83* Punishment For What?!

Allison Black

De dag ging snel voorbij, de andere leden van het pack waren niet blij geweest met mijn bezoekje aan de Cullens. Maar gelkkig lieten ze dat alleen blijken door luchtige, flauwe grapjes te maken. Ook Brady en Collin zaten aan onze lunchtafel en ze genoten zichtbaar van de aandacht die ze van medeleerlingen kregen omdat ze bij leerlingen van 2 tot 4 jaar ouder dan zijzelf zaten. Seth had me vandaag voorgesteld om met hem mee naar huis te komen maar Jacob had erop gestaan dat ik thuis zou komen vandaag. Zodoende zat ik nu bij Jake achterop en reden we richting huis. Daar zat Billy al op ons te wachten. We praten over van alles en hij liet meerdere keren doorschemeren dat hij mijn omgang met de Cullens niet kon waarderen. Dat maakte me echter niets uit en ik concentreerde me op de thee die op tafel stond. 'Maar nu moet ik nog iets belangrijks vertellen,' zei Billy opeens. Ik keek nieuwsgierig naar hem op. 'Het spijt me heel erg Allison, maar ik zie je tegenwoordig veel te weinig. Je bent hier bijna nooit. Ik heb nauwelijks de kans om je te leren kennen. En daarom,' hij haalde diep adem. 'Daarom wil ik dat je per dag minstens vier uur hier thuis bent en daar vallen slapen en school niet onder. Ook vind ik dat je iedere avond gewoon hier in je eigen bed moet slapen, je bent 15 en nog niet oud genoeg om bij iemand anders te slapen. Dus ook niet bij Seth.' Dat kwam hard aan. Jake en ik keken hem beide ontsteld aan. Dit had geen van ons zien aankomen. 'Pap,' probeerde Jake er nog tegenin te gaan maar de blik die Billy hem toeworp legde hem het zwijgen op. In mijn hoofd begon ik te rekenen. Minstens 4 uur, dat is een uur tussen het opstaan en naar school gaan, en als ik om 15.00 thuis ben nog tot 18.00. Dan moet ik om 10 uur naar bed dat is dan dus nog 4 uur met Seth. Best veel zou je zeggen, maar als je de keren die Seth moest wachtlopen daar vanaf zou trekken, hield je weinig over. 'Ik ga even naar mijn kamer,' deelde ik nog steeds ontsteld mede. Ik liep stilletjes naar de deur die naar mijn eigen kamer leidde en ging naar binnen. Nog steeds in een soort verstandsverbijstering liet ik me op bed zakken. Nu zou ik Seth nog minder zien. Iedere minuur die ik niet samen met hem spendeerde leek verloren tijd. Hoe moest ik het dan al die uren zonder hem volhouden? Beneden hoorde ik Jake en pap praten, nou ja, Jake schreeuwde eerder. 'Pap, dat is zo oneerlijk! Als je haar had willen leren kennen, had je vroeger het lef gehad moeten hebben om mam eerlijk te vertellen wat er aan de hand was. Dan had je Alli's moeder niet zomaar hoeven laten vallen en had je haar elren kennen. Je moet door je eigen fouten Alli geen dingen gaan verbieden of verplichten. Jij moet gewoon de gevolgen van je fouten dragen, niet zij!' Na die woorden hoorde ik een deur hard dichtgesmeten worden en toen ik naar buiten keek zag ik dat Jake trillend wegliep. Ik vond het lief dat hij het zo voor me opnam tegen zijn vader. En via de wolventelepathie zou Seth ook gelijk Billy's nieuwe regels te horen krijgen.

---

Super bedankt voor de reacties van de vorige keer. I love you all. Maar vinden jullie het verhaal niet een beetje saai worden onderhand? Ik niet hoor, maar als jullie het wel vinden kan ik er beter mee ophouden.