O15

Susan Ann Brooks

Tijdens het avondmaal de volgende dag, heeft Perkamentus, het schoolhoofd, een mededeling.
‘… en met Halloween dit jaar een bal georganiseerd worden, voor de leerlingen uit het vierde jaar of hoger. Eet smakelijk.’
En met die woorden worden de schalen die op de tafels staan gevuld. Ik staar ernaar. Joepie, een bal. Wat ongelofelijk leuk.
´Met Halloween! Zullen we dit weekend als we naar Zweinsveld-’ Lily prikt even in mijn zij. ‘Hee, luister je wel?’
Ik kijk haar aan als ze in mijn zij prikt. ‘Hè, wat? Ja, natuurlijk.’
Ze trekt haar wenbrauwen op. ‘O, ja. Wat zei ik dan?’
‘Je had het over het bal, waar ik dus echt niet heen ga!’
‘Maar dan moet ik alleen…’
‘Nee, je hoeft niet alleen, want er is vast wel iemand die je meevraagt.’
‘O ja, wie dan?’
‘Weet ik veel. Ga met Remus ofzo!’
Na mijn woorden kijken zowel Remus als James geschrokken op.
Sirius kijkt ze alleen maar geamuseerd aan. ‘Ja, Remus. Waarom vraag jij Lily niet mee naar het bal?’
Remus kijkt eerst Sirius met grote ogen aan en daarna kijkt hij naar Lily. Als hij rood wordt, begin ik te lachen.
Lily kijkt me geïrriteerd aan. ‘Waarom ga jij niet met Remus?’
‘Ik kan niet met Remus gaan, want ik ga helemaal niet. Dus ga jij maar met Remus.’ Zeg ik en neem nog een hapje van mijn eten.
‘Heb ik ook inspraak, of niet?’ Vraagt Remus dan ineens.
‘Nee.’ Zegt Sirius, die met een brede grijns naar James, die mokkend in zijn eten zit te prikken, kijkt. (oke, vage zin xd)
‘Maar wil je dan niet met Lily?’ Vraag ik, ook met een brede grijns op mijn gezicht.
‘Waarom ga jij eigenlijk niet met Sirius, jullie lijken zo goed bij elkaar te passen.’ Mengt James, die inmiddels ook grijnst, zich in het gesprek.
‘Nee. Dat kan niet.’
‘Waarom niet?’ Sirius kijkt me verbaasd aan.
‘Omdat-’
Wacht. Wíl hij nou met mij naar het bal?
‘Omdat ik niet gááháá. Dat heb ik nou al een paar keer gezegd, dacht ik.’