¦46¦

Ik zat op Melissa’s bed, die me giftig aankeek. ‘Wat heb je me nooit verteld?’ ik zuchtte. ‘Ik wou je het wel vertellen, maar dat mocht niet.’ Ze knikte. ‘Ik ben een vorm verwissellaar en ik verander in een wolf, sommige in La Push hebben het gen in hun lichaam gekregen. Als een vampier in de buurt komt word dat gen geactiveerd en dan kan je veranderen. Ik had mezelf nooit veranderd als je niet werd aangevallen Mel, als je was gebeten toen ik je redde dan werd je nu een vampier.’ Haar blik verzachtte en ze omhelsde me. ‘Sorry en bedankt.’ Mompelde ze. ‘Het maakt niet uit. Je moet alleen beloven om het niemand te vertellen.’ Ze knikte hevig haar hoofd. ‘Dat beloof ik.’ ‘Wil je ook niet meer alleen de straat opgaan, er zijn er meer.’ Ze knikte. ‘Ga nu maar douchen ofzo, dan ga ik je kamer verkennen.’ Ze grinnikte en knikte. Ze stond op pakte iets van de grond en rende naar een andere deur in de kamer. Ik stond op en liep de hele kamer rond waarna ik weer bij het bed uitkwam. Ik pakte mijn tas en kleedde me snel om. Ik liet me vallen op het bed en sloot mijn ogen. ‘Mai.’ Zei een fluistering. ‘Mai.’ Iets harder. ‘MAI!’ Ik schrok op. Melissa stond lachend voor me. Ik trok haar op het bed. ‘Idioot.’ Mompelde ik terwijl ik weer lekker ging liggen. ‘Wat nou idioot!’ schreeuwde ze en ze rolde me van het bed af. Ik gromde. ‘Dat krijg je terug Melisande!’ zei ik en trok haar van het bed af. Lachend lagen we op de grond. ‘Idioot.’

~~{*}~~