Mijn Baby & Ik × Nr 12

Op donderdag ochtend, nu een week geleden, dus vorige week donderdag, werd ik opeens om half vijf wakker van Ares. Gillen dat hij deed. Zuchtend stond ik op om naar hem te gaan kijken, in het kleine kamertje wat eerst mijn inloopkast was, en die we nu hebben omgebouwd tot kinderkamer. Ten koste van mijn garderobe, die nu overal rondslingert.
Toen ik de deur open deed en zachtjes: watisserdan liefje.." fluisterde was hij gelijk stil. Met grote verbaasde oogjes keek hij me aan. Hij bewoog wild in zijn bedje en kromde zijn rug, vrolijk kraaiend. Om 5 uur smorgens...¬¬× Enthousiast greep hij naar mijn loshangende krullen en wilde me zo als het ware in zijn bedje trekken. Ik grinnikte en haalde zijn handjes uit mijn haardos. " Net je vader jij... Alleen is hij iets subtieler en trekt niet aan mijn haar" grinnikte ik en tilde hem op. Terwijl ik mijn zin nog een overdacht dacht ik terug aan negen maanden geleden... Toen Taryn en ik er nog een normale sexuele relatie op na hielde. Naja...normaal...? Ik giegelde en probeerde die gedachtes hoofdschuddend zijn mijn hoofd te krijgen, stiekem bang dat Ares gedachten zou kunnen lezen. Ik nam hem mee naar de keuken, want inmiddels was mijn slaap ook al verdwenen. Intussen begon het al licht te worden zag ik door het keuken raam, dus veel meer zou ik toch niet kunnen slapen. Alles moest pikkedonker zijn, anders deed ik geen oog dicht. "zo liefje, kom maar, mag jij lekker kijken hoe mama zich door haar eenzame ontbijt worsteld" zei ik tegen het kind in mijn armen, alsof het een andere keus had. Ik legde Ares in de wipstoel die ik op de keukentafel had gezet [voor Taryn's stoel, anders voelde ik me helemaal wanhopig] en zette het koffiezet apparaat aan. Geeuwend staarde ik naar het glas van het halfvergaane keukenkastje en kwam tot de ontdekking dat ik er vreselijk uitzag. Het slaapjurkje dat ik aanhad was veels te klein het de stof spande om mijn toch al grote borsten, die door het kleine kreng nog groter werden. Hij was veel te kort en ik moest echt niet bukken anders was mijn geweldige onderbroek te zien. te laat bedacht ik dat de enige die mijn achterlijke roodkante onderbroek zou zien,Ares was , en dat was dan ok wel de laatste persoon waar ik me voor zou schamen. Hij had toch geen idee wat hij zag. Gelukkig maar want met mijn krullende haar los en mijn knalrode schale lippen, leek ik net op een amsterdamse hoer.
Ik gaapte nog een keer uitgebreid en zette een beker onder mijn espesso machine. Man wat verveelde ik me zo zonder Taryn, het was bijna niet meer te harden. Niet dat ik hem misde ofzo... Behalve dan misschien doordeweeks en in het weekend, maar het was zo stil in huis, en ik verlangde zo naar alles aan hem... Zijn lach,zijn handen, zijn ogen,het gezicht dat hij trok als ik zei dat ik van hem hield, het geluid dat hij maakte als hij sliep, het geluid dat hij maakte als we... Argh, kappe Jess.. Zei ik tegen mijzelf en scheurde in het bijzijn van mijn kopkoffie, mijn zoon en mijn ochtendhumeur een van de vele blaadjes van de scheurkalender. Grafscheurkalender dacht ik, terwijl ik naar het plaatje staarde. Het was een simpele potloodtekening van een cartoon man, cartoon vrouw, cartoon kinderwagen en cartoon baby. Allesdaags Geluk, heette de cartoon. Fuck toch op met je alledaags geluk, dacht ik neidig en sloeg de kalender van de muur. Zonder moeite te doen om hem uit de wasbak te vissen, ging ik tegenover Ares aan de keukentafel zitten. "Mis jij papa?" vroeg ik aan hem. Bij het horen van het woord Papa keek hij even vol verwachting om zich heen, om me vervolgens verwijtend aan te staren, alsof hij wilde zeggen, Wat nou papa? waar heb jij het over, ik zie geen Papa. "arm kindje" zei ik tegen hem in een poging mijzelf niet zielig te vinden. "je gaat opgroeien zonder je vader, bennik bang.." Terwijl ik Ares aankeek, die weer half in slaap sukkelde, voelde ik weer tranen achter mijn ogen prikken. Niet weer, het is nog vroeg, zei ik tegen mezelf. Je mag je vanavond weer in slaap huilen. Ik kon er niks aan doen, de tranen bleven over mijn gezicht stromen. Na een tijdje, haalde ik zo zacht mogelijk mijn neus op en stond op. Ares werd langzaam wakker en keek me met 1 oog aan. Het zag er op een comishe manier heel sinister uit en ik schoot in de lach. Ongegeneerd bleef hij me met zijn ene rechteroog droog aanstaren. Gielend op mijn onderlip bijtend wasde ik mijn kopje af, nadat ik die godvergeten doorweekte scheurkalender weer op zijn plaats had gehangen.

Ik zat lui op de bank, en Ares lag in zijn door Taryn's vader gemaakte boxje een knuffel te martelen. Hij vond het blijkbaar een goed idee om zijn arme Winny The Pooh met zijn hoofdje door de spijlen van de box te duwen, om hem dan met allemacht weer terug in de box proberen te trekken. Ik schudde mijn hoofd toen ik hem bezig zag. ach ja, als hij er lol in heeft. Ik staarde naar het nieuws. Niks interressants. God wat had ik een hekel aan vakantie.
computer dan maar. quizlet.
Ik trok mijn leptop van onder de bank en wilde hem opstarten, toen ik de lift hoorde.
Wie komt er nou weer op de bovenste verdieping..? Ik schonk er verder geen aandacht aan, maar Ares, merkte ik later, had zijn Winny The Pooh in de spijlen achtergelaten als een vreselijk SM tafereel en staarde aandachtig naar de voordeur van Taryn's[ons] appartement. Ik had geen tijd om mijn wachtwoord in te tikken, want ik hoorde een sleutel in mijn voordeurslot. Mijn humeur schoot van grijs naar diep zwart. Wat moest Taryn's Ma hier nou weer?

Ik keek niet op van het scherm toen ik de deur hoorde open gaan.
"Princes?" gekluisterd aan mijn scherm schoot ik omhoog, de leptop denderde op de grond en Ares schrok zo dat hij begon te snikken. "Taryn?" mijn mond was plotseling droog geworden en mijn hart bonkte zo in mijn keel, dat ik dacht dat ik een hartverzakking zou krijgen. In de deuropening, moe, afgemat en in een zwaar sexy legerinuform, stond hij dan. Mijn Taryn. Zijn ogen gingen zoekend het appartement rond, en toen hij mij zag staan, beet hij op zijn onderlip en de tranen liepen stontaan over zijn wangen."Jessy" glimlachte hij door zijn tranen heen.
Ik kreeg plotseling weer beweging in mijn benen en rende op hem af en sprong in zijn armen. Toen zijn armen zich om mijn middel sloegen, sprongen bij mij ook de tranen in mijn ogen en knuffelde hem helemaal plat. Nog steeds om zijn nek hangend drukte ik mijn gezicht in zijn hals en snoof zijn geur op. Niet gedoushd sins dagen, had hij nog steeds die goddelijke lichaams geur die hem eigen was, en daar tussen een gleufje zweet en mufheid van zijn uniform, die hij waarschijnlijk al maanden aanhad. "Ik stik" grijnsde Taryn, die zijn tranen had gedroogd en die nu plaats hadden gemaakt voor een fantasche blik zijn ogen die ik niet kan uitleggen, maar ik had het gevoel alsof ik zweefde, en dat deed ik technisch gezien ook. Totdat Taryn me neerzetten.
"Ik heb je zo gemist" zuchtte hij en hij bekeek me helemaal..."Waar is de ikbenhoogzwanger buik?"grinnikte hij. "Fuck, je hebt je figuur weer terug" hij leek echt blij voor me. Hij wist hoe erg ik die buik had gevonden en hoe erg ik ermee had gezeten.Ik constateerde ook dat hij er ook wel blij mee was. Ik grinnikte en ging met mijn handen in mijn zij in een modellenpose staan. Hij glimlachte warm naar me. "Draai 'es een rondje" vroeg Taryn en dat deed ik. Ik zag de tevreden grijns op zijn gezicht toen ik hem weer aankeek. Toen concentreerde hij zich op mijn pyama.."Wat is dat voor ding?" vroeg hij. en gelijk daarna: "Je staat te ver weg, kom hier" en hij trok me naar zich toe. Ik legde mijn hoofd op zijn schouder en snoof weer. "Je stinkt, naar man" grinnikte ik. Taryn, die zijn armen weer om me heen had geslagen en mijn rug streelde, lachte zachtjes." Ik ben ook blij jou weer te zien." Hij tilde mijn hoofd op en kuste me. Minstens een half uur lang.

Ares had intussen besloten dat ik zijn vader nu wel te lang had opgeeist, en zette het op een brullen. Taryn liet me los, zuchtte diep en grinnikte, zoals ik zo van hem gemist had: 'Ik ga wel". hij trok me aan mijn hand mee naar de box, waar Ares aan te spijlen stond te trekken. "Hée grote jongen" zei Taryn tegen hem met een tedere stem. Met grote ogen keek de jongen zijn vader aan. Toen deed hij iets wat hij nog nooit had gedaan. Een lachje verscheen op Ares zijn gezicht en hij begon te giegelen. Taryn keek mij eerst verwonderd en vereerd aan en trok toen zijn zoon opschoot. "Dusi k ben lachverwekkend" grinnikte hij en kuste Ares op zijn voorhoofd. "Hey manneke. Ik heb jou ook gemist hoor" Ares kraaide alleen maar vrolijk en trok aan de medailles aan Taryn's vest. "niet doen Ares" mompelde ik en trok zijn handjes los.

De rest van de dag speelde Taryn en ik met Ares, op het grote dikke vloerkleed voor de TV. Het was Taryn gelukt Winny The Pooh tussen de spijlen vandaan te krijgen, en had tussen door ook mijn al wekenlang stukzijnde dvdspeler weer in 5 seconden gemaakt. Ik was zo zo blij met hem, dat ik, nadat Taryn Ares naar bed had gebracht, ik bedacht dat ik Alledaags Geluk maar moest inlijsten. Mijn Alledaags Geluk was terug en stond nu achterme, met zijn handen op mijn buik. "Ik hou zo van je, mijn princess" fluisterde hij en ik smolt weer ik zijn armen. "Ik hou ook van jou lieverd"zei ik ben een glimlach en draaide me haar hem toe. Ik bekeek zijn uniform dat hij nog steeds aanhad."Smeerlap." verwijte ik hem en deed de eerste knopen van zijn militaire vest open."dochen.Nu. Je stinkt" en ik trok hem mee naar de badkamer en sloot hem daar op. Na 2 minuten hoorde ik zachtjes tegen de deur tikken. "Ja?" antwoorde ik, quasi-streng. "Ik wil eruuiiiiitt" jammerde Taryn, en ik hoorde hem sneaky lachen. "Ik vind het eng alleen" Ik rolde met mijn ogen maar besloot toch om zijn lage verleidtrukje te beantwoorden en duwde de deur open. "Goed ik kom al ik kom al, smeerlap" grinnikte ik en liet me de douche intrekken.
En de rest ga ik jullie lekker niet vertelleen lalalala! niet alleen omdat je dan allemaal mijn vriendje willen stelen omdat hij zo overdreven lekker is. En ook omdat ik niet wil dat jullie weten dat ik een slechte mama ben... door dat kleine incidentje in de badkamer hebbe Taryn en ik niet alleen Ares wakker gemaakt[en de boven,onder, en gewone buren waarschijnlijk ook] maaar hem ook nog eens een half uur laten huilen, totdat ik er niet meer tegen kon en met tegenzin de doche ben uitgegaan...
Hebben julli al medelijde en mijn zoontje...
Slechte ouders zijn wij... Vreselijk
En ik wil een reactie, want niemand leest mijn geweldige dagboekje en dat vind ik niet leuk
Maar goed. Dit is de langste die ik tot nu geschreven heb, en ik ben er heel trots op.
Eigenlijk meer omdat ik eindelijk wat gedaan heb dan omdat hij lang is..
Maar goed
Dikke kus
Jessica