~067~

Mary Brooks

Aan de tafel van Griffoendor ga ik zo ver mogelijk van Percy af zitten, ik was er die avond ook bij en wil geen preek krijgen.
‘Goedemorgen.’ Zeg ik als ik tussen Harry en Jennifer op het bankje ga zitten.
Jennifer wappert even met haar hand en slaat me bijna in mijn gezicht omdat ze zich verder nog concentreert op haar discussie met Anne. Mooi, dan kan ik nog de laatste afspraken met Harry maken.
‘Zeg Harry…’ Begin ik terwijl ik een broodje pak.
‘Ja?’ Hij kijkt me een beetje wantrouwig aan.
‘Ik mag vanavond toch je… iets lenen?’
‘M’n… O ja, dát. Dat mag. Hoe laat heb je hem nodig?’
‘Als je hem na het avondeten geeft, is het goed.’
‘Waar hebben jullie het over?’ Vraagt Hermelien die tegenover ons zit en ons wantrouwig aankijkt.
‘Brandveiligheid.’
Als Harry me verbaasd aankijkt, haal ik mijn schouders even op. Het was het eerste dat ik kon verzinnen. Hermelien gelooft het overduidelijk niet, maar concentreert zich gelukkig toch weer op haar boek.
‘Je mag tegen niemand zeggen over dat ene. Het moet een verassing blijven.’
‘Wat mag niemand weten?’ Vraagt Ron, die net aan komt lopen en naast Harry gaat zitten.
‘Ze wil-’
‘Wat is jouw naam?’ Vraag ik aan Ron.
‘Ron… Maar dat wist-’
‘Precies, niet niemand. Dus je hebt pech, want alleen niemand mag het weten.’
‘Wat mag niemand weten?’ Vraagt Jennifer, die haar discussie met Anne beeïdigt heeft.
Ik zucht en laat mijn hoofd op mijn handen rusten. ‘Als niemand het mag weten, dan mogen jullie het allemaal niet weten en dus zou het fijn zijn als jullie zouden stoppen met je ermee te bemoeien!’
Jennifer kijkt me beledigt aan. ‘Maar ik vertel jou toch ook alles?’
‘Ik vertel het je vanavond wel, oke?’
Ze kijkt nog steeds niet blij, maar lijkt genoegen te nemen met die belofte en draait zich weer naar Anne met een nieuw argument voor hun discussie.