fluistert hij dan onhoorbaar. Het is niet de bedoeling dat ik het hoor volgens mij dus reageer ik er niet op. Mijn pols gaat steeds meer pijn doen, het lijkt wel alsof er nog steeds in geknepen wordt. Ik haal mijn arm bij Liam weg en bekijk mijn pols dan rustig.

Ik merk dat Liam mijn pols ook bekijkt. Hij springt dan van het muurtje als hij mijn pols goed heeft gezien. Hij is helemaal blauw en ook lichtjes opgezwollen. ‘Ik maak hem helemaal kapot’ sist hij tussen zijn handen door. Heb ik hem eindelijk een beetje rustig gekregen besluit mijn pols om blauw te worden. Ik bekijk mijn pols opnieuw. Het zier er helemaal niet goed uit, maar het kan niet gebroken zijn. Dan had ik veel meer pijn moeten hebben en dat had er eng uitgezien. Dit is gewoon blauw en gezwollen. Het doet wel echt pijn. Justin komt naar buiten gelopen met de rest op zijn hielen. Liam rent meteen naar hem toe. ‘Je hebt haar pols gebroken’ schreeuwt hij terwijl hij Justin bij zijn schouders pakt en hem door elkaar schudt. De rest van One direction trekt hem snel van Justin af. Drew trekt Justin snel mee voordat Liam zijn hoofd eraf kan bijten. Drew kijkt me zwakjes aan en ik steek mijn hand met de blauwe pols op naar hem. Zijn ogen worden groot. Zijn lippen vormen het woordje sorry en ik glimlach zwakjes naar hem. Dit moet een hel voor hem zijn. Zijn beste vriend is in een halve oorlog met zijn beste vriendin en met de mensen bij wie ze in het voorprogramma staan. Ik voel Liam zijn armen om mijn lichaam heen. Ik leg mijn hoofd op zijn borst en zucht dan zachtjes. Mijn leven is een verschrikking op het moment. Het liefst spring ik nu in een trein naar huis toe en vergeet alles wat er is gebeurt nu. Maar ik denk niet dat het mogelijk zal zijn om nu naar huis te gaan. Dan zal het alleen maar verder uit de hand lopen. ‘Zal ik even naar je pols kijken?’ vraagt Zayn dan zachtjes. Ik knik langzaam. ‘Je doet voorzichtig’ zegt Liam meteen terwijl hij me dichter tegen zich aantrekt. ‘Ik zal haar geen pijn doen’ zegt Zayn meteen. Hij steekt zijn handen naar me uit en ik leg mijn hand voorzichtig in de zijne. Zijn handen zijn arm en hij bekijkt mijn pols. Hij doet heel voorzichtig maar toch doet iedere aanraking pijn. De tranen springen in mijn ogen en die worden meteen weggeveegd door Liam. Ik zie bezorgde blikken bij de andere jongens terwijl ze naar mijn blauwe pols kijken.