37| Maybe the last change
----
@Ackles
Fact
---
One Enjoying moment
Fay liep door de door de maanschemer verlichte gang. Ze was niet van plan om naar de leerlingenkamer te gaan. Ron was daar en ze had absoluut geen zin in hem en zijn gezeur en gejammer. In plaats daarvan wilde ze naar de bibliotheek, waar ze zou wachtten tot het avondeten echt was afgelopen. Zodat ze niet alleen met Ron in de leerlingenkamer hoefde te zijn. Fay was zo in gedachten verzonken dat ze niet eens voelde dat iemand zachtjes haar pols pakte waardoor ze bijna voorover viel. ''Harry!''Zei ze geïrriteerd, maar toen ze zich echter omdraaide keek ze recht in het gezicht van Draco Malfoy.
''Nou eigenlijk heet ik Draco''Zei Draco en hij grijnsde even toen hij haar verbaasde blik zag. Fay staarde hem alleen maar aan. ''Laat me los''Snauwde ze toen ze zag dat hij haar nog steeds vast had en trok snel haar hand terug. ''Zoals je wilt''Zei Draco kalm, hij moest nu zorgvuldig handelen en het mocht niet mis gaan. ''Waarom volg je mij?''Vroeg Fay voor Draco iets kon zeggen. ''Omdat, ik je even wilde spreken''Zei Draco. Hoe ongeloofwaardig het ook klonk voor Fay het was de waarheid. Draco zou haar nooit zomaar willen spreken helemaal alleen waar niemand bij zou was, dacht Fay. Ze was uitermate op der hoede en vertrouwde Draco voor geen knoet. ''Waarover?''Zei Fay, de achterdocht was van haar gezicht te lezen. ''Alles''Zei Draco schouderophalend, ''Alles? Wat is dat nou weer voor woordkeuzen?''Zei Fay. ''Mijn woordkeuzen, ik weet niet of je het wilt horen maar-''Begon Draco, maar Fay onderbrak hem direct. ''Ik wil het inderdaad niet horen en laat me nou maar met rust''Zei Fay. Wanneer was dat stomme avondeten nou voorbij? ''Fay!''Zei Draco haast wanhopig, ''Alsjeblieft luister even naar me'' Dit ging helemaal fout en meschien was dit wel zijn laatste kans. Maar Fay schudde haar hoofd, ''Ik heb al eens naar je geluisterd en er kwam niet veel aardigs uit je mond weetje''Zei ze bits terwijl ze aan de nare woorden dacht die Draco de voorgaande jaren tegen haar had gezegd.
''Ik weet dat ik in het verleden niet al te aardig was...''Zei Draco pijnzend, ''Niet al te aardig? Dat is veel te zacht uitgedrukt''Zei Fay kwaad. ''Fay alsjeblieft... ''Zei Draco, het huilen stond hem nader dan het lachen. ''Oh kom op Draco, wat verwacht je? Dat ik het helemaal niet erg vind dat je me vervloekt en me belachelijk maakt tijdens toverdranken? Nou?''Zei Fay ongeduldig, ze begon nu echt woedend te worden. Wat weerhield haar er eigenlijk van om niet weg te lopen? Het was Draco Malfoy maar. Waarom bleef ze dan staan?
''Ik deed het niet vrijwillig, ik moest wel''Zei Draco terwijl hij zijn schoenen bestudeerde. ''Dag Malfoy''Zei Fay direct, dit was voor haar de druppel. Kom op zeg, hij moest wel? De slapste smoes die ze ooit had gehoord. Toen ze langs hem terug liep om toch maar de leerlingenkamer te gaan pakte hij haar echter weer bij der pols. ''Fay... vertrouw me alsjeblieft''Zei Draco, hij had dit beter moeten voorbereiden. Dacht hij nou echt dat Fay hem een, twee, drie zou vergeven? ''Jou vertrouwen!''Schreeuwde Fay en rukte zich weer los, ''Dat is het laatste wat ik doe! Laat me met rust of ik... Ik.... Ik word heel boos! Ja dat word ik; boos!''Zei Fay vastbesloten, maar het klonk niet al te overtuigd. Draco keek haar even geamuseerd aan, maar toen hij een boze blik terug kreeg hield hij daar maar mee op.
Fay keek hem nog even nijdig aan en liep toen door. Draco liet haar maar gaan. Want hij wist dat hij het voorgoed had verpest.
''Nou eigenlijk heet ik Draco''Zei Draco en hij grijnsde even toen hij haar verbaasde blik zag. Fay staarde hem alleen maar aan. ''Laat me los''Snauwde ze toen ze zag dat hij haar nog steeds vast had en trok snel haar hand terug. ''Zoals je wilt''Zei Draco kalm, hij moest nu zorgvuldig handelen en het mocht niet mis gaan. ''Waarom volg je mij?''Vroeg Fay voor Draco iets kon zeggen. ''Omdat, ik je even wilde spreken''Zei Draco. Hoe ongeloofwaardig het ook klonk voor Fay het was de waarheid. Draco zou haar nooit zomaar willen spreken helemaal alleen waar niemand bij zou was, dacht Fay. Ze was uitermate op der hoede en vertrouwde Draco voor geen knoet. ''Waarover?''Zei Fay, de achterdocht was van haar gezicht te lezen. ''Alles''Zei Draco schouderophalend, ''Alles? Wat is dat nou weer voor woordkeuzen?''Zei Fay. ''Mijn woordkeuzen, ik weet niet of je het wilt horen maar-''Begon Draco, maar Fay onderbrak hem direct. ''Ik wil het inderdaad niet horen en laat me nou maar met rust''Zei Fay. Wanneer was dat stomme avondeten nou voorbij? ''Fay!''Zei Draco haast wanhopig, ''Alsjeblieft luister even naar me'' Dit ging helemaal fout en meschien was dit wel zijn laatste kans. Maar Fay schudde haar hoofd, ''Ik heb al eens naar je geluisterd en er kwam niet veel aardigs uit je mond weetje''Zei ze bits terwijl ze aan de nare woorden dacht die Draco de voorgaande jaren tegen haar had gezegd.
''Ik weet dat ik in het verleden niet al te aardig was...''Zei Draco pijnzend, ''Niet al te aardig? Dat is veel te zacht uitgedrukt''Zei Fay kwaad. ''Fay alsjeblieft... ''Zei Draco, het huilen stond hem nader dan het lachen. ''Oh kom op Draco, wat verwacht je? Dat ik het helemaal niet erg vind dat je me vervloekt en me belachelijk maakt tijdens toverdranken? Nou?''Zei Fay ongeduldig, ze begon nu echt woedend te worden. Wat weerhield haar er eigenlijk van om niet weg te lopen? Het was Draco Malfoy maar. Waarom bleef ze dan staan?
''Ik deed het niet vrijwillig, ik moest wel''Zei Draco terwijl hij zijn schoenen bestudeerde. ''Dag Malfoy''Zei Fay direct, dit was voor haar de druppel. Kom op zeg, hij moest wel? De slapste smoes die ze ooit had gehoord. Toen ze langs hem terug liep om toch maar de leerlingenkamer te gaan pakte hij haar echter weer bij der pols. ''Fay... vertrouw me alsjeblieft''Zei Draco, hij had dit beter moeten voorbereiden. Dacht hij nou echt dat Fay hem een, twee, drie zou vergeven? ''Jou vertrouwen!''Schreeuwde Fay en rukte zich weer los, ''Dat is het laatste wat ik doe! Laat me met rust of ik... Ik.... Ik word heel boos! Ja dat word ik; boos!''Zei Fay vastbesloten, maar het klonk niet al te overtuigd. Draco keek haar even geamuseerd aan, maar toen hij een boze blik terug kreeg hield hij daar maar mee op.
Fay keek hem nog even nijdig aan en liep toen door. Draco liet haar maar gaan. Want hij wist dat hij het voorgoed had verpest.
Reageer (10)
Medelijden met Draco:$
1 decennium geledenÖ arme arme arme Draco!!!!!!!
)
1 decennium geledenFay je moet naar Draco luisteren!!!!!!!! ( dit is eigenlijk best raar tegen een figuur uit een verhaal spreken
Love it!!
Snel verder!!
Xx
Nahwww :')
1 decennium geledenDraco is wel lieef.
Maar desondanks heeft hij het goed verpest.
x'D
Armee draco <3
Kom maar bij mij uithuilen
Dan lijdt je Fay niet zo af, en kan Fay verder met haar leventje, zodat xRidiculus een nieuw hoofdstukje kan maken voor ons <3
tsstsstss, Draco toch (;
1 decennium geledenjep, hij heeft het verpest ;p
1 decennium geleden