53| Spending time with Draco Malfoy.
Erg motiverend :'D
Yay 85 abbo's <'3
Bij de 100 schrijf post ik twee hoofdstukken ^^
Door de drukte in de gang voor de grote poort merkte niemand dat Draco, Fay volgde tot ze alleen waren, in plaats van naar de leerlingenkamer te gaan. ''Ga je mee naar buiten?''Vroeg Fay vrolijk terwijl ze Draco's hand pakte en er zachtjes aan trok. ''Uhm... oké''Zei Draco, die zich nog even moest realiseren dat Fay zijn hand vast had. Fay keek hem stralend aan en trok hem mee door een uitgang naar buiten. ''Is het eigenlijk wel weer goed tussen jou en-''Begon Draco, maar Fay schudde al haar hoofd voor hij was uitgepraat. Ze wilden nu eigenlijk helemaal niet over Hermione praten.
Uiteindelijk gingen ze ergens onder een grote boom zitten. Er heerste een gure wind, maar Fay had het niet bepaald koud. Voor haar voelde het net als de zomer. ''Mooi weer is het hè?''Zei Draco zwakjes om de stilte te verbreken. Fay keek hem aan en knipperde even met haar ogen. ''Waarom begin je nou over het weer?''Vroeg ze grinnikend. Er verscheen een klein beetje kleur op Draco's bleke wangen. ''Uhm... Nou ik wist niks beters om eerlijk te zijn''Zei hij. Waarom was die toch zo verlegen? Meestal was hij erg spraakzaam en had hij nooit zo'n ongemakkelijk gevoel bij meisjes. Nu leek het net alsof zijn stembanden even pauze hadden genomen. ''Ik weet wel wat beters. Het is misschien niet zo leuk, maar misschien wel wat interessanter dan het weer''Zei Fay, ''Wat dan?'', ''Ik moet vandaag nablijven bij Snape''.
''Hoezo dat?''Vroeg Draco fronsend en Fay vertelde hem over wat er die avond was gebeurt na dat ze uit elkaar gingen. ''Dus Snape zat onder de taart? En je hebt geen foto?''Vroeg Draco en hij grijnsde even. Hij had het niet meer zo op Professor Snape. Vooral omdat het ook zijn schuld was dat zijn vader nu in Azkaban zat. Fay grinnikte even, ''Ja sorry, ik had het te druk met overleven'' Draco schoot in de lach en Fay grinnikte weer. Meestal zorgde humor wel voor de nodige ontspannen sfeer. Het was moeilijk te bevatten dat de Draco Malfoy, die altijd al gemeen tegen haar deed zo aardig kon zijn. Maar daar ging ze nu niet over beginnen. Ze wilde de leuke sfeer zeker niet weer ongemakkelijk maken. ''Maar nu moet ik dus drie uur nablijven''Zei Fay iets somberder toen Draco was uitgelachen. ''Dat overleef je heus wel''Zei Draco met een voorzichtige glimlach. Hij had het gevoel dat Snape iemand als Fay niet echt aan zou kunnen. Vooral niet omdat ze zo vrolijk en energiek was. ''Hmm, ik denk dat ik gewoon de hele tijd ga jammeren en huilen. Dat werkte iniedergeval altijd wel bij mijn ouders''Zei Fay, ''Moest je nablijven bij je ouders?''Vroeg Draco een beetje ongelovig. ''Nee joh! Maar als ik moest helpen in de bibliotheek in de zomervakantie terwijl ik geen zin had. Ging ik altijd klagen en jammeren enzo''Legde Fay uit. ''Waarom zou je-''Wilde Draco vragen, maar Fay gaf al antwoord. ''Pap is baas van een bibliotheek in de dreuzel wereld en mijn moeder is bibliothecaresse. Best saai eigenlijk''Fay wist dat Hermione altijd al zei dat ze best met haar zou willen ruilen, maar nu vast niet meer.
Draco was vergeten dat Fay Dreuzel ouders had en nu pas viel alles zo'n beetje op z'n plek. Natuurlijk was het fout wat hij deed, omgaan met een dreuzeltelg. Daarmee verraadde hij zijn eigen bloed en dat wist Draco. Maar op dit moment wilde hij er niet over nadenken en gewoon genieten van het moment hier alleen met Fay.
''Maar genoeg over mij. Ik wil wel eens wat meer over jouw weten''Zei Fay en pookte Draco in zijn zij. ''Uhm...''Draco keek even bedenkelijk. Hij wist niet waarom hij opeens stil viel. Meestal praatte hij altijd graag over zichzelf. ''Bijvoorbeeld jouw ouders. Hoe zijn die eigenlijk?''Vroeg Fay terwijl ze geïnteresseerd naar hem toe leunde. ''Nou mijn vader zit in Azkaban''Zei Draco haast toonloos terwijl hij naar de grond keek. Ergens vanbinnen brak er iets bij hem. Het voelde nog pijnlijker nu hij het hard op zei. En opeens voelde hij zich niet meer zo vrolijk. ''Ohja... Het spijt me''Verontschuldigde Fay zich. Ze wist natuurlijk alang dat Draco's vader in Azkaban zat, hoe kon ze dat nou vergeten? Het was ook nog eens haar schuld en dat van haar vrienden, nu ze er eens goed over nadacht. ''Het spijt me echt... Ik wilde je niet van streek maken''Zei Fay nogmaals toen Draco haar niet meer aan keek. ''Het geeft niet''Zei Draco zacht terwijl hij opkeek met een klein glimlachje. Fay vond het wonderbaarlijk dat ze helemaal geen tranen zag op Draco's gezicht. Maar nog wonderbaarlijker was dat ze eens een andere kant van Draco zag. Geen arrogant en zelfvoldane kwal, maar een lieve en bijna... gevoelige jongen. Misschien had hij gewoon behoefte aan een echte beste vriend. Natuurlijk had hij Blaise Zabini, maar of hij zo goed voor Draco was?
Fay kon het niet laten om Draco een knuffel te geven. Het was een raar idee om Draco Malfoy te knuffelen, maar toch voelde het vertrouwd.
Misschien vandaag nog een stukje. Als we ik veel reacties krijg of de top halen :'D Ik ben namelijk in een schrijf bui^^
Reageer (12)
awh, snel verder!!
1 decennium geledenx
verder!!!!verder!!verder!!<3<3<3
1 decennium geleden