Hoofdstuk 3

Met een laatste slok was heel het bierflesje leeg. Lucy zette het terug op tafel en keek naar Lina die alleen maar zwijgend voor zich uit had gestaard.
“Wat is er Lina? Je denkt toch weer niet aan Mark hé?!”
Geen reactie…
“Lina!”
“Wat is er Lucy?” vroeg ze geïrriteerd terwijl ze ontwaakte uit haar dagdroom.
“Laat maar, zou jij je niet beter eens aankleden? Het is al 11 uur, binnen een uur vertrekt de trein!”
Lina besefte hoe weinig tijd ze nog had, voor Lucy nog iets kon zeggen liep ze naar boven en gooide ze al de kleren die ze had op haar bed.
Ze had er meer dan ze zelf besefte. Eerst probeerde ze alle kleurrijke jurkjes die ze had. Maar niks stond haar zoals ze wou. Ze moest stralen! Laten zien wat voor een mooie vrouw ze was geworden na haar tijd op Zweinstein. De docenten zouden nog al opkijken, met voornamelijk één van hen.
Na lang aankleden en uittrekken nam ze haar enigste zwarte jurkje in haar handen. Ze had deze jurk gekocht voor als ze zich niet zo goed voelde, down.
Vandaag was zo een dag, ze mistte Mark enorm. Terug wilde ze hem dan weer ook niet, hij was niet goed voor haar, hij was goed voor niemand, dacht ze.
Ze trok het zwarte kleedje aan en ging voor haar grote spiegel staan.
Lina twijfelde, het was zo somber, en de v-hals was ook niet echt iets wat ze elke dag droeg…