28th.

Justin Drew Bieber.

Hopeloos schrijf ik voor de zoveelste keer een brief. Hopend op een antwoord, hopend dat Hailey wel op deze zou antwoorden. Maar mijn moed zakte me steeds meer in de schoenen, en ik was bang dat ze me vergeten was. Dat elke keer als ze een brief opende dacht dat ik een stalker was, die alleen maar brieven schreef, en deed alsof ik haar kende. Zenuwachtig bijt ik op de pen in mijn handen, en laat mijn blik over de eerste regel glijden, de eerste regel, en de enige regel die zich op dit witte blad bevond. Ik schrik op van mijn moeder die mijn kamer binnenkomt lopen. ‘Justin, kom we gaan wat eten’, glimlacht ze zwak en wijst naar achteren richting de keuken. ‘Ik heb geen honger’, mompel ik en richt me weer op het papier. ‘Kom je straks dan even?’, vraagt ze zacht en ik knik afwezig. Als de deur weer dichtgaat begin ik weer te schrijven aan mijn brief, mijn brief, net zoals alle andere brieven. Vol vragen, vol liefdesverklaringen en talloze vlekken door de tranen die ik heb gelaten tijdens het schrijven. Een kleine zucht verlaat mijn mond als ik weer iemand op mijn deur hoor kloppen. Met een ruk draai ik me om, en zie meteen Chaz en Ryan tevoorschijn komen. ‘Justin gozer’, grijnzend ze beiden breed, en komen op me afgelopen. Door alle stress van de briefen was ik helemaal vergeten dat Ryan en Chaz een week zouden meegaan op tour. Een kleine glimlach pers ik op mijn gezicht en geef ze beiden een hug waarna ik luister naar hun verhalen. ‘En het is echt zo’n mooi meisje! Ze zegt alleen niks, maar van andere heb ik gehoord dat ze Hailey heet! Echt serieus, ik moet haar hebben’, grijnst Chaz breed en Ryan geeft hem gelijk een stomp. ‘Ik zag haar eerst!’. Ik luister allang niet meer, bij de naam Hailey was mijn adem al gestopt, en mijn hartslag was niet meer te horen. ‘Hailey, als in Hailey Kush?’, vraag ik gebroken en zie ze beiden met een raar gezicht mijn kant op kijken. ‘Dus je kan toch nog praten?’, lacht Ryan. ‘Ik vroeg wat’, brom ik terug en kijk ze beide gespannen aan. ‘Dat weet ik niet hoor, wacht, Chaz heeft een foto van haar genomen geloof ik’, grijnst Ryan en steekt zijn hand uit naar Chaz. Chaz legt zijn telefoon neer in de hand van Ryan, waarna Ryan meteen druk bezig gaat op zijn telefoon. ‘Hier, dit is onze Hailey’, grijnst Ryan en steekt de telefoon mijn kant op. Mijn blik gaat over de foto, en meteen ontstaat er een glimlach op mijn gezicht. Daar was ze, nog steeds prachtig en even knap zoals ze was bij onze eerste ontmoeting. De geweldige kleding die haar zo perfect staat. Een paardenstaart die door de wind een beetje beweegt. Mijn ogen beginnen te stralen en ik kan mijn ogen niet weghalen van de foto. ‘Hee Bieber! Deze is van ons! Niet zo kwijlen, jij hebt andere leuke fans’, lacht Chaz en pakt zijn telefoon terug. ‘Dat is dus Hailey Kush, het meisje waar ik jullie over verteld heb’. Ze kijken me beide ongelovig aan. ‘Je bedoeld dat… ey! Dat is niet eerlijk, hebben we eindelijk een leuk meisje gezien, was jij alweer eerder’, zucht Chaz geïrriteerd, waarna Ryan heb precies nadoet. ‘Ze wil me toch niet’. Raar kijken ze me aan, waardoor ik het verhaal aan ze uitleg. Wat een pijn deed dit, wetend dat dit allemaal echt gebeurd was, en misschien wel nooit meer goed zou komen. Dat ze me nooit zou willen leren kennen. Die kans was groot, maar mijn hoop voor het tegenovergestelde was groter. Dat ze me wel degelijk nog kende.

I'm back BITCHES