Dana P.O.V

Shoppen met Alice wat in 1 woord GE-WEL-DIG. Ze had een goede stijl en wist alle leuke winkels te vinden. 'We moeten naar huis Esmé gaat zo koken voor jullie' zei Alice 'Ahhhhhh maar ik heb z'n leuk vest gezien' zei ik . 'Okee niet mijn schuld als we te laat komen' zei ze en trok me de winkel in. Na 5 minuten kwamen we de winkel uit met men nieuwe vest. Toen liepen we naar de auto met weet ik veel hoeveel tassen. 'Alice hebben we niet een beetje te veel gekocht' vroeg ik toen we de tassen in de achter bak gooide. 'Nee' zei ze en stapte in. Snel reed ze weer naar huis toen we daar aan kwamen was Agnes er al. 'Heey' zei ik en gooide de tassen op de bank. 'Heey lekker geshopt' vroeg ze en liep naar men tassen om te kijken wat we hadden, 'Ja en wat heb jij gedaan' vroeg ik en ging aan tafel zitten waar Esmé net het eten neer zetten. 'Dankje' zei ik en keek weer naar Agnes 'Op het strand gelegen, Paul geslagen met men schoolboek' zei ze. 'Lekker' en ik gaf haar een high five. We aten terwijl we praten over van alles en nog wat. Alice zei dat we snel nog een keer moesten gaan shoppen 'Tuurlijk lijkt me leuk' zei ik, ik hield er wel van Agnes niet zo. Emmett zat samen met Jasper worstelen te kijken wat me niet veel interesseerde. Toen herinnerde ik me dat ik eigenlijk helemaal niet rustig had gedaan. Haha lekker puh dacht ik. Ik luisterde zelden naar mensen die zeiden wat ik moest doen. Zoals Agnes altijd zei: niks moet. 'Maar het is wel slim' zei Edward die binnen kwam lopen. 'Ja ja' zei ik en pakte de borden van mij en Agnes en liep naar de keuken. Ze hadden hier een groot raam dat uit keek op het bos. Ik zetten de borden in de vaatwasser en ging op het aanrecht zitten. Even dacht ik dat ik Onida zag maar toen ik nog een keer knipperde was er niks. 'Dana kom je mee film kijken' riep Alice vanuit de woonkamer. 'Ja ik kom zo' zei ik en opende de schuif deuren. Nieuwsgierig was ik altijd al geweest en ik liep naar buiten naar de plek waar ik me Onida had verbeeld. Gelukkig was men nieuwe vest dik en warm want het regende. Ik liep er naar toe en er stonden inderdaad voetstappen in de natte aarde. Ik had het me toch niet verbeeld. Okee niet alleen het bos ingaan dus. En ik liep naar binnen. 'Waar bleef je nou' vroeg Agnes terwijl ze de film aan zetten. 'Even buiten' zei ik en kwam naast haar zitten. De film begon maar eigenlijk letten ik niet op wat er gebeurde.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen