~086~

Mary Brooks

‘Ik ga even douchen en zullen we dan gaan eten?’ Ik kijk Anne even vragend aan terwijl ik naar de badkamer loop.
Ze knikt en pakt haar boek weer van haar bed. Net als ik het slot van de badkamerdeur omdraai, hoor ik dat iemand de slaapzaal binnenkomt.
‘Is ze weg?’
Ik leun tegen de badkamerdeur, het is Jennifer.
‘Jen, ze heeft er echt niks mee te maken…’
‘Dat zegt zij. Maar hoe kan zij nog naar haar vader op zoek willen gaan, na alles wat hij gedaan heeft?’
Ik bijt op mijn lip en zet dan de douche aan, de rest wil ik niet meer horen. Door het warme water, ontspan ik weer en ik blijf er dan ook lang onder staan. Als ik weer de kamer inloop, zit Anne te lezen.
‘Trek je maar niks aan van Jennifer, ik weet zeker dat ze nog wel bijtrekt.’
Ik glimlach even naar haar. ‘Zullen we gaan?’
Als we naar de Grote Zaal lopen, voel ik dat mensen naar me kijken en het gefluister zegt me dat ze ook over me praten. Ik kijk naar de grond en loop snel door. Anne pakt mijn hand en knijpt er even in, als ik haar aankijk, glimlacht ze even bemoedigend. Ik recht mijn rug en kijk weer voor me, maar laat Anne’s hand niet los.
In de Grote Zaal merken de meeste mensen niet dat ik er ben, maar als ik aan de tafel van Griffoendor ga zitten, begint het gefluister weer. Ik schep wat eten op en begin erin te prikken, tot er ineens iemand naast me komt zitten.
‘Jij hebt een afspraak.’
Verbaasd kijk ik George aan. ‘Heb ik een afspraak?’
‘Ja, met Fred in de Waarzeggerij toren…’ Hij grijnst naar me.
‘O, ja.’
Ik spring op, maar voordat ik de Grote Zaal uit kan rennen, drukt George nog een broodje in mijn hand.
‘Je moet wel wat eten. Ik heb Fred gezegd dat hij wel rustig aan moet doen, je bent nog zo zwak-’
Ik geef George een klap tegen zijn achterhoofd en neem een hap van mijn broodje terwijl ik de Grote Zaal uitloop.
Idioot.

YAY!