~097~

Mary Brooks

Als ik mijn ogen open, zie ik de bekende witte ruimte. Ik lig weer eens in de Ziekenzaal. Fijn. Ik zucht en wil rechtop gaan zitten, maar wordt tegengehouden door een scherpe pijn die door mijn hoofd schiet, zodra ik hem beweeg. Ik leg mijn hoofd weer neer en wacht even tot de pijn is weggetrokken voor ik voorzichtig iets omhoog ga zitten.
‘Ah, je bent wakker.’ Plijster komt op me aflopen met een reusachtig stuk chocola, wat ze op het nachtkastje legt om er vervolgens met een hamer op te rammen.
Achter Plijster zie ik Ron, Harry, Hermelien, Sneep, Perkamentus en Droebel. Plijster drukt een stuk chocola in mijn hand en draait zich dan zuchtend om.
‘Mijn patiënten hebben rust nodig-’
‘Ik wil deze leerlingen graag even alleen spreken, zouden jullie ons alleen willen laten?’ Onderbreekt Perkamentus haar.
Ze kijkt hem even beledigd aan en sputtert nog wat tegen, maar stampt dan toch boos naar haar kantoortje. Sneep mompelt nog wat tegen Perkamentus en loopt dan, niet blij met zijn antwoord, de Ziekenzaal uit samen met Droebel die iets over Dementors mompelt.
‘Waar is mijn vader?’ Vraag ik, als ze allemaal de Ziekenzaal uit zijn.
‘Ze hebben Sirius opgepakt, hij zit opgesloten en de Dementors gaan hem zo de Kus geven.’
‘Maar hij is onschuldig!’ Roepen Harry, Hermelien en ik tegelijk.
‘Ik weet het, maar het is te laat. Het verhaal van professor Sneep is veel overtuigender dan dat van jullie.' Zegt Perkamentus rustig en draait zich dan naar Hermelien. ‘Wat we nodig hebben, is meer tijd.’
Hermelien kijkt hem even verbaasd aan, maar glimlacht dan en stapt uit het bed terwijl Perkamentus nog iets tegen haar fluistert. Veel tijd om daarover na te denken heb ik niet, want Perkamentus loopt naar mij toe.
‘Ik heb geregeld dat je nog even met je vader kan praten.’
Ik knik even en stap dan uit bed. De enige tijd die ik met mijn vader door mag brengen is vlak voor zijn dood. Ik loop achter Perkamentus aan de Ziekenzaal uit.
‘Drie keer draaien lijkt me genoeg. Succes.’ Zegt hij nog tegen Hermelien en dan doet hij de deur achter zich op slot.


SORRY! Het spijt me dat ik zolang (voor mijn gevoel iig heeeeel lang) niet meer geschreven heb, maar ik heb het echt heel druk met school en volgende week en de week daarna heb ik toetsweek, dus dan zal er ook niet veel komen (voor zover het dan nog niet is afgelopen...), maar daarna ga ik echt weer meer schrijven(A)