¦33¦

Twee weken waren voorbij gegaan en mijn verdriet werd al wat minder. Mijn vriendschap met Leah werd steeds groter. Ik moest alleen oppassen met Seth, hij vond mij erg leuk. Ondertussen was Jacob bij de roedel gekomen, niet dat ik hem nog gezien had, ik was die twee weken niet meer veranderd. Ik dacht dat het moeilijk was om weer te stoppen, maar na een keer lang gestopt te zijn is het niet erg moeilijk meer om je te bedwingen. Ik was de hele tijd bij Leah, ze had nog erg veel verdriet om Sam, maar liet het niet merken. We hadden alles al gedaan wat je in La Push kon doen, dus verveelden we ons een beetje. ‘Wil je anders vannacht bij mij slapen, ik heb een logeerkamer?’ Ze knikte. ‘Of op jou kamer.’ Ik grinnikte. ‘Wil je dat met zo’n oud vrouwtje?’ Ze gaf me een stomp. ‘Je weet dat het niet zo bedoeld was!’ Ik kon het niet meer houden en lachte het uit. Leah keek me eerst quasi boos aan maar lachte daarna ook. ‘Maar ik ga Lee, weet je je te vermaken vandaag? Anders mag je ook mijn huis schoonmaken?’ grapte ik. Ze rolde met haar ogen. ‘Ik vind wel iets om te doen.’ Ik stond op en rekte me uit. ‘Blijf je nog op het gras liggen? Gezellig, zo alleen.’ Zei ik tegen Leah toen ze nog niet was opgestaan. ‘Ik lig hier best.’ Ik grinnikte en rende naar het bos. Na een paar minuten lopen zag ik Sam’s huisje al. Ik rende het laatste stukje totdat ik in zicht kwam. Aan de keukentafel zaten Jared, Paul, Sam en een onbekende jongen. Emily zat bij Sam op schoot. Ik opende deur en liep naar binnen. Meteen keken ze naar me. ‘Hey allemaal.’ Emily stond op en omhelsde me. ‘Je mocht wel langskomen in die twee weken.’ ‘Ik had het druk.’ Ze knikte en liet me los. Sam stond ook op en omhelsde me. ‘Gaat het?’ vroeg hij zacht. Ik knikte. ‘Leah heeft me opgevrolijkt.’ Hij keek gepijnigd bij haar naam, hij had spijt. Ik draaide me naar de jongens. ‘Welkom terug Mai.’ Zei Jared. Ik grinnikte. ‘Hey.’ Mompelde Paul. Ik keek naar de onbekende jongen en stak mijn hand uit. ‘Mai.’ Hij pakte mijn hand aan. ‘Quil.’

~~{*}~~