~088~

Mary Brooks

‘Fred?’
‘Hmm?’
Fred zit tegen de muur van de toren en heeft zijn armen om mij heen geslagen. Mijn hoofd rust tegen zijn schouder, terwijl ik nog steeds naar de sterren kijk.
‘Dat blonde joch uit Zwadderich…’
‘Malfidus? Wat is daarmee?’
Hij draait zich een beetje zodat hij me verbaasd aan kan kijken.
‘Ik kwam hem onderweg hier naar toe tegen…’
‘Wat heeft hij gedaan?’ Zijn blik staat nu bezorgd.
‘Hij vroeg of ik beter zou reageren als hij me Zwarts zou noemen. Dus heb ik hem gezegd dat ik überhaupt niet luister naar losertjes die denken dat ze heel wat zijn en de sukkels die er meestal achteraan hobbelen.’
Fred grijnst. ‘Briljant…’ Mompelt hij.
‘Zoals altijd.’ Ik grijns nu ook.
‘ Misschien moeten we zo weer gaan, het is al bijna middernacht.’ Zegt Fred na een blik op zijn horloge.
Ik zucht en knik dan, waarna ik opsta. Ik richt mijn blik nog even op de volle maan, die boven Zweinstein hangt. Fred pakt mijn hand en samen lopen we de toren weer in. Ik klim naar beneden en kijk even of de kust veilg is, voordat ik gebaar dat Fred naar beneden mag komen. Stil lopen we door de gangen naar de slaapzaal, als ik ineens een stem hoor. Ik blijf stilstaan en hou Fred tegen, ik gebaar dat hij stil moet zijn. Als ik de stem weer hoor is hij al een stuk dichterbij, paniekerig kijk ik Fred aan. Hij kijkt even om zich heen en trekt me dan mee naar een deur, die hij met zijn toverstok opent. Zachtjes sluit ik de deur achter me en haal opgelucht adem als ik even later iemand voorbij hoor lopen. Nieuwsgierig kijk ik eens rond waar we zijn.
‘Is dit niet het lokaal van Lupos?’ Fluister ik.
‘Ja, volgens mij wel…’
‘Misschien heeft hij de Sluipwegwijzer wel hier neergelegd.’
Fred en ik kijken elkaar even aan en terwijl Fred in de kasten kijkt, loop ik naar het bureau. Ik probeer de bovenste la te openen, maar die zit op slot. Als ik mijn toverstok pak, om de la te openen, besluit ik eerst voor wat licht te zorgen, om op het bureau te kunnen kijken.
‘Lumos.’
Het licht van mijn toverstok verlicht het bureau, maar als ik opkijk, zie ik ook iets anders…


En nu is het tijd voor heel veel lange reacties om mij blij te maken, want dat ben ik niet want ik heb het ontzettend druk met school, dus ik schrijf de komende tijd misschien wat minder...